เพิ่งเลิกกันแฟนครับ ไม่ใช่ว่านอกใจ หรือไม่รักกันแล้วนะครับ
มีสาเหตุที่ต้องเลิกกันซักพักแล้ว แต่สุดท้ายมาตัดขาดกันด้วยความงี่เง่าของผมเองนี่แหละ
หลังจากนี้คงไม่ได้คุยกันแล้ว เจ็บจนพูดไม่ออกเลยครับ
แค่นึกว่าพรุ่งนี้คนที่เคยคุยกันมาทุกวันจะไม่มีอีกแล้ว น้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุด
มองของที่เค้าเคยให้มาก็ร้องไห้ มองตั๋วหนังที่เคยไปดูด้วยกันก็ร้องไห้
นึกย้อนไปถึงตอนที่เป็นแฟนกัน มีหลายครั้งที่ผมทำให้เค้าต้องเสียใจ
ถ้ารู้ว่าสุดท้ายต้องจบแบบนี้ น่าจะทำตัวให้ดีกว่านี้ ให้ช่วงเวลาที่มีความสุขมันมากขึ้นอีกหน่อย
ตอนนี้ในหัวสับสนไปหมด ผมจะทำยังไง ต่อไปจะเป็นยังไง แล้วอนาคตเธอจะเป็นยังไง คนใหม่ที่เค้าจะเจอจะดูแลเธอดีหรือเปล่า
เค้าจะทำเธอเสียใจไหม ผมฟุ้งซ่านไปหมด
ตอนนี้อยากกลับไปกอดแม่ อยากไปกลับไปบอกว่าลูกชายแม่่คนนี้กำลังจะไม่ไหวแล้ว อยากให้แม่ปลอบ อยากได้กำลังใจ อยากจะระบายออกมา แต่ตอนนี้ผมกลับไปไม่ได้
เลยมาขอกำลังใจจากเพื่อนๆชาวพันทิปหน่อยนะครับ ช่วยบอกกับผมทีว่าที่สุดมันจะผ่านไป
ปล.ผมตั้งเป็นกระทู้สนทนาไม่ได้อ่ะครับ ยังไม่ได้ยืนยัน ปกติอ่านอย่างเดียว ขอโทษด้วยนะครับ
เพิ่งอกหักมาครับ มาขอกำลังใจจากชาวพันทิป
มีสาเหตุที่ต้องเลิกกันซักพักแล้ว แต่สุดท้ายมาตัดขาดกันด้วยความงี่เง่าของผมเองนี่แหละ
หลังจากนี้คงไม่ได้คุยกันแล้ว เจ็บจนพูดไม่ออกเลยครับ
แค่นึกว่าพรุ่งนี้คนที่เคยคุยกันมาทุกวันจะไม่มีอีกแล้ว น้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุด
มองของที่เค้าเคยให้มาก็ร้องไห้ มองตั๋วหนังที่เคยไปดูด้วยกันก็ร้องไห้
นึกย้อนไปถึงตอนที่เป็นแฟนกัน มีหลายครั้งที่ผมทำให้เค้าต้องเสียใจ
ถ้ารู้ว่าสุดท้ายต้องจบแบบนี้ น่าจะทำตัวให้ดีกว่านี้ ให้ช่วงเวลาที่มีความสุขมันมากขึ้นอีกหน่อย
ตอนนี้ในหัวสับสนไปหมด ผมจะทำยังไง ต่อไปจะเป็นยังไง แล้วอนาคตเธอจะเป็นยังไง คนใหม่ที่เค้าจะเจอจะดูแลเธอดีหรือเปล่า
เค้าจะทำเธอเสียใจไหม ผมฟุ้งซ่านไปหมด
ตอนนี้อยากกลับไปกอดแม่ อยากไปกลับไปบอกว่าลูกชายแม่่คนนี้กำลังจะไม่ไหวแล้ว อยากให้แม่ปลอบ อยากได้กำลังใจ อยากจะระบายออกมา แต่ตอนนี้ผมกลับไปไม่ได้
เลยมาขอกำลังใจจากเพื่อนๆชาวพันทิปหน่อยนะครับ ช่วยบอกกับผมทีว่าที่สุดมันจะผ่านไป
ปล.ผมตั้งเป็นกระทู้สนทนาไม่ได้อ่ะครับ ยังไม่ได้ยืนยัน ปกติอ่านอย่างเดียว ขอโทษด้วยนะครับ