เมื่อซัมเมอที่ผ่านมา หนูได้ไึกงานที่รพ.อห่งหนึ่งของรัฐค่ะ
การทำงานในรพ.หนูก็ตั้งใจรักษาคนไข้ พูดจากับคนไข้ด้วยวาจาที่สุภาพและเหมาะสมทุกครั้ง ทุกคน
แต่หนูก็ทำพลาดกับเรรื่องการพรีเซนเคส ถึงสองครั้ง
ในครั้งแรกของการพรีเซนเป็นไปด้วยดี เพราะเป็นสาขาที่หนูสนใจมาก
ตอนพรีเซนก็ตอบคำถามได้ฉะฉาน
แต่ความผิดพลาดมาอยุ่ที่ครั้งที่สองค่ะ หนูทำรายงานตกน้ำ ในก่อนวันพรีเซน
จึงบอกว่า จะเขียนมาส่งใหม่ในวันพรีเซนคือวันต่อไปให้อาจารตรวจ
และความผิดพลาดก็ไม่จบค่ะ การพรีเซนงานครั้งที่สามอีก 8วันต่อมาหนูหลงกดลบไฟล์งานไป
เพราะครั้งนี้พิมส่ง และมันก็หายไป หนูจึงเปลี่ยน
เคสพรีเซนเป็นอีกเคสและได้ทำรายงานส่งอย่างถผุกต้องและครบถ้วน
เช้าวันพรีเซนเลยเอามาให้อาจารดู อ.บอกว่สไม่ได้ จะเปลี่ยนเคสไม่ได้ คุณไม่เคยปรับปรุงตัว
หายถึงสองครั้ง แล้ว ถ้าเปนรพ.อื่นเค้าให้คุณตก แลัว
อาจารจึงให้เอาเคสเดิมเพราะวันนี้คนไข้มา และให้หนูตรวจร่างกายใหม่และเขียนรายงานส่งตอนนั้นเลย
หนูจึงทำตามทุก อย่าง

พอวันสุดท้ายของการฝึกงานก็มีการสรุปงาน
อาจานบอกว่า หนูต้องปรับปรุงเยอะ หนูก็ยอมรับคำติของอาจาร และพยักหน้า
อาจานบอกว่า แต่ว่า หนูไม่ใช่ไม่มีข้อดีนะ
อ.บอกว่า ข้อดีเราคือ ด่าอะไรไม่เึยโกธหรือชักสีหน้า เพราะนศบางคนชักสีหน้าไปแล้วถ้าโดนว่าแบบนี้
ข้อดีอีกอย่างคือ ค่อนข้างแม่นเรื่องความรุ้ทางอนาโตมี แต่เอามาประยุกต์ใช้ยังไม่เก่ง
พูดกับคนไข้ดี ตั้งใจทำงานตอนอยุ่กับคนไข้ มีหลายคนชม

แต่ที่หนูกลัวคือ ตอนฝึกงานสัปดาแรกหนุลา 2 ครั้งเพราะ ท้องเสียมาไม่ไหว
ครั้งนั้นอาจารที่คณะโทมาหาหนูบอกว่าลาไม่ได้ เวลาไม่ครบ ทำอะไรต้องโทไปหาคณะก่อน อละคาดโทษหนูไว้
อาจานบอกว่า จะเอาเรื่องไปปรึกษาอาจารท่านอื่นในคณะแล้วจะโทรมาแจ้งหนู

พอหนูนึกถึงคำพูดนั้นก็กลัวมากเลยค่ะ
การกระทำของหนูแย่มากเลยใช่ไหมค่ะ หนูเครียดมาก
เพราะการฝึกงาน คงมีแต่คนทำตัวดีๆไม่มีใครทำตัวแย่เหมือนหนู
หนูจัตกการประเมินจริงๆหรอ กลัวมากเลยค่ะพี่ๆ
แต่อาจารที่รพ.ก็บอกว่า คงไม่มีใครตกแหละ แต่ต่อไปอย่าทำอีกกับรพ.อื่น
ตอนนี้หนุก็ทบทวนตัวเอง และตั้งใจทำรูปเล่มรายงายให้ออกมาดีที่สุด
เพราะรพ.นี้ หนุขอมาโดยเฉพาะ เพราะเป็นรพ.ศูนย์หัวใจ สาขาที่หนูสนใจ