ความเชื่อเรื่องห้ามเถียงพ่อแม่ มันถูกต้องร้อยเปอร์เซนต์มั้ยคะ?
เป็นการปิดกั้นความคิดลูกรึเปล่า .. หรือการที่มีข้อถกเถียงกันบ้าง จะำทำให้ครอบครัวอยู่ร่วมกันโดยมีการปรับตัวมากขึ้น?

แน่นอนว่้าการเทลาะกับพ่อแม่ มันไม่ได้มีึความสุขเลย
แต่ในขณะเดียวกัน การที่ต่างคนต่างได้แสดงออกถึงความรู้สึกของตัวเอง เราว่ามันก็เป็นข้อดีนะ
เพราะมันจะทำให้เราอยู่ร่วมกันได้ดีกว่าเดิม

ไม่ได้อยากเอามาตรฐานของภายในบ้านมาตั้ง
แต่บ้านเราจะเป็นแบบ มีอะไรก็พูดตรงๆ เลย พอเถียงกันเสร็จก็คุยกันได้ปกติ
เพราะแม่เราสอนว่าถ้าเรารู้สึกอะไรก็ควรจะพูดค่ะ..

แต่กับพ่อเค้ายอมรับความคิดเรา (แต่ก็ยังได้น้อยกว่าแม่)
เราจะได้ทะเลาะกับพ่อบ่อยกว่าอะคะ เรื่องที่ทะเลาะก็เป็นพวก ปรับนิสัยเข้าหากันนี้แหละ เจตนาก็คือความหวังดีด้วยกันทุกฝ่าย

... แอบกลัวบาปเหมือนกันนะคะ แต่ก็คิดว่ายังไงมันก็ดีกว่าสำหรับครอบครัวเรา เราไม่รู้ว่าเราคิดแบบนี้ผิดมั้ยคะ?
... แล้วก็อยากรู้ว่าการเถียงกันในครอบครัวแบบนี้เป็นเรื่องที่คนทั่วไป รับได้มั้ย?