มีเรื่องเบาๆ มาเล่าสู่กันฟังอีกเช่นเคยครับคุณผู้ชม

ช่วงที่ผ่านมา จขกท. อยู่ในช่วงพักฟื้นร่างกายเลยทำอะไรได้ไม่มากนัก ยังดีพอเล่นเน็ตได้ ก็เลยคลายเหงาไปได้บ้าง
เมื่อสองวันที่แล้วมีเพื่อนรุ่นน้องแวะมาเยี่ยมเยียน สมมุติว่าชื่อน้องโอก็แล้วกันเนอะ
โอเป็นเกษตรกรทำสวนผัก เราก็เลยมีโอกาสได้คุยกันบ่อยๆ ก็เลยสนิทกันพอสมควร
ก็คุยโน่นนี่นั่นไปเรื่อยนั่นแหละครับ พอดีคุยกันถูกคอก็เลยคุยกันยาว

สักพักก็มีโทรศัพท์มาถึงเค้า โอก็คุยโทรศัพท์อยู่นานพอสมควร
ก็ไม่ได้แอบฟังอะไรมากมายหรอกคุณผู้ชม แต่ก็เดาได้ว่าภรรยาโอนั่นแหละโทรมา
ก่อนโอวางหู ได้ยินเค้าพูดว่า “ คิดถึงแม่นะ ” ได้ยินแล้วเราก็อดยิ้มไม่ได้ น่ารักจริงเชียวหนุ่มชุมพรคนนี้
เมื่อไหร่จะได้แสดงความหวานกับเค้าบ้างน๊อเรา

สักพักเราคุยกันเรื่องเกี่ยวกับที่ดิน โอนึกได้ก็เลยขอโทรหาแม่ เพื่อถามเกี่ยวกับเรื่องนี้
แล้วเค้าก็คุยถามไถ่เรื่องสุขภาพของแม่ บอกประมาณว่าเข้าพรรษาจะกลับไปเยี่ยมแม่ที่บ้าน
ก่อนวางหูได้ยินโอพูดว่า “ คิดถึงแม่อย่างแรง ”
คำว่าคิดถึง สำเนียงใต้ห้าวๆห้วนๆ จากหนุ่มชุมพรที่หน้าตาประมาณผู้พันเบิร์ดที่แสดงเป็นพระนเรศวร ถึงสองครั้งแล้ว
แต่กลับฟังแล้วนุ่มนวลเหมือนเสียงคุณชายพุฒิภัทรแห่งวังจุฑาเทพทีเดียวเชียว

ถามโอว่า บอกคิดถึงทุกครั้งที่คุยกับแม่และเมียหรือเปล่า   โอพยักหน้า
แล้วตอบกลับมาว่า จริงๆแล้วตอนบอกคิดถึงเมียนี่พูดได้สบายๆนะ แต่ตอนบอกคิดถึงแม่ครั้งแรกนี่สิ  เขินมาก
แต่หลังจากพูดไปแล้วก็โล่งอก หลังจากนั้นพูดได้สบายมาก ก็คิดถึงจริงๆนี่นา


จขกท.ก็เชื่อเหมือนหลายๆคนนะ ว่าคำพูดนั้น ต่อให้ฟังแล้วรู้สึกดีแค่ไหนก็คงสู้การกระทำไม่ได้
แต่คำว่าคิดถึง ก็ใช่ว่าจะมีความหมายดีๆเฉพาะตอนเพิ่งเริ่มรักกันใหม่ๆ
เพราะหากเราถ่ายทอดออกมา ด้วยความรู้สึกดีๆ ต่อคนที่เรารัก ไม่ว่าวันเวลาผ่านมาเนิ่นนานสักเพียงใด
ไม่ว่าจะบอกอีกสักกี่ครั้ง  และไม่ว่าใคร ก็คงอยากได้ยินจากปากคนที่เรารักอยู่ดี