มือใหม่หัดแต่ง เพราะไม่เพราะยังไงขอคำแนะนำด้วยนะครับ

            บทกลอนกล่าวชมพานเนื่องในวันไหว้ครู
                                                 โดย คุณวี

         บรรจงถ้อยร้อยอักษรเป็นกลอนกล่าว            
ร้อยเรื่องราวบูชาครูทุกสิ่งสรรพ์
ด้วยเคารพนพคุณอภิวันท์                                                    
จิตตั้งมั่นประณตน้อมด้วยศรัทธา
            ร้อยอักษรกลอนกานต์พร้อมพานไหว้        
ศิษย์หญิงชายเชิดชูครูทั่วทิศา
ร้อยรวมจิตคล้องใจเราเหล่าจุฬา            
เทิดบูชาปูชนีย์ศรีบุคคล
             พฤหัส ที่ 13 เวียนมาพาใจนึก            
ให้ตรองตรึกพระคุณครูอย่างมากล้น
กตัญญูกตเวทีครูทุกคน                
ไม่ฉงนในความรักและภักดี
          พานดอกไม้ธูปเทียนเพียรแต่งแต้ม        
ประดับแซมสรรค์สร้างอย่างหลากสี
มาลัยคล้องวางไว้ใส่อย่างดี            
สมศักดิ์ศรีพวกเราชาวจุฬา
             ดอกมะเขือชูช่อลออสง่า            
เปรียบได้ว่าศิษย์อ่อนน้อมพร้อมศึกษา
เร่งเรียนรู้สรรค์สร้างทางปัญญา            
ชื่อจุฬานามนี้ที่ภูมิใจ
         ความอดทนเลิศเด่นเช่นหญ้าแพรก        
ชูช่อแตกกิ่งก้านบานไสว
แม้นแดดร้อนน้ำท่วมขังสักเพียงใด        
ก็ตั้งตรงอยู่ได้ด้วยอดทน
             อันข้าวตอกดอกสวยระรวยรื่น            
สุขสดชื่นไม่เกียจคร้านพาลสับสน
อยู่ในกรอบวินัยไม่ซุกซน                
ให้ตั้งตนพร้อมเรียนรู้สู่บทเรียน
             ให้ฉลาดเฉียบแหลมเช่นดอกเข็ม            
คอยเติมเต็มความรู้สู้อ่านเขียน
ใช้สติปัญญาด้วยพากเพียร                
คอยเล่าเรียนความรู้คู่จรรยา
          บุปผชาติปักไว้ในพานแก้ว            
งามเพริศแพร้วหลายหลากมากพฤกษา
กุหลาบขาวแซมชมพูดูงามตา                
อีกนานาพฤกษชาติสะอาดวาง
          ครูเปรียบเป็นเช่นแสงทองสาดส่องศิษย์    
ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดสะสาง
เปรียบเรือน้อยคอยส่งศิษย์ถึงปลายทาง            
ไม่เคว้งคว้างลอยล่องท่องวารี
             พระคุณครูล้ำเลิศประเสริฐนัก            
ลูกศิษย์รักและตระหนักในศักดิ์ศรี
อวยพรให้ครูเกษมและเปรมปรีดิ์                
ดวงฤดีเป็นสุขทุกคืนวัน
             ขอคุณพระรัตนตรัยในโลกหล้า        
ช่วยปกปักษ์รักษาครูให้สุขสันต์
ไร้โรคภัยไข้เจ็บทุกสิ่งอัน                    
นิรมิตพรนั้นทุกวันเทอญ