วิธีที่ 1 :
+ หาหลักฐานให้เค้ายอมรับสภาพหนี้ เช่น คุยโทรศัพท์อัดเสียง บอกว่าเป็นหนี้เรากี่บาทไว้ก่อน

+ คุยกับเขาว่าให้ผ่อนจ่าย หากเบี้ยว ก็บอกว่าจะไปคุยกับหัวหน้างาน และจะทำการยื่นเรื่องเพื่อขอให้หักเงินเดือน(อันนี้เคยได้ยินว่าพอทำได้)

+ แกล้งขู่ไปว่าจะหาทนาย หาเรื่องฟ้องร้อง ค่าทนายก็ขู่ไปว่าจะบังคับให้เขาเป็นคนจ่าย

+ ขู่ไปว่าถ้าเรื่องถึงศาล จะติดเครดิตบูโร ทำธุรกรรมทางการเงินไม่ได้

+ ขู่ไปว่าจะเอาชื่อ นามสกุลไปเผยทางอินเตอร์เนต เอารูปเผยแพร่ด้วย

ขู่ไปว่าจะตามประจานให้ทุกคนรู้ว่าเธอเหนียวหนี้ อย่าให้ยืมเป็นอันขาด

วิธีที่ 2 :
+  ไม่ใช้คืนก็ต้อง…บังคับชำระหนี้ >>> พูดก็แล้ว ขอร้องก็แล้วลูกหนี้ก็ยังเฉย คุณก็ต้องอาศัยอำนาจของศาลตาม กม.แพ่งและพาณิชย์มาตรา 213ที่ว่า “ถ้าลูกหนี้ละเลยเสียไม่ชำระหนี้ของตน เจ้าหนี้จะร้องขอต่อศาลให้สั่งบังคับชำระหนี้ก็ได้ เว้นแต่สภาพแห่งหนี้จะไม่เปิดช่องให้ทำเช่นนั้นได้” ศาลจะพิจารณาตัดสินตามหลักฐานการเป็นหนี้เป็นสินระหว่างกัน ซึ่งหากมีหลักฐานชัดเจน ศาลก็จะบังคับให้ลูกหนี้ชำระหนี้

+  บังคับคดี…ยึดทรัพย์ลูกหนี้ >>>  เมื่อศาลตัดสินคดีถึงที่สุดแล้วว่าให้ลูกหนี้ชำระหนี้ แต่คุณลูกหนี้จอมเหนียวหนี้ก็ยังไม่ใช้หนี้คืนอีก (เจ้าหนี้อย่าเพิ่งเหนื่อย) คุณต้องยื่นคำร้องขอต่อศาลเพื่อให้ศาลมีคำสั่งตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดี ดำเนินการบังคับคดีไม่ว่าจะเป็นการยึด อายัดทรัพย์หรืออายัดเงินเดือนก็แล้วแต่สถานการณ์ของลูกหนี้ว่าเขามีหลักทรัพย์ ทรัพย์สินหรือเงินเดือนมากเพียงพอที่จะให้คุณอายัดหรือไม่  ซึ่งโดยปกติเจ้าหนี้ก็มักจะขอให้ศาลมีคำสั่งยึดทรัพย์ไว้เผื่อหรือเกินมูลหนี้ตามคำพิพากษา เพราะมูลค่าของทรัพย์สินในอนาคตอาจมีมูลค่าลดน้อยลง และถ้าหากมูลค่าทรัพย์ที่เจ้าหนี้ยึดไว้เกินกว่ามูลหนี้ที่เกิดขึ้น เจ้าหนี้ก็ต้องคืนเงินหรือมูลค่าในส่วนที่เกินให้ลูกหนี้โดยอัตโนมัติเช่นกัน

+  ขายทอดตลาด… >>> หากเจ้าหนี้ยึดทรัพย์ลูกหนี้ (จาก + ที่ 2) ซึ่งหมายถึงการเอาทรัพย์สินของลูกหนี้ไปขายทอดตลาด เพื่อนำเงินมาชดใช้หนี้ให้เพียงพอกับมูลค่าจำนวนหนี้ตามคำพิพากษา ทรัพย์สินของลูกหนี้ ถ้าจะให้ดีคุณต้องพยายามขายทอดตลาดทรัพย์สินที่คุณยึดจากลูกหนี้ให้หมดก่อนระยะเวลา 10 ปี เพราะหากคุณขายทรัพย์สินนั้นๆ ในปีที่ 11 และัปรากฏว่าไม่เพียงพอกับมูลค่าหนี้ ถึงเวลานั้นคุณก็ไม่สามารถร้องขอให้ศาลสั่งยึดทรัพย์เพิ่มเติมได้อีก เพราะเกินเวลา 10 ปีแห่งคดีความแล้ว