วันนี้เผอิญนั่งรถผ่านสถานีรถไฟบางกอกน้อยค่ะ
มองอยู่นาน แล้วก็เผลอคิด 'เขาตายที่นี่สินะ'
จากนั้นเราก็คิดได้ค่ะ ว่าทั้งหมดมันเป็นนิยาย
หัวเราะกับตัวเองในใจค่ะ ละครก็จบมา 2 อาทิตย์กว่าแล้ว
แต่เรายังคงคิดถึงละครเรื่องนี้อยู่ตลอดเลย
เลยทำวิดิโออันนี้ขึ้นมา เพื่อระลึกถึงพ่อดอกมะลิ
คิดว่าคงมี สวทร อีกหลายคนที่เป็นเหมือนเรานะคะ มาแชร์เรื่องราวกันได้ค่ะ