เราคบกับแฟนมา4ปีเป็นความสัมพันธ์ระยะทางไกลแต่ก็ไปหากับแทบทุกเดือน
ตลอดเวลาที่คบกันเรามักขี้วีนใส่เขาเสมอแล้วเขาก็ยอมมาตลอด เวลาทะเลากันเราก็ชอบพูดจาแรงๆใส่เขาแล้วเวลาทะเลาะกันก็ชอบเงียบหายไป 2-3 วันบ้าง
จนมาครั้งสุดท้ายเราก็ทะเลากันแล้วเราก็เป็นแบบเดิมขึ้นเสีย ด่า ทะเลาะ เอาตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ได้คุยกัน3-4วัน จนเราทนไม่ไหวแล้วโทรไปตอนกลางคืน เขาทำหน้ารำคาญซึ่งเป็นสีหน้าที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน เราก็เลยวางวายไปแบบไม่ได้คุยอะไรกัน
แล้วอีกวันนึงตอนบ่ายๆเราก็ทักเค้าไปอีกว่าไหนมีต้องการจะให้เราแก้อะไร *ประโยคสุดท้ายที่พิมพ์กันตอนทะเลาะคือเขาบอกว่าไม่ยอมแล้วรอบนี้จะปรับเราให้ได้* เค้าก็พิมพ์กลับมาว่าไม่ต้องการแล้ว เค้าสบายใจมากที่ไม่ได้คุยกับเราไม่ต้องมาโฟกัสเรื่องของเรา อยากทำอะไรก็ได้ทำ *ปกติเราคุยกันหลักๆประมาณ2ครั้งเช้า-ก่อนนอน* ตอนที่วิดีโอคอลกันเขาดูมีความสุขมากเราก็ร้องไห้ตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะเลิกกับเราไป เราก็เลยเดินทางไปหาเขาแต่ไปตอนวันที่เขาทำงานพอดี เขาเลยบอกให้เรารอเดี๋ยวมาเคลียร์ เราก็รอจนเขาเลิกงาน เขาก็มาเคลียร์ว่าเขาตัดสินใจแล้วว่าเขาจะจบความสัมพันธ์เขาคิดมานานแล้วไม่ได้มาพึ่งคิด เขาบอกว่าเขาไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เราบังคับเขาไปหมด เขาบอกเขาเริ่มผิดมาตั้งแต่แรกเขาเปลี่ยนอะไรไม่ทันแล้ว เขาบอกว่าเขาไม่ได้รักเรามานานแล้ว ประมาณ 2 ปีแล้ว เราก็ทั้งยื้อทั้งคุกเข่า เขาก็คุกเข่าไหว้เราขอร้องให้ปล่อบเขาไปสักที เราก็ยังไม่ยอมไปจนเขาบอกมาว่าเดี๋ยวเค้าจะขับรถไปส่งใหเรากลับบ้านไปซะเพราะเขามีนัดทานข้าวกับคนที่เขาอยากให้ความสำคัญ ตลอดเวลาเวลา4ปีที่คบกันมามั่นใจมากว่าเขาไม่มีเรื่องผญ.เลย พอเราได้ยินเรื่องนี้เลยช็อคไปใหญ่เลยได้แต่เก็บกรระเป๋าแล้วเดินออกมาเงียบๆ เขาก็บอกเราว่าอย่าคิดว่าเพราะตอนนี้เขามีงานดีๆชีวิตดีๆแล้วมาทิ้งเรา เพราะเราชอบบอกเขาเสมอว่าดูผช.ให้ดูตอนสบาย ดูผญ.ให้ดูตอนลำบาก
ตลอดทางบนรถเขาพยายามพูดทุกอย่างให้เรารู้สึกไม่ดีให้เราเกลียดเขา เราก็ได้แต่เงียบแล้วก็ร้องไห้เค้าก็ถามว่าเกลียดเขาไหมเกลียดเขายัง เราก็ได้แต่ตอบไปว่าไม่ได้เกลียดแต่เสียใจ พอเขาส่งเราเสร็จเขาก็พิมพ์ข้อความอวยพรให้เราไปเจอคนดีๆ คนที่เข้ากับเราได้ไม่ต้องไปปรับอะไรเพื่อใคร
ตอนนี้ระยะเวลาก็ผ่านมาเกือบ2เดือนแล้ว ก็ยังร้องไห้อยู่ทุกวัน ใช้ชีวิตปกติ รอเค้าอยู่ที่เดิม เราก็ปรับปรุงตัวเองมาทุกวันในเรื่องอารมณ์ ก่อนหน้านี้ก็มีพิมพ์ข้อความไปในไลน์บ้างแต่เขาก็ไม่เคยเข้ามาอ่าน ตอนนี้ก็ปิดกั้นบล็อกเราไปทุกช่องทางลบเพื่อนทุกช่องทางบล็อคไลน์ แต่เราก็ยังอยู่ที่เดิมตอนนี้หวังลมๆแล้งๆว่าเขาอาจจะกลับมาแต่มันก็เป็นไปไม่ได้เพราะเขาออกไปไกลแล้วเขาดูมีความสุขมากโดยไม่มีเรา
ที่พิมพ์มาทั้งหมดเพื่ออยากจะเตือนใจผญ.หลายคนที่นิสัยเหมือนเราอย่ามาปรับแก้ตอนที่สายไปแล้วนะ รีบปรับตัวในตอนที่ยังมีโอกาสเพราะคนๆนึงเขาก็มีขีดจำกัด เวลามีความรักที่ดีก็ดูแลความรักนั้นไว้ให้ดีๆ อย่าพึ่งมาทำตอนสายไปแบบเรา สุดท้ายแล้วขอกำลังใจหน่อยค่ะหรือใครจะซ้ำเติมก็โอเคค่ะ อยากอ่านทุกความคิดเห็น