เรื่องนี้อาจจะไม่ได้เป็นจริงสำหรับทุกกรณีนะครับ ผมมาเล่าเพราะอยากจะแบ่งปันให้กับคนทียังไม่ทราบน่ะครับ เพราะเวลาผมผ่านย่านธุรกิจก็มักจะเห็นคนมาขอให้ช่วยบริจาคบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นทางบัตรเครดิต หรือเงินสดก็ตาม

เผอิญวันนี้ผมผ่านมาตรง BTS พญาไท แล้วบริเวณทางลงหน้าตึกพญาไทพลาซ่าก็เห็นคนกลุ่มนึงกำลังขอให้คนที่ผ่านไปมาช่วยเขียนข้อความเป็นกำลังใจให้กับเด็กพิการแล้วก็ขอให้ช่วยซื้อของเป็นการทำบุญน่ะครับ แล้วเห็นข้างหลังเสื้อที่เค้าใส่มีชื่อบริษัทก็เลยไปลองค้นหาข้อมูลเล่นๆว่าเป็นพวกต้มตุ๋นรึเปล่า

ประเด็นที่ผมเข้าใจก็คือ เวลาบริจาคผ่านบริษัทเหล่านี้นี่ เงินที่เราให้ไปไม่ใช่การทำบุญแล้วก็แบ่งบางส่วนให้กับคนที่มาช่วยทำงานเป็นค่าเหนื่อยน่ะครับ แต่เป็นการซื้อของที่แพงเกินราคามากๆจากบริษัท แล้วบริษัทเหล่านี้ก็จะแบ่งเงินกระผีกนึงไปให้องค์กรที่เค้าโฆษณาว่าต้องการให้เราช่วยน่ะครับ

ยกตัวอย่างเช่น สินค้าที่ราคาจริงประมาณ 200 บาท อาจจะถูกนำมาขายให้เราในราคา 1000 บาท ซึ่งเมื่อขายได้เค้าก็จะแบ่งเงินประมาณ 10-20% ไปทำบุญน่ะครับ เพราะฉะนั้้นถ้าเราคิดจะทำบุญด้วยเงิน 1000 บาท ปริมาณเงินที่ไปถึงกลุ่มที่เราต้องการจะบริจาคก็อาจจะเหลือ 100 บาท เท่านั้น ส่วนที่สูญหายไปก็เป็นค่าดำเนินการน่ะครับ

กรณีบัตรเครดิตก็อาจจะเป็นแบบเดียวกันน่ะครับ

ก็ไม่ได้จะบอกว่าเค้าโกงนะครับ แต่ก็น่าจะเข้าข่ายพยายามหลอกลวงให้คนเข้าใจผิด องค์กรที่เราต้องการบริจาคก็ได้ประโยชน์น่ะแหละครับ เพราะเหมือนกับมีตัวกลางมาช่วยระดมทุนให้โดยที่เค้าไม่ต้องจัดการเอง แต่ถ้าคิดค่าดำเนินการมากเกินไปก็เข้าข่ายเอาการทำบุญมาบังหน้าเพื่อหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองนั่นแหละครับ

ผมก็เลยอยากจะบอกว่าเกิดใครรู้สึกใจบุญขึ้นมาละก็ ไปทำบุญโดยไม่ผ่านทางคนเหล่านี้อาจจะดีกว่านะครับ

อีกอย่างนึงคือไม่แน่ใจเหมือนกันครับว่ามีกฎหมายอะไรกำกับบ้างมั้ยว่าห้ามบริษัทเหล่านี้เก็บเงินบริจาคเกินกี่เปอร์เซ็นต์น่ะครับ หรือไม่อย่างนั้นก็ควรจะระบุให้ทราบก่อนรับเงินไปเลยว่าเงินที่เราให้จะไปถึงองค์กรเหล่านั้นเท่าไหร่