เด็กข้างบ้านก็เป็นญาติๆกันนี่แหละค่ะ มีทั้งที่เล็กกว่าและโตกว่าลูกเรา
ทุกวันจะมาเล่นบ้านเราและมีัปัญหาเรื่องแย่งของเล่นทุกวัน
เราก็คอยสอนให้ลูกแบ่งปันคนอื่น แต่เด็กคนอื่นนี่สิ ฟังที่ไหน
พวกย่า ยาย เด็กเหล่านั้นก็ชอบเปรียบเทียบลูกเรากับหลานเค้า
ตอนอยู่กทม เราคิดว่าถ้าลูกกลับมาอยู่บ้านที่เชียงใหม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ก็เจอจริงๆ คือ การถูกล้อว่า ดำ
บางทีก็เปรียบเทียบกับเด็กที่มาเล่นด้วย "ดูสิ อยู่กับพี่ปลายิ่งมื๊ด มืด"
ลูกเราเกิดก่อนกำหนดหลายเดือนก็ไม่อยากเอามาเป็นข้ออ้างหรอกนะ แต่มักโดนว่าสู้พี่ปลาไม่ได้ พี่ปลาสูงกว่า แข็งแรงกว่า
ลูกวิ่งหกล้มก็ว่าขาคงจะมีปัญหา ขาไม่แข็งแรง บลาๆๆ บางทีก็ตัวเล็กจังน้ำหนักน้อยกว่าน้องอ๋อ หรือไม่ก็ว่า สู้น้องอ๋อไม่ได้ เค้ากินเก่งกว่า แข็งแรงกว่า
จักรยานของลูกเราเล่นมาแต่เล็ก มาอยู่นี่โดนเจ้าปลาแย่งไปปั่นทุกวัน ทั้งที่มีจักรยานเหมือนกัน ลูกอยากได้คืนไปปั่นมั่งก็ได้ยินแต่คำว่าแบ่งปันๆๆ แล้วยังจะว่า ลูกเราขาสั้น ขาเล็กปั่นสู้พี่ปลาไม่ได้อีก คิดในใจ..แล้วยังไง? ยกจักรยานให้เจ้าปลาไปเลยเอามั้ย
บางทีก็เอาหลานมาทิ้งไว้แล้วไปไหนกันก็ไม่รู้ ให้เราต้องมาคอยดูให้ ดุหลานเค้าก็ไม่ได้
ลูกเราจะ 4 ขวบยังไม่ค่อยรู้ความ แต่คำพูดฝังหัวว่า "ดำ สู้เค้าไม่ได้ ไม่แข็งแรง" ถูกป้อนใส่หัวทุกวัน
เราไม่ชอบ ไม่รู้จะบอกให้พวกเค้าเลิกพูดแบบนี้กับเด็กยังไง แต่ละคนก็พี่ ป้า น้า อา เราทั้งนั้น
ได้แต่คอยให้กำลังใจลูก ชื่นชมลูก ไม่อยากให้ลูกเสียกำลังใจ นี่ถ้าไม่ใช่ญาติเราคงเลี่ยงไม่ให้มาเล่นด้วยกันไปแล้ว
แฟนเราก็ไม่ชอบ จนอยากให้ลูกไปเรียนในตัวเมือง แต่เรายังลังเลเพราะอยู่บ้านลูกได้ใกล้ชิดธรรมชาติและมีเพื่อนเล่น