ตอนนี้เราใช้ชีวิตคนเดียวจริงๆจังแล้ว  

เราเป็นลูกคนเดียว  แต่พ่อเราอยู่กับภรรยาใหม่  เมื่อก่อนเราเคยอยู่กับแม่

แต่หลังๆ  มา  แม่เราติดเที่ยว  ติดสังคม  จนเราทะเลาะกับท่าน  ท่านก็เลยแยกไปอยู่บ้านอีกหลัง

ตอนนี้เลยอยู่คนเดียวจริงๆ  ชีวิตพอไม่มีแม่สิ่งแรกที่รู้สึก  คือเคว้งมากมาย

เหมือนโลกใบนี้  ไม่เหลือความสำคัญอะไรอีกแล้ว

เหงาอะ  ไม่มีแฟนนี้ไม่เหงาเท่าไม่เหลือคนในครอบครัวเลย

เราก็ยังพอมีเพื่อนอยู่บ้าง  แต่เพื่อนก็มีครอบครัวกับหมด  ทุกคนมีภาระ

บางครั้ง  เหนื่อยท้อ  อยากระบายแต่ก็เก็บมันเอาไว้  ไม่อยากบ่นให้เพื่อนฟัง

มีความรู้สึกว่าชีวิตเพื่อนก็เหนื่อยพอแล้ว  ไม่จำเป็นต้องมารับรู้เรื่องอะไรที่มันไม่น่าพิศมัย  ..  เฮ่อ

พอของเด็กก็ขอกลับเข้ามาในชีวิต  แต่เราตั้งใจไว้แล้ว  อยู่คนเดียวดีกว่า  รอลูกคลอด

ตอนนี้ท้อง  6  เดือนแล้ว  พยายามทำจิตใจให้สงบค่ะ  สงบบ้างไม่สงบบ้าง  ทำได้ดีที่สุดแค่นี้แล้วชีวิต