เราอยู่กะแม่และสามี เงียบสงบ สบายดี
อาถูกเมียทิ้ง. ลูกมีครอบครัวไม่สนใจพ่อ ไม่มีบ้าน ไปเช่าบ้านอยู่ บ้านเช่าถูกธนาคารไล่อีกต้องออกมา
จะมาขออยู่เห็นมีห้องว่างๆ บ้านเราใหญ่ แต่คนน้อย มาอยู่จะได้เยอะขึ้น
เราคิดแล้วว่าไม่ดี อามีลูกติดยา อาต้องกินข้าวกะเรา อาเสียงดัง ชอบยืมตัง เดินถอดเสื้อพุงพลุ้ย อี๋ๆ เรากลัว
ไม่สนิทกันด้วย เคยทะเลาะตัดขาดกันไปเกือบ20 ปี เพราะโกงที่พ่อเราไปขาย กลับมาขอขมาและยืมตัง
พ่อไม่อยู่แล้ว เราไม่จำเป็นต้องเลี้ยงอาใช่ป่ะ ไม่เคยมีบุญคุณอะไรลย
เราจึงปฏิเสธ ไม่ให้อยู่  แม่เราก็เครียดกลัวอาโกรธว่าเราใจดำ คนลำบากมาขอพึ่ง
เรากลัวเค้าแก่เราต้องดูแลไปจนตาย ป้อนข้าวน้ำาหาหมอ เราไม่ไหวอ่ะ เราไม่สนิท
เลี้ยงแม่ก็พอแล้ว ไม่ต้องเอาอามาเลี้ยง ลูกเค้ายังไม่เอา แล้วเราจะสนทำไม
เราเองก็ป่วย แม่เราก็ป่วย ไม่อยากต้องดูแลใครเพิ่ม
เราคิดถูกใช่มะ ที่ไม่เอาญาติคนนี้ เพราะมันเรื่องใหญ่