สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอึดอัดใจมาอยากจะรับฟังความคิดเห็นของเพื่อนๆสมาชิกห้องลุมพินี
คือผมเป็นโรคกลัวสังคมและซึมเศร้าครับ แต่ไม่ได้เป็นมากแต่ก็ไม่หายขาดซักที มันทำให้ผมเรียนป.โทไม่จบ ไปทำงานที่ข้างนอกบ้านก็กลัวสังคม กลับมาทำงานที่บ้าน (ที่บ้านมีบริษัทส่วนตัวครับ) ก็กลัวคนซึมเศร้าอีก นานๆไปผมชักเกิดอาการเบลอๆ เริ่มเกิดอาการหัวตื้อๆ มึนๆ ทนไม่ไหว เลยมาพักอยู่บ้านเต็มตัวเพื่อรักษาครับ

ทีนี้ช่วงเวลาที่อยู่ที่บ้านนานๆก็เกิดว่างเศร้า เหงา จิตตก เลยลองไปเที่ยวอาบอบนวดดู ไม่รู้เพื่อเป็นการย้อมใจหรือประชดชีวิตหรือเปล่า ซึ่งผมไม่เคยไปเที่ยวอาบอบนวดเลยมาก่อนในชีวิต ปรากฏว่า"ติด"เลยครับ คราวนี้รู้สึกว่าอยากไปบ่อยๆ ผมไม่ได้ขัดสนทางการเงินอะไร ที่บ้านมีฐานะ ส่วนตัวไม่มีแฟน ตอนนี้แค่เงินเก็บส่วนตัวก็มีจะเกือบๆใช้ไม่หมดทั้งชีวิตแล้วครับ เวลาไปเที่ยวไปอยู่กับน้องๆ ผมก็มีความสุขมากเหมือนได้ปลดปล่อยความทุกข์ในโลกของความเป็นจริงๆที่กลัวสังคมซึมเศร้า มีอาการไม่สบายมึนหัวทางกาย แต่ลึกๆกลับมาบ้าน ผมรู้สึกแย่มากครับ เหมือนการไปเที่ยวอาบอบนวดมันทำลายจิตสำนึกอะไรในจิตใจของผมที่เติบโตมา

ผมเห็นเพื่อนผมบางคนเค้าก็ไปเที่ยวอาบอบนวดเหมือนกันแล้วเค้าก็ว่าเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกผิดอะไร ไม่ได้ทำอะไรเสียหายน้องๆที่นั่นเค้าก็ได้ตัง เพื่อนผมก้อได้ความสุขกาย เพื่อนผมบางคนมีแฟนแล้วก็ยังไปเที่ยวด้วยซ้ำ ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติของสังคมไปแล้ว

ผมรู้สึกแย่มากครับ พอเกิดอารมณ์ก็อยากไปหาน้องๆ แต่รู้สึกว่ามันไม่ดีอย่างรุนแรงต่อสังคม สถาบันครอบครัวไทย แล้วก็จิตใจผม

เพื่อนๆช่วยบอกผมหน่อยครับ ว่าการไปเที่ยวอาบอบนวดมันไม่ดียังไง มันมีข้อเสียยังไงบ้าง แล้วเพื่อนๆมีความคิดเห็นกับประเด็นนี้ยังไงกันบ้างครับ

ขอบคุณครับ