ก่อนอื่นเลยสวัดดีครับ (เป็นกระทู้แรกเลยครับ อาจพิมพ์ผิดๆถูกๆหน่อยนะครับ )
เรื่องมีอยู่ว่าผมมีแฟนคนหนึ่ง ชื่อ ก. เราคุยกันมาประมาน 5 เดือนแล้วครับ นับตั้งแต่วันที่ 9 มกราคม เราสองคนก็รักกันดีนะครับในช่วงแรก แต่ตลอดระยะเวลา 5 เดือนนี้ผมเจอเค้าแค่ครั้งเดี่ยวคือครั้งแรกที่เรานัดเจอกัน ไปไหว้พระด้วยกันและเค้าก็ขอผมเป็นแฟน หลังจากที่เราเป็นแฟนกัน มันก็เรื่องต่างๆทะเลาะกันตามภาษาคนเป็นแฟนกัน ผมเป็นคนที่งี้เง่า เอาแต่ใจหน่อย ขี้รำคาร และไม่ค่อยแสดงออกเท่าไรว่ารัก ส่วนตัว นาย ก. เค้าเป็นค่อนค่างแสดงออกทางด่านความรักมากไปนิด ชอบคิดเล็กคิดน้อย คิดมาก อีกอย่างชอบเพ้อในเฟส ประมาณว่า 3 นาที 20สเตตัส แต่เค้าก็มีขอ้ดีหลายอย่างเลยแหละ ทั้งเอาอกเอาใจ อันดีบอกดี อันไหนไม่ดีก็ตินิดหน่อยแต่ไม่เคยว่าอ่ะไร ห่วงเรามากถึงมากเกินไปประมานเราเป็นผู้หญิง(ข้อนี้ผมแอบไม่ชอบนิดๆ) ห่วงมากคุยกับใครไม่ค่อยได้เท่าไร แต่ผมก็แอบคุยนะคนอื่นที่ทักมา ใครทักก็คุยหมดแต่ผมก็แค่คุย เพราะผมเป็นคน เฟรลลี่ นิดๆ
จนเมื่อช่วงอาทิตย์นี้ เค้าสอบ เค้าอ่านหนังสือเยอะทำงานคณะเยอะแยะ เวลาว่างเริ่มไม่ค่อยมีเท่าไร มันเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมเริ่ม นอยส์ หงอย และเหงามาก จนเมื่อวันเสาร์ 18 พ.ค ที่ผ่านมา มีพี่คนหนึ่งที่ผมแอบปลื้มมานามากแล้ว เค้าทักผมมาและชวนผมไปเที่ยวแต่ผมก็ไม่ได้ได้แต่คุยกันทาง facebook
วันอาทิตย์ 19 พ.ค ผมไปสวนรถไฟกับเพื่อนๆของผมแล้วพี่คนที่ผมแอบปลื้ม (เรียนว่า หนวด ละกันครับ) พี่หนวดเค้าก็บอกว่าจะมาหาจะช่วนไปกินข้าว แต่ผมก็ไม่ได้ออกมาหาเค้าหรอกผมเดินเล่นฆ่าเวลาให้พี่เค้ากลับ ให้เค้าเบื่อและกับไปเอง แต่ไม่เป็นอย่างที่คิด พี่หนวด เค้ารอผมที่ป้ายรถเมย์หน้า ตลาดนัดสวนรถไฟ ตั้งแต่ 1ทุ่ม-4ทุ่มกว่า
พอ 4 ทุ่มกว่า ผมเห็นพี่หนวดเค้ายังรออยู่ก็เลยไปหาเค้าสะหน่อยแต่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอหน้ากัน พี่เค้าก็น่ารักอย่างที่ผมคิดไวนะแหละแต่ตอนนั้นมันกลัวมากกว่ากลัวพี่เค้าจะทำอะไรไม่ดีต่างๆ หลังจากได้เจอกันพี่เค้าบอกว่า เค้าไม่ค่อยสบายรอนาน ไอ้เราก็เกรงใจพี่เค้าเลยนั้งรถกลับห้องเป็นเพื่อนพี่เค้ามันดึกและฝนก็ตกเหมือนจะตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เค้าพาผมนั้งรถเมย์ไปขึ้นที่ บขส หมอชิด และนั้งแท๊กซี่ไปที่ห้องพี่เค้า ไอ้เราคิดว่าจะไปส่งและกลับบ้าน แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดละสิครับ พี่เค้าช่วนให้อยู่ห้องเค้าก่อนเค้าไม่ค่อยสบายไอ้เราก็ใจอ่อนไปเพราะเราก็แอบปลื้มเค้าไม่ใช้น้อย พอถึงห้องเค้าก็นั้งทำงานขอเค้าเราก็นั้งดูทีวีแบบเกรงๆ ครับ ทั้งเกรงทั้งกลัว แล้วแฟนเราก็โทรมา แต่เราก็ไม่ได้รับหรอก ไม่รู้จะพูดยังไงตอนนั้น จบพี่เค้าทำงานเสร็จเค้าก็จับมือเราและก็บอกเราว่าพี่เค้าก็ชอบเราเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าชอบได้ยังแต่เค้ารู้สึกชอบแต่ที่ไม่ทักตอนแรกเพราะเค้าเห็นเรามีแฟนแล้ว ณ ตอนนั้นใจผมสั่นไปหมด ผททำอะไรลงไป คิดผิดที่มา คิดผิดที่หลอกแฟนตัวเอง และไม่ได้บอกพี่คนนั้นด้วยว่าเรามีแฟนแล้ว แต่ทั้งที่ผมรู้อยู่เต็วหัวใจว่าผมมีแฟนแล้ว ทำไม่ผมถึงทำแบบนั้น ผมไม่เข้าใจตัวเองจริง จริง และคืนนั้นก็ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่าการนอนกอดกัน และ...kiss...นิดหน่อย แต่ตลอดเวลาที่ทำอะไรอยู่นั้นผมคิดตลอดเวลานะว่าผมทำอะไรอยู่แต่มันไม่มีคำตอบออกมาจากสมองและหัวใจเลย
จนเมือนวัน จันทร์ ที่ 20 แฟนห็โทรมาหาตามปกติแหละครับก็ถามว่าไปไหนไปกับใคร ผมก็บอกว่าไปสวนรถไฟกับเพื่อนแต่ไม่ได้บอกว่าไปไหนต่อกลับใคร จนคืนนั้นเค้าก็รู้ว่าผมไปกับพี่หนวด เค้าก็ถามจากปากผมและครับแต่ผมก็ได้แต่ขอโทษเพราะผมไม่รู้ว่าจะตอบยังไงเพราะครั้งนี้ผมผิดจริงๆ และแล้วเค้าก็ลบเฟสผม ลบเฟสเพื่อนผม ลบหมดทุกคนที่เค้ารู้จักผม ไอ้ใจเราก็เริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา ผมเลยโทรไปหาเค้าครับ
สายแรกเค้าไม่รับ สายที่สองเค้ารับแต่ทำเป็นไม่ได้ยิน ผมเลยโทรไปใหม่ประมานอีก2-3สาย ไม่มีคนรับ และครั้งสุดท้ายก็มีคนรับและเป็นผู้หญฺิง ผู้หญิงคนนั้นเค้าบอกผมว่า นาย ก.ไม่อยู่ไปอ่าบน้ำ ผมก็เลยว่างสายครับ คืนนั้นก็ได้แต่นั้งคิดเรื่อยเปื่อยและทบทวนในสิ่งที่ทำแหละครับ
บอกเลยทำใจยังไม่ได้ นอนไม่หลับ ไอ้เราก็นั้งเสียใจร้องไห้ทั้งคินแต่ไม่รู่ว่าเสียใจเรื่องอะไรมันไหลออกมาเอง
เมื่อนคือล่าสุด ณ วันอังคารที่ 21
พี่หนวดเค้ามาทำงานที่เซนทรัลชิดลมเค้า ผมเลยไปหาเค้า แต่ตลอดเวลาที่อยู่กับเค้าผมมีความสุขดีน่ะครับเค้าแลดูอบอุ่น เอาใจใส่เราดี เราไปหาเค้าประมาน 4โมงกว่า แต่งานที่เค้าต้องทำเริ่ม 6 โมง เราได้แต่เดินเล่นนั้งรอเป็นเพื่อนถึง 6 โมงช่วงเวาลานั้นผมแอบมีความสุขปมเศร้าเล็กแต่มีความสุขมากกว่า 6.30 งานเริ่มครับ ผมขอตัวกลับบ้านแต่เค้าไม่ยอมให้ผมกลับบอกว่าอยู่เป็นเพื่อนก่อน ไอ้เราใจอ่อนอยู่ต่อ พี่เค้าให้เราเข้าไปในงานด้วย ในงานก็มีดารามากมายผมนี้ตื่นเต้นมากชอบเลยหละ แต่ต้องทำเป็นไม่ถูกใจเพระาอยากกลับบ้าน แต่แล้วสุดท้ายอยู่จนงานเลิก 2 ทุ่ม และเราก็ต่างคนแตงแยกกลับบ้าน
หลังจากที่ได้แยกกันแล้ว ผมเองก็กลับมาคิดน่ะครับ ว่าสิ่งที่ผมทำไปทั้งมันคืออะไรหรือเพียงต้องการเติมเต็มในสิ่งที่แฟนผมให้ไม่ได้ หรือผมต้องการแค่แก้เหงา แต่คำตอบมันก็ไม่มีสำหรับผม
หลังจากนั้งพอผมถึงบ้านช่วงเวลาประมาน 5ทุ่มกว่าแฟนก็แอดกลับมาหาปมครับ ผมก็รับแอดเพื่อที่จะอธิบายและพูดให้ฟังถึงเรื่องทั้งหมด แต่มันไม่เป็นอย่างสิครับ หน้าวอล์ล ของแฟนผม กลับมีแต่คำด่าที่แซบทรวงมากเลยครับ ด่าผมต่างๆนา ที่เป็นคำหยาบสึ่งผมไม่ชอบมากๆเลย (ปกติผมก็พูดคำหยาบอยู่นะครับแค่ไม่ชอบพูดกับคนที่ผมรักเท่านั้นเอง) ผมไม่คิดเลยว่าคำพูดปบบนี้จะออกมาจากปากของคนที่รักกันมันทำให้ผมเสียใจยิ่งนัก แต่ปมก็ไม่ไปต่อว่าอะไร จนเค้าตั้งสเตตัส ด่าถึงการศึกษาของผม ผมซิ่วไป 1 ปีครับ เค้ากลับด่าผมว่าอะไรแต่ผมจำไม่ได้แล้วครับแต่รู่ว่า " ถึงว่า สมองไม่พัฒนา การศึกษาไม่ถึงขั้น เรียนที่ไหน ก็ต้องซิ่ว เห้อ อนิจจัง ปรบมือ " นี้คือคำพูดของคนที่รักเรามา
มันทำให้ผมตัดสินใจรับสถานะ ของพี่หนวด ว่าเรากับลังคบกันเพื่อนประชดให้เค้าเสียใจ แต่กลับไม่ดีขึ้นเค้า กระหน่ำ ด่ารั่ว หนักขึ้น หนักขึ้นทุกๆๆ สเตตัส จนผมยอมไม่ได้ เล่นสงครามประสาทกลับ ด่าไปด่ามาทั้งคืน จนผมเริ่มเสียใจเอง ร้องไห้เองคนเดียว แต่เค้าก็ยังคงตั้งด่าไปเรื่อยๆ สุดท้ายผมยอมครับ ปล่อยให้เค้าด่าไป เพราะผมคงไม่ทนแล้วหละว่า คนรักเค้าจะหลุดปากด่าได้ขนาดนี้ ด่าเหมือนคนไม่รักกันแล้ว
ผมเสียใจนะ ที่ได้ยินแบบนั้นแต่ผมก็รู้ว่า นาย ก. เค้าก็คงเสียใจไม่ใช้น้อย แต่คืนนั้นผมก็หลับไปด้วยความเพลีย ตื่นอีกทีก็เช้าแล้วครับ
เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละครับ แต่ที่ผมอยากปรึกษาก็คือ ตอนนี้ผมรู้สึกเสียใจและเศร้า และยังคิดถึง นาย ก อยู่ และ พี่หนวดผมก็รักอ่ะครับ เพียง คน2คนนี้มันมีข้อดีและข้อเสียที่ต่างกัน
พี่หนวด เค้าก็รักเราไม่อยากให้เราคิดมาก อบอุ่นดี น่ารักด้วย เข้าใจเรา เค้าทำงานแล้วเวลาว่างไม่ค่อยจะมี ทำงานเกือบทุกวันเลยไม่เว้นเสาอาทิด เหตุผลที่เราก็เค้าไม่มีเวลาให้ อีกอย่างเค้าก็อยู่ไกลเหมือนกัน เค้าอยู่ปิ่นเกล้าเราอยู่บางนา อีกอย่างก็คือเค้าไม่ค่อยโทรมาหาเราเหมือนคนเก่า โทรมาประมาน 2-3 นาทีก็บอกว่า ทำงาน ก่อนนอนก็นอนเลย
นาย ก. รักมาก ห่วงมาก ทำเหมือนเราเป็น ญ สึ่งเป็นเกตุทำให้รำคาร บางครั้งการที่แสดงความรักมากเกินไปจนไม่พอดีมันก็ทำให้เบื่อได้เหมือนกัน แต่เค้าคนนี้จะโทรเช็คตลอดเวลาเลยว่าเราอยู่ไหน ทำอะไรกับใครที่ไหน ก่อนนอนด็คุยกันเกือบ 2ชัวโมง ทุกวัน นอนตี เที่ยงคือ ตี1-2 แต่เราไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกันเท่านั้นเอง ..........ก่อนน้านี้มีแพลนว่าจะไปอัมพวา หัวหิน แต่ดันมาเลิกกันก่อน
ตอนนี้ผมควรทำยังไงดีอ่ะครับ ตัวผมเองตัดสินใจลำบาคอ่ะครับ ทั้งท้อทั้งกลัว ตอนนี้ผมแลดูเป็นคนโง่ คนบ้า คนหนึ่ง ที่ได้แต่นั้งอมทุกข์ร้องไห้อยู่เดี่ยวเหมือนบ้าอ่ะครับ ช่วยผมหน่อยนะครับผมเครียดมาก
ควรเลือกใคร แฟนเก่า ที่พึ่งเลิก กับคนใหม่ที่พึ่งเข้ามา
เรื่องมีอยู่ว่าผมมีแฟนคนหนึ่ง ชื่อ ก. เราคุยกันมาประมาน 5 เดือนแล้วครับ นับตั้งแต่วันที่ 9 มกราคม เราสองคนก็รักกันดีนะครับในช่วงแรก แต่ตลอดระยะเวลา 5 เดือนนี้ผมเจอเค้าแค่ครั้งเดี่ยวคือครั้งแรกที่เรานัดเจอกัน ไปไหว้พระด้วยกันและเค้าก็ขอผมเป็นแฟน หลังจากที่เราเป็นแฟนกัน มันก็เรื่องต่างๆทะเลาะกันตามภาษาคนเป็นแฟนกัน ผมเป็นคนที่งี้เง่า เอาแต่ใจหน่อย ขี้รำคาร และไม่ค่อยแสดงออกเท่าไรว่ารัก ส่วนตัว นาย ก. เค้าเป็นค่อนค่างแสดงออกทางด่านความรักมากไปนิด ชอบคิดเล็กคิดน้อย คิดมาก อีกอย่างชอบเพ้อในเฟส ประมาณว่า 3 นาที 20สเตตัส แต่เค้าก็มีขอ้ดีหลายอย่างเลยแหละ ทั้งเอาอกเอาใจ อันดีบอกดี อันไหนไม่ดีก็ตินิดหน่อยแต่ไม่เคยว่าอ่ะไร ห่วงเรามากถึงมากเกินไปประมานเราเป็นผู้หญิง(ข้อนี้ผมแอบไม่ชอบนิดๆ) ห่วงมากคุยกับใครไม่ค่อยได้เท่าไร แต่ผมก็แอบคุยนะคนอื่นที่ทักมา ใครทักก็คุยหมดแต่ผมก็แค่คุย เพราะผมเป็นคน เฟรลลี่ นิดๆ
จนเมื่อช่วงอาทิตย์นี้ เค้าสอบ เค้าอ่านหนังสือเยอะทำงานคณะเยอะแยะ เวลาว่างเริ่มไม่ค่อยมีเท่าไร มันเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมเริ่ม นอยส์ หงอย และเหงามาก จนเมื่อวันเสาร์ 18 พ.ค ที่ผ่านมา มีพี่คนหนึ่งที่ผมแอบปลื้มมานามากแล้ว เค้าทักผมมาและชวนผมไปเที่ยวแต่ผมก็ไม่ได้ได้แต่คุยกันทาง facebook
วันอาทิตย์ 19 พ.ค ผมไปสวนรถไฟกับเพื่อนๆของผมแล้วพี่คนที่ผมแอบปลื้ม (เรียนว่า หนวด ละกันครับ) พี่หนวดเค้าก็บอกว่าจะมาหาจะช่วนไปกินข้าว แต่ผมก็ไม่ได้ออกมาหาเค้าหรอกผมเดินเล่นฆ่าเวลาให้พี่เค้ากลับ ให้เค้าเบื่อและกับไปเอง แต่ไม่เป็นอย่างที่คิด พี่หนวด เค้ารอผมที่ป้ายรถเมย์หน้า ตลาดนัดสวนรถไฟ ตั้งแต่ 1ทุ่ม-4ทุ่มกว่า
พอ 4 ทุ่มกว่า ผมเห็นพี่หนวดเค้ายังรออยู่ก็เลยไปหาเค้าสะหน่อยแต่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอหน้ากัน พี่เค้าก็น่ารักอย่างที่ผมคิดไวนะแหละแต่ตอนนั้นมันกลัวมากกว่ากลัวพี่เค้าจะทำอะไรไม่ดีต่างๆ หลังจากได้เจอกันพี่เค้าบอกว่า เค้าไม่ค่อยสบายรอนาน ไอ้เราก็เกรงใจพี่เค้าเลยนั้งรถกลับห้องเป็นเพื่อนพี่เค้ามันดึกและฝนก็ตกเหมือนจะตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เค้าพาผมนั้งรถเมย์ไปขึ้นที่ บขส หมอชิด และนั้งแท๊กซี่ไปที่ห้องพี่เค้า ไอ้เราคิดว่าจะไปส่งและกลับบ้าน แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดละสิครับ พี่เค้าช่วนให้อยู่ห้องเค้าก่อนเค้าไม่ค่อยสบายไอ้เราก็ใจอ่อนไปเพราะเราก็แอบปลื้มเค้าไม่ใช้น้อย พอถึงห้องเค้าก็นั้งทำงานขอเค้าเราก็นั้งดูทีวีแบบเกรงๆ ครับ ทั้งเกรงทั้งกลัว แล้วแฟนเราก็โทรมา แต่เราก็ไม่ได้รับหรอก ไม่รู้จะพูดยังไงตอนนั้น จบพี่เค้าทำงานเสร็จเค้าก็จับมือเราและก็บอกเราว่าพี่เค้าก็ชอบเราเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าชอบได้ยังแต่เค้ารู้สึกชอบแต่ที่ไม่ทักตอนแรกเพราะเค้าเห็นเรามีแฟนแล้ว ณ ตอนนั้นใจผมสั่นไปหมด ผททำอะไรลงไป คิดผิดที่มา คิดผิดที่หลอกแฟนตัวเอง และไม่ได้บอกพี่คนนั้นด้วยว่าเรามีแฟนแล้ว แต่ทั้งที่ผมรู้อยู่เต็วหัวใจว่าผมมีแฟนแล้ว ทำไม่ผมถึงทำแบบนั้น ผมไม่เข้าใจตัวเองจริง จริง และคืนนั้นก็ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่าการนอนกอดกัน และ...kiss...นิดหน่อย แต่ตลอดเวลาที่ทำอะไรอยู่นั้นผมคิดตลอดเวลานะว่าผมทำอะไรอยู่แต่มันไม่มีคำตอบออกมาจากสมองและหัวใจเลย
จนเมือนวัน จันทร์ ที่ 20 แฟนห็โทรมาหาตามปกติแหละครับก็ถามว่าไปไหนไปกับใคร ผมก็บอกว่าไปสวนรถไฟกับเพื่อนแต่ไม่ได้บอกว่าไปไหนต่อกลับใคร จนคืนนั้นเค้าก็รู้ว่าผมไปกับพี่หนวด เค้าก็ถามจากปากผมและครับแต่ผมก็ได้แต่ขอโทษเพราะผมไม่รู้ว่าจะตอบยังไงเพราะครั้งนี้ผมผิดจริงๆ และแล้วเค้าก็ลบเฟสผม ลบเฟสเพื่อนผม ลบหมดทุกคนที่เค้ารู้จักผม ไอ้ใจเราก็เริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา ผมเลยโทรไปหาเค้าครับ
สายแรกเค้าไม่รับ สายที่สองเค้ารับแต่ทำเป็นไม่ได้ยิน ผมเลยโทรไปใหม่ประมานอีก2-3สาย ไม่มีคนรับ และครั้งสุดท้ายก็มีคนรับและเป็นผู้หญฺิง ผู้หญิงคนนั้นเค้าบอกผมว่า นาย ก.ไม่อยู่ไปอ่าบน้ำ ผมก็เลยว่างสายครับ คืนนั้นก็ได้แต่นั้งคิดเรื่อยเปื่อยและทบทวนในสิ่งที่ทำแหละครับ
บอกเลยทำใจยังไม่ได้ นอนไม่หลับ ไอ้เราก็นั้งเสียใจร้องไห้ทั้งคินแต่ไม่รู่ว่าเสียใจเรื่องอะไรมันไหลออกมาเอง
เมื่อนคือล่าสุด ณ วันอังคารที่ 21
พี่หนวดเค้ามาทำงานที่เซนทรัลชิดลมเค้า ผมเลยไปหาเค้า แต่ตลอดเวลาที่อยู่กับเค้าผมมีความสุขดีน่ะครับเค้าแลดูอบอุ่น เอาใจใส่เราดี เราไปหาเค้าประมาน 4โมงกว่า แต่งานที่เค้าต้องทำเริ่ม 6 โมง เราได้แต่เดินเล่นนั้งรอเป็นเพื่อนถึง 6 โมงช่วงเวาลานั้นผมแอบมีความสุขปมเศร้าเล็กแต่มีความสุขมากกว่า 6.30 งานเริ่มครับ ผมขอตัวกลับบ้านแต่เค้าไม่ยอมให้ผมกลับบอกว่าอยู่เป็นเพื่อนก่อน ไอ้เราใจอ่อนอยู่ต่อ พี่เค้าให้เราเข้าไปในงานด้วย ในงานก็มีดารามากมายผมนี้ตื่นเต้นมากชอบเลยหละ แต่ต้องทำเป็นไม่ถูกใจเพระาอยากกลับบ้าน แต่แล้วสุดท้ายอยู่จนงานเลิก 2 ทุ่ม และเราก็ต่างคนแตงแยกกลับบ้าน
หลังจากที่ได้แยกกันแล้ว ผมเองก็กลับมาคิดน่ะครับ ว่าสิ่งที่ผมทำไปทั้งมันคืออะไรหรือเพียงต้องการเติมเต็มในสิ่งที่แฟนผมให้ไม่ได้ หรือผมต้องการแค่แก้เหงา แต่คำตอบมันก็ไม่มีสำหรับผม
หลังจากนั้งพอผมถึงบ้านช่วงเวลาประมาน 5ทุ่มกว่าแฟนก็แอดกลับมาหาปมครับ ผมก็รับแอดเพื่อที่จะอธิบายและพูดให้ฟังถึงเรื่องทั้งหมด แต่มันไม่เป็นอย่างสิครับ หน้าวอล์ล ของแฟนผม กลับมีแต่คำด่าที่แซบทรวงมากเลยครับ ด่าผมต่างๆนา ที่เป็นคำหยาบสึ่งผมไม่ชอบมากๆเลย (ปกติผมก็พูดคำหยาบอยู่นะครับแค่ไม่ชอบพูดกับคนที่ผมรักเท่านั้นเอง) ผมไม่คิดเลยว่าคำพูดปบบนี้จะออกมาจากปากของคนที่รักกันมันทำให้ผมเสียใจยิ่งนัก แต่ปมก็ไม่ไปต่อว่าอะไร จนเค้าตั้งสเตตัส ด่าถึงการศึกษาของผม ผมซิ่วไป 1 ปีครับ เค้ากลับด่าผมว่าอะไรแต่ผมจำไม่ได้แล้วครับแต่รู่ว่า " ถึงว่า สมองไม่พัฒนา การศึกษาไม่ถึงขั้น เรียนที่ไหน ก็ต้องซิ่ว เห้อ อนิจจัง ปรบมือ " นี้คือคำพูดของคนที่รักเรามา
มันทำให้ผมตัดสินใจรับสถานะ ของพี่หนวด ว่าเรากับลังคบกันเพื่อนประชดให้เค้าเสียใจ แต่กลับไม่ดีขึ้นเค้า กระหน่ำ ด่ารั่ว หนักขึ้น หนักขึ้นทุกๆๆ สเตตัส จนผมยอมไม่ได้ เล่นสงครามประสาทกลับ ด่าไปด่ามาทั้งคืน จนผมเริ่มเสียใจเอง ร้องไห้เองคนเดียว แต่เค้าก็ยังคงตั้งด่าไปเรื่อยๆ สุดท้ายผมยอมครับ ปล่อยให้เค้าด่าไป เพราะผมคงไม่ทนแล้วหละว่า คนรักเค้าจะหลุดปากด่าได้ขนาดนี้ ด่าเหมือนคนไม่รักกันแล้ว
ผมเสียใจนะ ที่ได้ยินแบบนั้นแต่ผมก็รู้ว่า นาย ก. เค้าก็คงเสียใจไม่ใช้น้อย แต่คืนนั้นผมก็หลับไปด้วยความเพลีย ตื่นอีกทีก็เช้าแล้วครับ
เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้แหละครับ แต่ที่ผมอยากปรึกษาก็คือ ตอนนี้ผมรู้สึกเสียใจและเศร้า และยังคิดถึง นาย ก อยู่ และ พี่หนวดผมก็รักอ่ะครับ เพียง คน2คนนี้มันมีข้อดีและข้อเสียที่ต่างกัน
พี่หนวด เค้าก็รักเราไม่อยากให้เราคิดมาก อบอุ่นดี น่ารักด้วย เข้าใจเรา เค้าทำงานแล้วเวลาว่างไม่ค่อยจะมี ทำงานเกือบทุกวันเลยไม่เว้นเสาอาทิด เหตุผลที่เราก็เค้าไม่มีเวลาให้ อีกอย่างเค้าก็อยู่ไกลเหมือนกัน เค้าอยู่ปิ่นเกล้าเราอยู่บางนา อีกอย่างก็คือเค้าไม่ค่อยโทรมาหาเราเหมือนคนเก่า โทรมาประมาน 2-3 นาทีก็บอกว่า ทำงาน ก่อนนอนก็นอนเลย
นาย ก. รักมาก ห่วงมาก ทำเหมือนเราเป็น ญ สึ่งเป็นเกตุทำให้รำคาร บางครั้งการที่แสดงความรักมากเกินไปจนไม่พอดีมันก็ทำให้เบื่อได้เหมือนกัน แต่เค้าคนนี้จะโทรเช็คตลอดเวลาเลยว่าเราอยู่ไหน ทำอะไรกับใครที่ไหน ก่อนนอนด็คุยกันเกือบ 2ชัวโมง ทุกวัน นอนตี เที่ยงคือ ตี1-2 แต่เราไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกันเท่านั้นเอง ..........ก่อนน้านี้มีแพลนว่าจะไปอัมพวา หัวหิน แต่ดันมาเลิกกันก่อน
ตอนนี้ผมควรทำยังไงดีอ่ะครับ ตัวผมเองตัดสินใจลำบาคอ่ะครับ ทั้งท้อทั้งกลัว ตอนนี้ผมแลดูเป็นคนโง่ คนบ้า คนหนึ่ง ที่ได้แต่นั้งอมทุกข์ร้องไห้อยู่เดี่ยวเหมือนบ้าอ่ะครับ ช่วยผมหน่อยนะครับผมเครียดมาก