เมื่อครั้งที่พันธมิตรเข้ายึดทำเนียบเพื่อกดดันให้รัฐบาลสมชายลาออกในปี 2551
ทางรัฐบาลขณะนั้นก็พยายามใช้กำลังตำรวจปราบจราจลเข้ามาสลายผู้ชุมนุมหลายครั้ง
มีการกระทบกระทั่งบาดเจ็บกันไปพอสมควร แต่ก็ยังไม่สามารถผลักดันได้เป็นผลสำเร็จ
ต่อมาเริ่มมีความรุนแรงเพิ่มขึ้นตามลำดับ นับตั้งแต่ผู้ชุมนุมถูกสลายด้วยระเบิดแก๊สน้ำตาแขนขาขาด
ในเหตุการณ์ 7 ตุลา 2551 บริเวณถนนข้างสภาผู้แทนราษฎร จนน้องโบว์และสารวัตรจ๊าบเสียชีวิต
(คนที่บอกว่าน้องโบว์หนีบระเบิดมาเองขอประณามว่าเลวมากเพราะเป็นความเท็จทั้งสิ้น)
ส่วนการตายของสารวัตรจ๊าบ มีความคลุมเครือว่าเป็นการระเบิดตัวเองหรือถูกลอบสังหาร
นับจากนั้นมา ผู้ชุมนุมก็ถูกระเบิด M79 ยิงเข้ามาในตอนกลางดึกแทบทุกคืน มีผู้บาดเจ็บล้มตายมากขึ้นนับ 10 ราย
เป็นการกดดันให้ผู้ชุมนุมถอนตัวออกจากทำเนียบด้วยวิธีอันโหดเหี้ยมไร้มนุษยธรรม สร้างความเจ็บแค้นให้ผู้ชุมนุมเป็นอันมาก
จนในที่สุด จำลอง ศรีเมือง ก็ประกาศให้ถอนตัวออกจากทำเนียบเพื่อรักษาชีวิตผู้ชุมนุมเอาไว้ เมื่อรู้ข่าวว่า
จะมีการใช้ความรุนแรงมากขึ้นอีก แม้ว่าจะมีการทัดทานจากผู้ชุมนุมบางกลุ่มที่ต้องการรบให้แตกหักกันไปข้าง
แต่จำลอง ศรีเมืองก็ไม่ยอม จนถึงกับประกาศแยกทางกันเดินในที่สุด
นั่นคือการรักษาชีวิตมวลชนเอาไว้ แม้จะไม่บรรลุเป้าหมายตามที่ตั้งใจเอาไว้
ในการชุมนุมของคนเสื้อแดงในปี 53 ก็ไม่ต่างกัน หากแกนนำเสื้อแดงคนอื่นๆ ยอมฟังวีระ วิสา ไพจิตร
ที่ไม่เห็นด้วยกับการพาผู้ชุมนุมถลำลึกจนนำไปสู่การสูญเสีย
จนต้องประกาศลงจากขบวนรถไฟสายมรณะ ก่อนจะถึงสถานีแห่งความตายที่รออยู่ข้างหน้า
อย่างที่จำลอง ศรีเมืองทำกับมวลชนเสื้อเหลือง ที่ต้องรักษาชีวิตมวลชน มากกว่าความต้องการที่จะเอาชนะแต่เพียงอย่างเดียว
ทำไมคนเสื้อแดงไม่เฉลียวใจบ้างว่า การที่ทักษิณสั่งแกนนำคนอื่นๆให้ลุยต่อ ทั้งๆที่รู้ว่าอันตรายต่อผู้ชุมนุมรออยู่ข้างหน้านั้น
เป้าประสงค์ที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ และที่สำคัญ เมื่อปี 52 ก็เคยทำเหมือนกันมาแล้ว แต่ไม่มีคนตาย
แต่ทักษิณคิดว่ามีคนตาย ก็เลยเอาไปตีข่าวป่าวประกาศก่อนอย่างนั้น แท้จริงคืออยากให้มีคนเสื้อแดงตายใช่หรือไม่?
ซึ่งคนทั่วๆไปที่คอยติดตามข่าว ต่างก็มองเกมส์นี้ออก เพราะมันไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไร หนังฝรั่งบางเรื่อง ยังเดายากกว่านี้อีก
จะมีก็แต่คนเสื้อแดงที่ตกเป็นเหยื่อเท่านั้น ที่ยังไม่รู้ตัว แม้กระทั่งถึงวันนี้ก็ตาม
เพราะขนาดทักษิณพยายามจะผลักดันกม.นิรโทษทุกฝ่ายผ่านเหลิมสุดซอย ก็ยังไม่ยอมรู้ตัวอีกว่า ถูกหลอกอีกรอบ
จากเกมส์ที่ถูกวางให้ทุกคนต้องมีชะนักปักหลังหมด จะได้เสนอให้ล้างผิดทุกคนจะได้ปรองดองกัน
แล้วอย่างนี้ ระหว่างคนที่ส่งคนเสื้อแดงไปให้เขายิงเพื่อให้หาทางตัวเองพ้นผิด
กับคนที่จำเป็นต้องสั่งยิงเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยของบ้านเมือง
ใครน่าจะถูกประณามมากน้อยกว่ากัน หรือเท่าเทียมกัน
วิญญูชนก็ลองใช้สติปัญญาตรองดูกันเอาเองเถิดครับ
เรื่องจริงที่อยากให้คนเสื้อแดงได้อ่าน
ทางรัฐบาลขณะนั้นก็พยายามใช้กำลังตำรวจปราบจราจลเข้ามาสลายผู้ชุมนุมหลายครั้ง
มีการกระทบกระทั่งบาดเจ็บกันไปพอสมควร แต่ก็ยังไม่สามารถผลักดันได้เป็นผลสำเร็จ
ต่อมาเริ่มมีความรุนแรงเพิ่มขึ้นตามลำดับ นับตั้งแต่ผู้ชุมนุมถูกสลายด้วยระเบิดแก๊สน้ำตาแขนขาขาด
ในเหตุการณ์ 7 ตุลา 2551 บริเวณถนนข้างสภาผู้แทนราษฎร จนน้องโบว์และสารวัตรจ๊าบเสียชีวิต
(คนที่บอกว่าน้องโบว์หนีบระเบิดมาเองขอประณามว่าเลวมากเพราะเป็นความเท็จทั้งสิ้น)
ส่วนการตายของสารวัตรจ๊าบ มีความคลุมเครือว่าเป็นการระเบิดตัวเองหรือถูกลอบสังหาร
นับจากนั้นมา ผู้ชุมนุมก็ถูกระเบิด M79 ยิงเข้ามาในตอนกลางดึกแทบทุกคืน มีผู้บาดเจ็บล้มตายมากขึ้นนับ 10 ราย
เป็นการกดดันให้ผู้ชุมนุมถอนตัวออกจากทำเนียบด้วยวิธีอันโหดเหี้ยมไร้มนุษยธรรม สร้างความเจ็บแค้นให้ผู้ชุมนุมเป็นอันมาก
จนในที่สุด จำลอง ศรีเมือง ก็ประกาศให้ถอนตัวออกจากทำเนียบเพื่อรักษาชีวิตผู้ชุมนุมเอาไว้ เมื่อรู้ข่าวว่า
จะมีการใช้ความรุนแรงมากขึ้นอีก แม้ว่าจะมีการทัดทานจากผู้ชุมนุมบางกลุ่มที่ต้องการรบให้แตกหักกันไปข้าง
แต่จำลอง ศรีเมืองก็ไม่ยอม จนถึงกับประกาศแยกทางกันเดินในที่สุด
นั่นคือการรักษาชีวิตมวลชนเอาไว้ แม้จะไม่บรรลุเป้าหมายตามที่ตั้งใจเอาไว้
ในการชุมนุมของคนเสื้อแดงในปี 53 ก็ไม่ต่างกัน หากแกนนำเสื้อแดงคนอื่นๆ ยอมฟังวีระ วิสา ไพจิตร
ที่ไม่เห็นด้วยกับการพาผู้ชุมนุมถลำลึกจนนำไปสู่การสูญเสีย
จนต้องประกาศลงจากขบวนรถไฟสายมรณะ ก่อนจะถึงสถานีแห่งความตายที่รออยู่ข้างหน้า
อย่างที่จำลอง ศรีเมืองทำกับมวลชนเสื้อเหลือง ที่ต้องรักษาชีวิตมวลชน มากกว่าความต้องการที่จะเอาชนะแต่เพียงอย่างเดียว
ทำไมคนเสื้อแดงไม่เฉลียวใจบ้างว่า การที่ทักษิณสั่งแกนนำคนอื่นๆให้ลุยต่อ ทั้งๆที่รู้ว่าอันตรายต่อผู้ชุมนุมรออยู่ข้างหน้านั้น
เป้าประสงค์ที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ และที่สำคัญ เมื่อปี 52 ก็เคยทำเหมือนกันมาแล้ว แต่ไม่มีคนตาย
แต่ทักษิณคิดว่ามีคนตาย ก็เลยเอาไปตีข่าวป่าวประกาศก่อนอย่างนั้น แท้จริงคืออยากให้มีคนเสื้อแดงตายใช่หรือไม่?
ซึ่งคนทั่วๆไปที่คอยติดตามข่าว ต่างก็มองเกมส์นี้ออก เพราะมันไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไร หนังฝรั่งบางเรื่อง ยังเดายากกว่านี้อีก
จะมีก็แต่คนเสื้อแดงที่ตกเป็นเหยื่อเท่านั้น ที่ยังไม่รู้ตัว แม้กระทั่งถึงวันนี้ก็ตาม
เพราะขนาดทักษิณพยายามจะผลักดันกม.นิรโทษทุกฝ่ายผ่านเหลิมสุดซอย ก็ยังไม่ยอมรู้ตัวอีกว่า ถูกหลอกอีกรอบ
จากเกมส์ที่ถูกวางให้ทุกคนต้องมีชะนักปักหลังหมด จะได้เสนอให้ล้างผิดทุกคนจะได้ปรองดองกัน
แล้วอย่างนี้ ระหว่างคนที่ส่งคนเสื้อแดงไปให้เขายิงเพื่อให้หาทางตัวเองพ้นผิด
กับคนที่จำเป็นต้องสั่งยิงเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยของบ้านเมือง
ใครน่าจะถูกประณามมากน้อยกว่ากัน หรือเท่าเทียมกัน
วิญญูชนก็ลองใช้สติปัญญาตรองดูกันเอาเองเถิดครับ