ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา  วิทยุชุมชนถูกนำมาใช้เพื่อเป็นกระบอกเสียงทางการเมืองอย่างกว้างขวาง
และได้สร้างรอยร้าวให้กับสังคมไทยอย่างรุนแรงที่สุด  เพราะคนฟังวิทยุมากกว่าเสพสื่ออื่นๆ

การที่ผู้จัดรายการพูดอะไรออกมาบ่อยๆและมีแฟนขาประจำติดตามฟัง  นานเข้าก็จะกลายเป็นความเชื่อ
ซึ่งมีทั้งข้อเท็จ-จริง  มีทั้งความเห็นส่วนตัว  ที่มีทั้งอคติและลำเอียงอย่างชัดเจน
โดยไม่มีการควบคุมจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเท่าที่ควร   ซึ่งมักจะอ้างว่าเป็นสิทธิ์ตามวิถีประชาธิปไตย

ที่ซ้ำร้ายกว่านั้นคือ  การกล่าวหา ใส่ร้ายผู้อื่น สามารถทำได้อย่างกว้างขวาง  สามารถสร้างทฤษฎีประหลาดๆ
เพื่อฝังหัวผู้ฟังให้เชื่อ และคล้อยตาม  คล้ายๆกับอาจารย์ขององค์คุลีมาร  สอนว่าฆ่าคนได้ครบพันคนจะบรรลุธรรมสูงสุด
เพราะช่วยให้คนเหล่านั้นพ้นจากทุกข์ที่เกิดมาเป็นคนเพื่อชดใช้บาป

ดังนั้น  กสทช.จึงควรควบคุมเนื้อหาการจัดรายการของนักจัดรายการให้เข้มงวดกว่าที่เป็นอยู่
รวมทั้งการโฆษณาสรรพคุณสินค้าเกินจริง  เพื่อไม่ให้สังคมไทยแตกแยกไปมากกว่านี้  

เหมือนกับว่า  คนไทยได้รับสิทธิ์ในเรื่องการรับรู้ข่าวสารอย่างเสรี  แต่ก็ใช้สิทธิ์นั้น ทำลายความมั่นคงของสังคมตัวเอง  
ตรงกับสุภาษิตที่ว่า   ลิงได้แหวน  ไก่ได้พลอย นั่นเอง