จะเข้าหน้าฝนแล้วคับ เวลาปั่นจักรยานถ้าฝนตก อย่ามัวแต่ทำมิวสิกอยู่นะคับ อุปกรณ์อิเล็กโทรนิค เช่นไมล์วัดระยะทางด้วยนะคับ ผมไม่รู้ว่าเค้าออกแบบมาเพื่อกันน้ำด้วยหรือเปล่า ด้วยความหวังดี เดี๋ยวความภาคภูมิใจที่สะสมสถิติ ระยะทางมาจะหายไปกับสายน้ำ
เมื่อวานฝนตกคับ ผมเดินทางกลับบ้านจากแถววังหิน ฝนเริ่มตก เลยแวะซื้อเสื้อกันฝนใน 7-11 นึกไงไม่รู้ซื้อมา 2 ชุด ชุดละเท่าไรจำไม่ได้สิบกว่าบาทนี้แหละ ฝนเริ่มปอยๆ ปั่นผ่านอุโมงราบ 11 ฝนเริ่มลงเม็ดใหญ่ ผมปั่นทำมิวสิก ใส่เสื้อฝนปั่นฟังเพลง ฤดูที่ฉันเหงา สบายใจ ก้มลงไปมองดูว่าตัวเองปั่นเร็วหรือเปล่า ไมล์อยู่ที่ 20 เอ่อ ไม่ต้องเร็วมากถนนลื่น ฟังเพลงถึงท่อนฮุก "ฝนตก ฉันเหงา" อะไรซักอย่างนี้แหละ นึกออกเลย เวน ไมล์เปียกแล้วนี้หว่า จอดถอดมาเช็ดได้ทัน เก็บใส่กระเป๋า ปั่นกลับบ้านต่อ ถึงทางเข้าหมู่บ้าน
เจอสาวข้างบ้านถัดกันไปอีก ห้าหลัง ระยะทางเข้าบ้านจากปากซอยอีก 300 เมตร ไม่มีวินมอไซต์เลย เธอเดินตากฝน ใช้กระเป๋าแทนร่ม แต่เราปั่นจักรยานจะให้ซ้อนไปคงไม่ได้
แต่เอ๋ !!!!!! มะกี้ซื้อเสื้อฝนมาสองชุดนี้หว่า เหลืออีกชุดนึง เลยปั่นไปใกล้ๆด้วยความเร็วแค่ 9-10 แล้วจอดข้างหน้า เธอตกใจเล็กน้อย ผมส่งเสื้อฝนให้แล้วบอกเธอไปว่า เธอๆ เราให้ยืมใส่ซะเดี๋ยวจะไม่สบาย ทีแรกเธอจะไม่เอา ผมเลยบอกไปว่า บ้านเราอยู่ห่างจากบ้านเธอแค่ห้าหลังเอง บ้านที่มีน้องหมาตัวที่ขี้เหร่ๆอ่ะ ขนหยิกๆ เดี่ยวถึงบ้านแล้วเอามาคืนเราก็ได้ เธอรับไปใส่ แล้วเดินกลับบ้าน สักพักมีเสียงกริ๊งดังหน้าบ้าน ผมออกมาเจอเธอคนนั้นเอาเสื้อฝนมาคืน พับมาซะสวยเลย พร้อมกับองุ่นถุงโต เธอขอบคุณผมแล้วชวนคุย ถามว่ารู้ได้ไงว่าเราอยู่บ้านหลังนี้ ผมตอบไปว่า เราเห็นเธอทุกวัน แต่ไม่กล้าทัก และยินดีที่ได้รู้จัก คุยกันสักพักเธอก็กลับบ้าน ก่อนกลับส่งยิ้มที่มุมปาก อิอิ เป็นไงล่ะ หล่อไปเลย ฟินทั้งวัน หลับฝันดีเบย
ฤดูที่ฉันเหงา....ตอนปั่นจักรยานอย่าลืมถอด..????
จะเข้าหน้าฝนแล้วคับ เวลาปั่นจักรยานถ้าฝนตก อย่ามัวแต่ทำมิวสิกอยู่นะคับ อุปกรณ์อิเล็กโทรนิค เช่นไมล์วัดระยะทางด้วยนะคับ ผมไม่รู้ว่าเค้าออกแบบมาเพื่อกันน้ำด้วยหรือเปล่า ด้วยความหวังดี เดี๋ยวความภาคภูมิใจที่สะสมสถิติ ระยะทางมาจะหายไปกับสายน้ำ
เมื่อวานฝนตกคับ ผมเดินทางกลับบ้านจากแถววังหิน ฝนเริ่มตก เลยแวะซื้อเสื้อกันฝนใน 7-11 นึกไงไม่รู้ซื้อมา 2 ชุด ชุดละเท่าไรจำไม่ได้สิบกว่าบาทนี้แหละ ฝนเริ่มปอยๆ ปั่นผ่านอุโมงราบ 11 ฝนเริ่มลงเม็ดใหญ่ ผมปั่นทำมิวสิก ใส่เสื้อฝนปั่นฟังเพลง ฤดูที่ฉันเหงา สบายใจ ก้มลงไปมองดูว่าตัวเองปั่นเร็วหรือเปล่า ไมล์อยู่ที่ 20 เอ่อ ไม่ต้องเร็วมากถนนลื่น ฟังเพลงถึงท่อนฮุก "ฝนตก ฉันเหงา" อะไรซักอย่างนี้แหละ นึกออกเลย เวน ไมล์เปียกแล้วนี้หว่า จอดถอดมาเช็ดได้ทัน เก็บใส่กระเป๋า ปั่นกลับบ้านต่อ ถึงทางเข้าหมู่บ้าน
เจอสาวข้างบ้านถัดกันไปอีก ห้าหลัง ระยะทางเข้าบ้านจากปากซอยอีก 300 เมตร ไม่มีวินมอไซต์เลย เธอเดินตากฝน ใช้กระเป๋าแทนร่ม แต่เราปั่นจักรยานจะให้ซ้อนไปคงไม่ได้
แต่เอ๋ !!!!!! มะกี้ซื้อเสื้อฝนมาสองชุดนี้หว่า เหลืออีกชุดนึง เลยปั่นไปใกล้ๆด้วยความเร็วแค่ 9-10 แล้วจอดข้างหน้า เธอตกใจเล็กน้อย ผมส่งเสื้อฝนให้แล้วบอกเธอไปว่า เธอๆ เราให้ยืมใส่ซะเดี๋ยวจะไม่สบาย ทีแรกเธอจะไม่เอา ผมเลยบอกไปว่า บ้านเราอยู่ห่างจากบ้านเธอแค่ห้าหลังเอง บ้านที่มีน้องหมาตัวที่ขี้เหร่ๆอ่ะ ขนหยิกๆ เดี่ยวถึงบ้านแล้วเอามาคืนเราก็ได้ เธอรับไปใส่ แล้วเดินกลับบ้าน สักพักมีเสียงกริ๊งดังหน้าบ้าน ผมออกมาเจอเธอคนนั้นเอาเสื้อฝนมาคืน พับมาซะสวยเลย พร้อมกับองุ่นถุงโต เธอขอบคุณผมแล้วชวนคุย ถามว่ารู้ได้ไงว่าเราอยู่บ้านหลังนี้ ผมตอบไปว่า เราเห็นเธอทุกวัน แต่ไม่กล้าทัก และยินดีที่ได้รู้จัก คุยกันสักพักเธอก็กลับบ้าน ก่อนกลับส่งยิ้มที่มุมปาก อิอิ เป็นไงล่ะ หล่อไปเลย ฟินทั้งวัน หลับฝันดีเบย