คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 67
ไม่เข้าใจว่าหลายคนด่าว่าจขกท.มากมายขนาดนี้เพราะอะไร
จะบอกว่า...
คุณหมอทำงานเหนื่อย ยังอุตส่าห์เสียสละเวลามาเขียนกระทู้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว -- แล้วอย่างคู่กรรมเวอร์ชั่นหนังที่โดนด่าเละเทะนั่นไม่ได้มีคนทำงานสร้างมันขึ้นมาหรือคะ ไม่ว่าอะไรก็เป็นผลงานของใครคนหนึ่งอยู่แล้ว เมื่อเอาผลงานออกมาตั้งให้คนอื่นดู ก็น่าจะเตรียมใจรับการวิพากษ์วิจารณ์ในระดับหนึ่ง ซึ่งการวิจารณ์ของจขกท.ก็ไม่ได้รุนแรงหยาบคาย ถ้าจขกท.ไปโพล่งในกระทู้ของคุณหมอว่ายืดยาดน่ารำคาญ ไม่รู้เรื่องสักทีอะไรแบบนี้สิคะที่เราจะเห็นว่าเป็นเรื่องเสียมารยาท
ไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน -- ถ้าเป็นคนทำงาน คุณจะคิดว่ามันดีกว่าจริงๆหรือ ถ้าคนที่เขาเห็นงานของคุณแล้วก็หันหลังกลับไปเฉยๆ ดีไม่ดี ชอบไม่ชอบก็ไม่พูดสักคำ โดยเฉพาะเป็นคำพูดที่ไม่ได้หยาบคายก้าวร้าวด้วยแล้ว เราว่าเป็นโอกาสให้ได้ย้อนกลับมามองงานตัวเองด้วยซ้ำไปว่าควรปรับแก้อะไรตรงไหน เราไม่ได้พูดลอยๆ เพราะเราก็ทำงานด้านการเขียน/แปลนิยาย คำวิจารณ์ของคนอ่านและบก.บางทีก็ทำให้เราสะดุ้ง แต่ก็ต้องตัดความรู้สึกส่วนตัวมาคิดตามที่ถูกวิจารณ์ แม้มันจะไม่ง่ายนักก็เถอะ
วิจารณ์เขา ทำได้ดีเท่าเขาหรือเปล่า -- เราไม่เชื่อนะคะว่าทุกวันนี้ทุกคนจะวิพากษ์วิจารณ์สิ่งต่างๆโดยที่ตัวเองมีความรู้ความสามารถเท่าคนที่สร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมา ยังมีคนติอาหารไม่อร่อยโดยที่ตนเองทำกับข้าวไม่เก่ง บ่นนักบอลที่เล่นไม่ดีโดยที่ตัวเองเล่นฟุตบอลไม่เอาไหน มันเป็นเรื่องของความคิดเห็นนี่คะ ตราบใดที่ไม่ก้าวล่วงไปถึงเรื่องส่วนตัวของคุณหมอ เราก็ไม่เห็นความจำเป็นที่คนอื่นต้องมาก้าวล่วงวิพากษ์วิจารณ์ความสามารถส่วนตัวของจขกท. หรือแค่คิดเห็นไม่เหมือนกันก็ตัดสินไปถึงตัวตนแล้วว่าเป็นพวกเอาง่ายเอาเร็วเข้าว่าอะไรทำนองนั้น
พูดมายืดยาว สรุปคือเราไม่เห็นด้วยกับความคิดที่พอใครไม่เห็นด้วยกับเราแล้วจะต้องผลักไปอยู่ฝั่งตรงข้ามตลอดเวลาแบบนี้ ก็แค่คนอื่นอยากแสดงความคิดเห็นบ้าง ถึงจะไม่ตรงกับที่เราคิด จะไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดบ้างเลยเหรอคะ
จะบอกว่า...
คุณหมอทำงานเหนื่อย ยังอุตส่าห์เสียสละเวลามาเขียนกระทู้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว -- แล้วอย่างคู่กรรมเวอร์ชั่นหนังที่โดนด่าเละเทะนั่นไม่ได้มีคนทำงานสร้างมันขึ้นมาหรือคะ ไม่ว่าอะไรก็เป็นผลงานของใครคนหนึ่งอยู่แล้ว เมื่อเอาผลงานออกมาตั้งให้คนอื่นดู ก็น่าจะเตรียมใจรับการวิพากษ์วิจารณ์ในระดับหนึ่ง ซึ่งการวิจารณ์ของจขกท.ก็ไม่ได้รุนแรงหยาบคาย ถ้าจขกท.ไปโพล่งในกระทู้ของคุณหมอว่ายืดยาดน่ารำคาญ ไม่รู้เรื่องสักทีอะไรแบบนี้สิคะที่เราจะเห็นว่าเป็นเรื่องเสียมารยาท
ไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน -- ถ้าเป็นคนทำงาน คุณจะคิดว่ามันดีกว่าจริงๆหรือ ถ้าคนที่เขาเห็นงานของคุณแล้วก็หันหลังกลับไปเฉยๆ ดีไม่ดี ชอบไม่ชอบก็ไม่พูดสักคำ โดยเฉพาะเป็นคำพูดที่ไม่ได้หยาบคายก้าวร้าวด้วยแล้ว เราว่าเป็นโอกาสให้ได้ย้อนกลับมามองงานตัวเองด้วยซ้ำไปว่าควรปรับแก้อะไรตรงไหน เราไม่ได้พูดลอยๆ เพราะเราก็ทำงานด้านการเขียน/แปลนิยาย คำวิจารณ์ของคนอ่านและบก.บางทีก็ทำให้เราสะดุ้ง แต่ก็ต้องตัดความรู้สึกส่วนตัวมาคิดตามที่ถูกวิจารณ์ แม้มันจะไม่ง่ายนักก็เถอะ
วิจารณ์เขา ทำได้ดีเท่าเขาหรือเปล่า -- เราไม่เชื่อนะคะว่าทุกวันนี้ทุกคนจะวิพากษ์วิจารณ์สิ่งต่างๆโดยที่ตัวเองมีความรู้ความสามารถเท่าคนที่สร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมา ยังมีคนติอาหารไม่อร่อยโดยที่ตนเองทำกับข้าวไม่เก่ง บ่นนักบอลที่เล่นไม่ดีโดยที่ตัวเองเล่นฟุตบอลไม่เอาไหน มันเป็นเรื่องของความคิดเห็นนี่คะ ตราบใดที่ไม่ก้าวล่วงไปถึงเรื่องส่วนตัวของคุณหมอ เราก็ไม่เห็นความจำเป็นที่คนอื่นต้องมาก้าวล่วงวิพากษ์วิจารณ์ความสามารถส่วนตัวของจขกท. หรือแค่คิดเห็นไม่เหมือนกันก็ตัดสินไปถึงตัวตนแล้วว่าเป็นพวกเอาง่ายเอาเร็วเข้าว่าอะไรทำนองนั้น
พูดมายืดยาว สรุปคือเราไม่เห็นด้วยกับความคิดที่พอใครไม่เห็นด้วยกับเราแล้วจะต้องผลักไปอยู่ฝั่งตรงข้ามตลอดเวลาแบบนี้ ก็แค่คนอื่นอยากแสดงความคิดเห็นบ้าง ถึงจะไม่ตรงกับที่เราคิด จะไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดบ้างเลยเหรอคะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ควรขอบคุณคุณหมอที่มาเขียนให้เราอ่าน ทั้งเสียเวลาพักผ่อน ทั้งเปลืองตัวให้ใครก็ไม่รู้มาค่อนแคะ
คุณหมอก็บอกอยู่แล้วว่าเขียนจากความทรงจำ ว่างจากงานแล้วถึงเขียน
เราไม่เดือดร้อนอะไร เพราะว่างจากงานแล้วถึงเขียน ถ้าคุณว่างมากระหว่างรอก็หาอะไรทำซะ
ไม่ก็เขียนเรื่องตัวเองมาให้คนอื่นอ่านบ้าง ไม่ก็รออีกเดือนค่อยเข้ามาอ่าน ไม่มีใครว่าอะไรหรอก
คุณหมอก็บอกอยู่แล้วว่าเขียนจากความทรงจำ ว่างจากงานแล้วถึงเขียน
เราไม่เดือดร้อนอะไร เพราะว่างจากงานแล้วถึงเขียน ถ้าคุณว่างมากระหว่างรอก็หาอะไรทำซะ
ไม่ก็เขียนเรื่องตัวเองมาให้คนอื่นอ่านบ้าง ไม่ก็รออีกเดือนค่อยเข้ามาอ่าน ไม่มีใครว่าอะไรหรอก
ความคิดเห็นที่ 13
ขอโทษนะจะโกรธผมก็ไม่ว่า
เสียใจกับความตั้งใจคุณหมอที่จะถ่ายทอดสอนประสบการณ์เรื่องคนพฤติกรรม จิตวิทยา ให้เห็นผ่านปลายปากกา มันใช้ได้กับชีวิตจริงๆเลย
แต่กลับโดนตีค่าเป็นแค่ละครช่องเจ็ด คงไม่ต่างไปจาก "ลิงได้พลอย"
สิ่งที่มีค่าตกในมือบุคคลที่ไม่เห็นค่าสิ่งนั้นย่อมไร้ประโยชน์และตีค่าไปตามบุคคลผู้นั้น
แต่ผมก็เข้าใจความต่างของแต่ละบุคคลนะ
ถ้าเจ้าของกระทู้อยากดังเพราะสวนกระแสคุณหมอก็น่าจะตีความได้ไม่ยากจากพฤติกรรมพลีชีพของท่าน
Wise men learn form others’ mistake
Fools by their own.
คนฉลาดเรียนรู้จากความผิดพลาดของผู้อื่น
คนโง่เรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเอง
โดย วอเรน บัฟเฟต
(แก้คำผิด เพิ่มเติมประโยค)
เสียใจกับความตั้งใจคุณหมอที่จะถ่ายทอดสอนประสบการณ์เรื่องคนพฤติกรรม จิตวิทยา ให้เห็นผ่านปลายปากกา มันใช้ได้กับชีวิตจริงๆเลย
แต่กลับโดนตีค่าเป็นแค่ละครช่องเจ็ด คงไม่ต่างไปจาก "ลิงได้พลอย"
สิ่งที่มีค่าตกในมือบุคคลที่ไม่เห็นค่าสิ่งนั้นย่อมไร้ประโยชน์และตีค่าไปตามบุคคลผู้นั้น
แต่ผมก็เข้าใจความต่างของแต่ละบุคคลนะ
ถ้าเจ้าของกระทู้อยากดังเพราะสวนกระแสคุณหมอก็น่าจะตีความได้ไม่ยากจากพฤติกรรมพลีชีพของท่าน
Wise men learn form others’ mistake
Fools by their own.
คนฉลาดเรียนรู้จากความผิดพลาดของผู้อื่น
คนโง่เรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเอง
โดย วอเรน บัฟเฟต
(แก้คำผิด เพิ่มเติมประโยค)
ความคิดเห็นที่ 19
เจ้าของกระทู้คงจะเป็นวัยละอ่อนของสมัยนี้ ที่นิยมการบริโภคแบบแดรกด่วนจนเคยตัว...จนไม่รู้สึกรู้สากับความสุนทรีย์ของตัวอักษรที่เรียบเรียง ถ่ายทอดประสบการณ์ที่ผ่านมาให้อ่านกัน(ฟรีๆ) โดยเจียดจากเวลาที่แสนมีค่าของผู้เขียน ที่มีอาชีพเป็นแพทย์
การที่ได้สัมผัสและเรียนรู้ในข้อความที่คุณหมอได้เล่ามานั้น นับว่าเป็นแสงสว่าง หรือ เทียนนำทางให้กับคนที่เป็นพ่อเป็นแม่เพื่อที่จะได้รู้ว่า การที่จะฟูมฟักลูกให้โตขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจนั้น พ่อและแม่จะต้องเป็นแม่พิมพ์ที่ดีด้วย ไม่ใช่สักแต่ปรนเปรอข้าวของเงินทอง
ที่กว่าจะรู้ว่า....จิตของลูกบกพร่องเพราะต้นแบบที่มีสภาพบิดๆเบี้ยวๆ...ก็สายไปเสียแล้ว..
การที่ได้สัมผัสและเรียนรู้ในข้อความที่คุณหมอได้เล่ามานั้น นับว่าเป็นแสงสว่าง หรือ เทียนนำทางให้กับคนที่เป็นพ่อเป็นแม่เพื่อที่จะได้รู้ว่า การที่จะฟูมฟักลูกให้โตขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจนั้น พ่อและแม่จะต้องเป็นแม่พิมพ์ที่ดีด้วย ไม่ใช่สักแต่ปรนเปรอข้าวของเงินทอง
ที่กว่าจะรู้ว่า....จิตของลูกบกพร่องเพราะต้นแบบที่มีสภาพบิดๆเบี้ยวๆ...ก็สายไปเสียแล้ว..
ความคิดเห็นที่ 11
{{{ คุณหมออธิบายแล้วนะคะ คุณ จขกท}}
สวัสดียามค่ำครับ
ผมเข้าใจดีว่า Pantip เป็นบอร์ดสาธารณะ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะแสดงความเห็นแตกต่างได้ ทั้งนี้ ผมเองก็ปรารถนาเช่นนั้น และประสงค์ที่จะขอเีัีรียนชี้แจงต่อกรณีข้อสงสัยในประเด็นต่าง ๆ ที่อ้างถึง ดังนี้
ประเด็นที่ ๑ (หนึ่ง) ถึงประเด็นที่ ๔ (สี่)
๑. ความเห็นจากคุณผู้อ่าน : ขอเรียนให้ทราบว่า ผมได้อ่านความเห็นทุกความคิดเห็นในกระทู้นี้และจากกระทู้ที่เกี่ยวข้อง ก่อนที่จะเขียนต่อทุกครั้งครับ
๒. การดำเนินเรื่องที่เยิ่นเย้อ : ผมพอเข้าใจและต้องขอโทษคุณผู้อ่านบางท่านที่กำลังรอตอนจบของเรื่องนี้ว่าน้องตาล (นามสมมติ) เสียชีวิตเพราะอะไร ทั้งนี้ เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องแต่ง ทุกชีวิตที่ผมกล่าวถึงล้วน "มี" และ "เคยมี" ตัวตนอยู่จริงบนโลกใบนี้ ด้วยวิชาชีพของผม ผมจึงจำเป็นที่จะต้องให้เกียรติกับทางฝ่ายญาติผู้เสียชีวิตที่ได้อนุญาตให้ (ตามความประสงค์ของผม) นำเรื่องนี้มาเล่าไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจว่าชีวิตของคนไทยในต่างประเทศในอีกด้านที่ต่างออกไปนั้นเป็นอย่างไร (Ref : http://ppantip.com/topic/30507449/comment1957)
อย่างที่ผมได้เรียนให้ทราบในเบื้องต้นแล้ว ผู้ตาย(s)นั้น ไม่ได้มีโอกาสแม้แต่จะตกเป็นข่าวบนถุงกล้วยแขก (ในเมืองไทย) อย่างในกรณีการเสียชีวิตของคุณพ่อผม (Ref : http://ppantip.com/topic/30507449/comment1671) ผมจึงอยากจะให้ผลบุญกุศลที่ได้จากการเล่าสู่กันฟังในครั้งนี้ เป็นบุญกุศลส่วไปถึงผู้เสียชีวิต(s)ที่เกี่ยวข้อง เพราะอย่างน้อยก็น่าที่จะสามารถป้องกันเหตุการณ์คล้ายคลึงกันนี้ในอนาคตได้
อนึ่ง ชีวิตจริงของแพทย์ (ปฏิบัติงาน) กับสิ่งที่ได้เห็นพบได้จากภาพยนต์ (Film) หรือละคร (Soap Opera) นั้น เกรงว่าจะไม่ได้เหมือนกันเสียทีเดียวหรอกนะครับ เพราะจากประสบการณ์จากการทำงานที่ผมได้รับมาจนถึงวันนี้ ชีวิตแพทย์ในโลกแห่งความจริงนั้นเหนื่อยมากครับ (ไม่ใช่เฉพาะผมคนเดียว)
๓. เรื่อง Tags ของกระทู้ (อ้างถึง (Ref. Q) http://ppantip.com/topic/30556806/comment9) และ http://ppantip.com/topic/30556806 : ขอเรียนให้ทราบว่าผมมีปัญหาตั้งแต่วันแรกที่ตั้งกระทู้แล้วครับ (Ref. A : http://ppantip.com/topic/30507449/comment21 & http://ppantip.com/topic/30507449/comment25) ผมพยายามเปลี่ยนแต่ไม่สามารถทำได้ จึงต้องขอโทษด้วยที่ไม่สามารถสิ่งใดได้ในตอนนี้ ทั้งนี้ หากมีวิธีอื่นใดช่วยแจ้งใ้ห้ผมทราบด้วย ผมยินดีที่จะแก้ไขและเรียนรู้ต่อไป ขอบคุณครับ
อนึ่ง ในขณะนี้ กระทู้ของผมนี้ไม่ได้ปรากฏอยู่ในกระทู้แนะนำใด ๆ ในห้องที่มี Tags ทั้งสิ้น (ยกเว้นจะมีัใครนำเรื่องของผมไปตั้งกระทู้ใหม่)
๔. ผลประโยชน์ของการตั้งกระทู้นี้ : ผมไม่ได้เป็นนักเขียนอาชีพครับ (ผมมีอาชีพหลักเป็นแพทย์) ในส่วนทรัพย์สินเงินทอง ขอเรียนว่า ผมไม่ได้รับค่าตอบแทนใด ๆ และ ในส่วนของความตั้งใจ ขอเรียนว่า ผมไม่ได้เขียนเรื่องนี้เพื่อจุดประสงค์ในการทำลายชีวิตผู้ใด (What for?)
ทั้งนี้ ผลประโยชน์ที่ถือเป็นเรื่องเหนือความคาดหมายที่ผมไ้ด้รับนั้นก็คือ มิตรภาพจากผู้อ่านจากทุกมุมโลกที่ผมไม่เคยรู้จักมาก่อนที่เห็นว่างานที่ผมนำเสนอนั้นมีประโยชน์อยู่บ้างที่จะการนำไปใช้ มันคือความภูมิใจลึก ๆ ของผม ที่แม้ผมจะอยู่ห่างไกลจากแผ่นดินที่ผมเกิด แต่ผมก็สามารถจะทำความดีได้ เพราะผมตั้งใจแล้วที่จะทำ
บทสรุป
ผมคงจะยังเขียนเล่าเรื่องราวที่ผมประสบมาในแบบของผมนี้ไปเรื่อย ๆ เพราะผมไม่มีความสามารถพอที่จะเปลี่ยนแนวของเรื่องนี้ ให้เป็นไปในแบบ http://ppantip.com/topic/30496527 ได้ เนื่องจากในเรื่องนั้นไม่มีผู้เสียชีวิต (ยกเว้นเรื่องของคุณพ่อผม http://ppantip.com/topic/30496527/comment210) ทั้งนี้ ตราบเท่าที่เวลาของผมจะเอื้อ หรือจนกว่าจะมีใครแจ้งลบกระทู้ หรือแจ้งลบบัญชีผู้ใช้ (User Account) ของผมทิ้งไป เพราะถึงวันนั้นผมคงเข้าใจได้แล้วว่า อะไรคือ Hopeless ... อะไรคือ Hopeful
ผมขอบคุณสำหรับทุกมิตรภาพและกำลังใจที่มีให้ผมตั้งแต่วันแรกมาจนถึงวันนี้ ผมคิดว่าจะยังคงเล่าเรื่องราวชีวิตของผมต่อไป ตราบเท่าที่ใจของผมกับคุณผู้อ่าน (ที่เข้าใจงานของผม) ยังสื่อถึงกันได้ต่อไป
ขอบคุณและราตรีสวัสดิ์ครับ
ดร.นพ.วัชรพล อเล็กซองดร์ กําเนิดศิริ
กรุงปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศส
แก้ไขข้อความเมื่อ 1 นาทีที่แล้ว
สวัสดียามค่ำครับ
ผมเข้าใจดีว่า Pantip เป็นบอร์ดสาธารณะ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะแสดงความเห็นแตกต่างได้ ทั้งนี้ ผมเองก็ปรารถนาเช่นนั้น และประสงค์ที่จะขอเีัีรียนชี้แจงต่อกรณีข้อสงสัยในประเด็นต่าง ๆ ที่อ้างถึง ดังนี้
ประเด็นที่ ๑ (หนึ่ง) ถึงประเด็นที่ ๔ (สี่)
๑. ความเห็นจากคุณผู้อ่าน : ขอเรียนให้ทราบว่า ผมได้อ่านความเห็นทุกความคิดเห็นในกระทู้นี้และจากกระทู้ที่เกี่ยวข้อง ก่อนที่จะเขียนต่อทุกครั้งครับ
๒. การดำเนินเรื่องที่เยิ่นเย้อ : ผมพอเข้าใจและต้องขอโทษคุณผู้อ่านบางท่านที่กำลังรอตอนจบของเรื่องนี้ว่าน้องตาล (นามสมมติ) เสียชีวิตเพราะอะไร ทั้งนี้ เรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องแต่ง ทุกชีวิตที่ผมกล่าวถึงล้วน "มี" และ "เคยมี" ตัวตนอยู่จริงบนโลกใบนี้ ด้วยวิชาชีพของผม ผมจึงจำเป็นที่จะต้องให้เกียรติกับทางฝ่ายญาติผู้เสียชีวิตที่ได้อนุญาตให้ (ตามความประสงค์ของผม) นำเรื่องนี้มาเล่าไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจว่าชีวิตของคนไทยในต่างประเทศในอีกด้านที่ต่างออกไปนั้นเป็นอย่างไร (Ref : http://ppantip.com/topic/30507449/comment1957)
อย่างที่ผมได้เรียนให้ทราบในเบื้องต้นแล้ว ผู้ตาย(s)นั้น ไม่ได้มีโอกาสแม้แต่จะตกเป็นข่าวบนถุงกล้วยแขก (ในเมืองไทย) อย่างในกรณีการเสียชีวิตของคุณพ่อผม (Ref : http://ppantip.com/topic/30507449/comment1671) ผมจึงอยากจะให้ผลบุญกุศลที่ได้จากการเล่าสู่กันฟังในครั้งนี้ เป็นบุญกุศลส่วไปถึงผู้เสียชีวิต(s)ที่เกี่ยวข้อง เพราะอย่างน้อยก็น่าที่จะสามารถป้องกันเหตุการณ์คล้ายคลึงกันนี้ในอนาคตได้
อนึ่ง ชีวิตจริงของแพทย์ (ปฏิบัติงาน) กับสิ่งที่ได้เห็นพบได้จากภาพยนต์ (Film) หรือละคร (Soap Opera) นั้น เกรงว่าจะไม่ได้เหมือนกันเสียทีเดียวหรอกนะครับ เพราะจากประสบการณ์จากการทำงานที่ผมได้รับมาจนถึงวันนี้ ชีวิตแพทย์ในโลกแห่งความจริงนั้นเหนื่อยมากครับ (ไม่ใช่เฉพาะผมคนเดียว)
๓. เรื่อง Tags ของกระทู้ (อ้างถึง (Ref. Q) http://ppantip.com/topic/30556806/comment9) และ http://ppantip.com/topic/30556806 : ขอเรียนให้ทราบว่าผมมีปัญหาตั้งแต่วันแรกที่ตั้งกระทู้แล้วครับ (Ref. A : http://ppantip.com/topic/30507449/comment21 & http://ppantip.com/topic/30507449/comment25) ผมพยายามเปลี่ยนแต่ไม่สามารถทำได้ จึงต้องขอโทษด้วยที่ไม่สามารถสิ่งใดได้ในตอนนี้ ทั้งนี้ หากมีวิธีอื่นใดช่วยแจ้งใ้ห้ผมทราบด้วย ผมยินดีที่จะแก้ไขและเรียนรู้ต่อไป ขอบคุณครับ
อนึ่ง ในขณะนี้ กระทู้ของผมนี้ไม่ได้ปรากฏอยู่ในกระทู้แนะนำใด ๆ ในห้องที่มี Tags ทั้งสิ้น (ยกเว้นจะมีัใครนำเรื่องของผมไปตั้งกระทู้ใหม่)
๔. ผลประโยชน์ของการตั้งกระทู้นี้ : ผมไม่ได้เป็นนักเขียนอาชีพครับ (ผมมีอาชีพหลักเป็นแพทย์) ในส่วนทรัพย์สินเงินทอง ขอเรียนว่า ผมไม่ได้รับค่าตอบแทนใด ๆ และ ในส่วนของความตั้งใจ ขอเรียนว่า ผมไม่ได้เขียนเรื่องนี้เพื่อจุดประสงค์ในการทำลายชีวิตผู้ใด (What for?)
ทั้งนี้ ผลประโยชน์ที่ถือเป็นเรื่องเหนือความคาดหมายที่ผมไ้ด้รับนั้นก็คือ มิตรภาพจากผู้อ่านจากทุกมุมโลกที่ผมไม่เคยรู้จักมาก่อนที่เห็นว่างานที่ผมนำเสนอนั้นมีประโยชน์อยู่บ้างที่จะการนำไปใช้ มันคือความภูมิใจลึก ๆ ของผม ที่แม้ผมจะอยู่ห่างไกลจากแผ่นดินที่ผมเกิด แต่ผมก็สามารถจะทำความดีได้ เพราะผมตั้งใจแล้วที่จะทำ
บทสรุป
ผมคงจะยังเขียนเล่าเรื่องราวที่ผมประสบมาในแบบของผมนี้ไปเรื่อย ๆ เพราะผมไม่มีความสามารถพอที่จะเปลี่ยนแนวของเรื่องนี้ ให้เป็นไปในแบบ http://ppantip.com/topic/30496527 ได้ เนื่องจากในเรื่องนั้นไม่มีผู้เสียชีวิต (ยกเว้นเรื่องของคุณพ่อผม http://ppantip.com/topic/30496527/comment210) ทั้งนี้ ตราบเท่าที่เวลาของผมจะเอื้อ หรือจนกว่าจะมีใครแจ้งลบกระทู้ หรือแจ้งลบบัญชีผู้ใช้ (User Account) ของผมทิ้งไป เพราะถึงวันนั้นผมคงเข้าใจได้แล้วว่า อะไรคือ Hopeless ... อะไรคือ Hopeful
ผมขอบคุณสำหรับทุกมิตรภาพและกำลังใจที่มีให้ผมตั้งแต่วันแรกมาจนถึงวันนี้ ผมคิดว่าจะยังคงเล่าเรื่องราวชีวิตของผมต่อไป ตราบเท่าที่ใจของผมกับคุณผู้อ่าน (ที่เข้าใจงานของผม) ยังสื่อถึงกันได้ต่อไป
ขอบคุณและราตรีสวัสดิ์ครับ
ดร.นพ.วัชรพล อเล็กซองดร์ กําเนิดศิริ
กรุงปารีส สาธารณรัฐฝรั่งเศส
แก้ไขข้อความเมื่อ 1 นาทีที่แล้ว
แสดงความคิดเห็น
(พลีชีพสวนกระแส) มีใครคิดเหมือนเราบ้างมั้ย ว่าเรื่องโศกนาฏกรรมของ2นักเรียนไทยฯช่วงนี้เนื้อเรื่องยืดมาก เริ่มน่าเบื่อแล้ว
ตามอ่านทุกวัน ช่วงแรกๆ รู้สึกสนุก น่าสนใจมาก เพราะเหมือนอ่านนิยายแนวสืบสวน
ที่ต้องคิดตามเพื่อเดาเนื้อเรื่องว่าใครเป็นสาเหตุให้นางเอกฆ่าตัวตาย
แต่มาช่วงกลางๆ จนถึงตอนล่าสุดนี้รู้สึกว่าเนื้อเรื่องอืดมาก ยืดสุดๆ
ความน่าติดตามของเรารู้สึกลดลงไปเยอะ เริ่มเบื่อๆ ละ
อยากรู้ว่ามีใครคิดเหมือนเราบ้างรึเปล่า อยากทราบความคิดเห็น มาแชร์กันหน่อย
หมายเหตุ
(เหตุผลที่ทำไมตอนแรกจึง tag แต่งเรื่องสั้น ก็เพราะ กระทู้โศกนาฏกรรมของ 2 นร.ฯ
ที่จขกท. กล่าวถึง มี tag แต่งเรื่องสั้น อยู่ด้วย เราก็เลย tag ตามกระทู้ต้นเรื่อง
ขออภัยท่านที่ไม่พอใจเรื่อง tag ไว้ ณ ที่นี้ด้วย แต่ตอนนี้ถูกลบ tag แต่งเรื่องสั้น ออกไปแล้ว)