นานมาแล้วมีอุบาสิกาชราผู้หนึ่งมีจิตเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา
นางเป็นอุปัฏฐายิกาให้กับภิกษุหนุ่มรูปหนึ่ง และได้สร้างกุฏิเพื่อให้พระได้นั่งสมาธิและพักอาศัย

วันหนึ่ง นางต้องการทราบว่า พระได้ปฏิบัติธรรมไปถึงขั้นไหน จึงออกอุบายจ้างเด็กสาวพราวเสน่ห์นางหนึ่งเข้าไปยั่วยวนพระหนุ่ม
"จงยั่วยวนพระให้หลงใหลในตัวเจ้า แล้วถามไปว่า ต้องการอะไร?"

เด็กสาวเข้าไปโปรยเสน่ห์ใส่พระหนุ่ม โดยไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัว แล้วถามพระอย่างที่หญิงชราสั่ง

พระหนุ่มตอบกลับมาว่า "รากไม้เลี้อยตามซอกหินในฤดูหนาว ไม่มีความอบอุ่นอยู่แห่งใดเลย"

เมื่อเด็กสาวนำความไปบอกหญิงชรา หญิงชราโกรธมาก ตวาดออกมาด้วยเสียงดังลั่น
"ข้าใส่บาตรมาถึง 20 ปี !!"
"ถึงพระจะต้องรักษาศีล แต่ก็ไม่ได้ใยดีต่อความเร่าร้อนของเจ้าเลย"

จากนั้นก็ตรงไปที่กุฏิของพระ แล้วเผาทิ้งไม่ให้พระอยู่ต่อไปอีก

(แปลจาก Koan: No Loving Kindness)