เป็นพ่อบ้านที่ดี และ มีความสุขหลายๆรูปแบบผ่านเข้ามาตลอด 40ปี
แต่ไม่"ลุ่มลึกและแปลกประหลาด"เท่ากับการเห็นใบหน้าลูกชายโทนวัย 2ขวบตอนวิ่งเข้ามาสวมกอดทุกเย็น
บางคืนแอบร้องไห้กับภรรยา บอกเป็นคำพูดไม่ถูกว่าตัวเองมีความสุขมากแค่ไหน
ช่วยเหลือภรรยาเลี้ยงดูตั้งแต่แรกเกิด เหนื่อยเพราะมีลูกตอนอายุมากแต่มีความสุขอย่างใครๆเค้าว่าจริงๆ

ผมบอกกับภรรยาและแม่เสมอว่า
"ผมสร้างความสำเร็จให้บริษัทมามากแล้ว แต่
การสร้างให้สิ่งมีชีวิตน้อยๆคนนี้เป็นคนดี(ไม่ใช่คนเก่ง)เป็นหน้าที่ที่เหลืออยู่ของผม"

ความสุขของผมตอนอายุ 40 คุณพ่อท่านอื่นๆเป็นยังไงบ้างครับ