กระทู้นี้ขอถามเฉพาะท่านที่เชื่อเรื่อง ภพนี้มี/ภพหน้ามี นะครับ (เชื่อเรื่อง นรก สวรรค์/ชาติก่อน ชาติหน้า)

ว่าท่านเริ่มเชื่อจริงๆจังๆเมื่อใหร่  ไม่เอาที่บอกว่าเริ่มเชื่อ เพราะพระไตรปิฎกนะครับ อันนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว

เช่น ท่านอาจเคยเห็นภพอื่น ? เห็นผี หรือมีผู้ที่ท่านนับถือเล่าให้ฟัง หรือ มาจากการปฎิบัติ หรือมาจากประสบการณ์ อื่นๆ อย่างไรครับ


ส่วนตัวเจ้าของกระทู้ เริ่มเชื่ออย่างจริงๆจังๆ ว่าภพนี้มีภพหน้ามี เมื่อสมัยวัยรุ่น ตอนนั่งสมาธิเป็นประจำครั้งแรก
ช่วงนั้นยังไม่รู้เรื่องอะไร รู้แต่ว่าชอบนั่งสมาธิ เพราะมันสงบดี ทำให้ไม่ฟุ้งซ่านวุ่นวายใจกับเรื่องอะไร
    จากที่นั่งประจำแล้วสงบอยู่เฉย ๆ รู้สึกขึ้นมาว่าลมหายใจที่แทบไม่รู้สึกกำลังจะหายไป รู้สึกว่าเรากับร่างกายกำลังจะแยกจากกันอย่างเด็ดขาด เกิดความกลัวตายขึ้นมาอย่างฉับพลัน ไม่อยากแยกจากร่างกายตัวเอง ใจก็เลยกลับมายื้อเอาร่างกายไว้เหมือนเดิม เป็นอย่างนี้อย่หลายครั้ง
   อยู่มาวันนึง นั่งสงบอยู่เหมือนเดิมเกิดอาการลมหายใจจะหายไปอีก แต่พร้อมกับความกลัวตาย ใจก็บอกตัวเองขึ้นมาว่า กลัวอะไรกับความตาย ตายก็ตายซิ มันก็ตายมาแล้วหลายรอบแล้วนี่ พอใจมันบอกตัวเองหยั่งงี้แล้ว ใจมันก็เกิดกล้าหาญ มั่นคง  ความกลัวตายหายไปหมด แล้วสมาธิก็สงบละเอียด วาบ ลงไปอีก ไปพบความสงบในอีกขั้นหนึ่ง

ถ้าไม่มีกำลังใจมั่นคงที่เชื่ออย่างจริงจัง ว่าภพนี้มี/ภพหน้ามี ผมก็คงไม่รู้จักความสงบสว่างแบบที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน