ไม่ทราบว่าท่านผิดศีลหรือไม่
แต่ท่านพุดแล้วน่าสงสารมาก
คือท่านบอกว่าธุดงมาหลายวันแล้ว
ไม่ได้ฉันข้าวแลย ไม่ค่อยไหวแล้ว
ขอบิณทบาตรข้าวเหนียวที่เหลือนะโยม(ประมาณนี้ จำไม่ค่อยได้)

ผมก็สงสัย ทำไมชาวบ้านเดี่ยวนี้ใจดำจัง
แต่ก็ไม่ได้ถามต่อ

ท่านเล่าต่อว่า ชาวบ้านถวายแต่เลย นมเปรี่ยว มั้นมัน ตูมตาม ยาคูล์ น้ำส้มจัสมิน
เสร็จท่านก็ยกของพวกนั้นให้ดู และให้พวกผม ผมไม่ค่อยกล้าทานแต่ก็ทานไปซองเดียว

ส่วนอาหารก็เหลือแต่ข้าวเปล่า(ข้าวเหนียว)กับน้ำพริก  ผมเลยถวายให้ท่านไป ท่านฉันอย่างอร่อย
ผมจะหาอะไรให้ท่านทานก็ไม่มี สงสารมากและคิดว่าตัวเองบาป

เรื่องนี้ทำให้ผมสงสัยเรื่องอาหารของพระธุดงค์