เป็นคนที่ชอบอ่านนิยายมากกว่าดูละครเพราะได้อรรถรสมากกว่ายิ่งละครดัดแปลงบทประพันธ์แล้วยิ่งเหมือนจะแอนตี้นิดๆ แต่พอมาดูคุณชายปวรรุจเวอร์ชั่นพี่คิงก็ให้นึกสงสัยว่าทำไมฉันไม่สะดุดเรื่องนี้ตั้งแต่อ่านนิยายน้า ตอนนั้นชอบชายหมอมากกว่า เลยย้อนกลับไปอ่านใหม่ ขอยกนิ้วให้กับทีมเขียนบทของพี่คิงเลยค่ะ เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยอดเยี่ยมมาก ไม่มากไม่น้อย แต่เหมาะสมและลงตัวเป็นที่สุด ความเป็นบทประพันธ์ยังมีอยู่ครบ แต่พอทำเป็นละครกลับมีสีสันมากมาย เพราะตามบทประพันธ์ตัวละครจะเรื่อยๆมาเรียงๆ ไม่มีใครดีเว่อร์ ไม่มีใครร้ายเว่อร์ บทสรุปก็แฮบปี้เอนดิ้ง อ่านจบแล้วก็อิ่มแค่นั้น ยิ่งเป็นแนวท่องเที่ยวแบบนี้โดยส่วนตัวมันไม่เห็นภาพ อ่านไปก็เลยไม่อิน แต่พอเป็นละครพี่คิงพยายามไปถ่ายทำที่สถานที่จริง ทำให้อินได้ซะงั้น ตัวละครมีสีสันเพิ่มขึ้นมาก โดยเฉพาะคุณอิ่มที่ไม่ใช่ผู้หญิงขึ้วีน จนทำให้รสาหึง ตามนิยาย แต่ออกจะเป็นผู้หญิงตลกซะมากกว่า วาดดาวที่นิยายสร้างปมไว้ให้คนอ่านสงสัย แต่ละครเฉลยแต่ต้นเรื่องแต่กลับสร้างปมใหม่ให้เป็นความสงสัยปนหึงของรสาไป ที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือพี่ชายทัศน์ในนิยายถึงจะร้าย เจ้าชู้ แต่ก็ยังคงความเป็นราชนิกูลไว้เต็มเปี่ยม ผิดกับพี่ชายทัศน์ของพี่คิงที่ออกมาทีไร น่าหมั่นไส้มาก หนูเอื้อย หนูอ้าย ปกรณ์ คุณอั๋น ในนิยายก็โอเค แต่ในละครพวกคุณน่ารักมาก ฉากบางฉากคิดว่าไม่ปรากฎในนิยาย แต่พี่คิงนำมาใส่ในละครได้ลงตัวแล้วก็บีบหัวใจเป็นที่สุด อย่างฉากชายรุจทานขนม คุ๊กกี้เคล้าน้ำตาที่สาวๆพากันเกลียดของหวานไปเลยทีเดียว หรือฉากในห้องครัวที่ท่านหญิงใช้ท่าไม้ตายสวมกอดชายรุจด้านหลังก็ฟินเวอร์ แม่แต่ฉากเล็กๆอย่างที่ชายรุจทำแผลให้รสาตอนโดนเข็มแทงก็น่ารัก ซึ่งจริงๆแล้วในนิยายเป็นหม่อมย่าเป็นคนทำให้นะเพราะยังไม่มีใครรู้ว่าขายรุจกะท่านหญิงรักกัน ด้วยความเป็นท่านหญิงจะให้ผู่ชายมาโดนองค์ไม่ได้ หรือฉากอุ้มท่านหญิงที่ทรงดื้อไม่ไปพักห้องรับรองนั่นพี่คิงก็จัดให้เอาใจแฟนคลับซ้า รวมถึงฉากในกระท่อมที่หลายคนจิกหมอนขาดกันไป ในนิยายมีสีสันกว่านิดนึงตรงที่คุณชายรุจห้ามใจไม่ไหวจูบรสาซะสองเที่ยว แต่ของพี่คิงกลับทำให้คุณชายเป็นสุภาพบุรุษที่สุดในสามโลกเลยค่ะ ที่สำคัญฉากเปิดใจย่าอ่อนกับคุณชายรุจในนิยายเหมือนไม่มีนะ เพราะคนอ่านจะเข้าใจด้วยการบรรยายผ่านสมัยเจอวาดดาวที่สวิส อ้อ ในนิยายวาดดาวท้องด้วย แต่พี่คิงก็จับมาดราม่าซะ เรียกว่าเรียกน้ำตากันทั่วบ้านทั่วเมือง ขอบคุณมากค่ะพี่คิงที่ทำให้ละครเรื่องนี้มีค่าและน่าจดจำ
          แต่ทั้งหมดทั้งมวลละครคงไม่สมบูรณ์ ถ้าไม่ได้นักแสดงมากฝีมืออย่างโป๊บมารับบทคุณชายปวรรุจเค้าทำให้เรารัก เราเชื่อในความเป็นคุณชาย เราสงสารในวาสนาที่ต้อยต่ำ ความเจียมเนื้อเจียมตัว แต่เวลาคุณชายจีบสาวนี่หนุ่มโป๊บก็แพรวพราวเหมือนกันนะ ทั้งสายตาและรอยยิ้มที่ใครเห็นก็ต้องละลาย ตายกันไปข้างหนึ่ง ส่วนตัวแล้วชื่นชมในตัวโป๊บมาตั้งแต่ดอกส้มสีทองแล้ว คนอะไรไม่รู้หล่อชะมัด แต่ไม่เข้าใจช่องว่าทำไมไม่มอบบทเด่นๆให้เค้าซักที เค้าเล่นเรื่องไหนเป็นแต่บทรองแต่เด่นและดังกว่าตัวเมนอีกนะ คราวนี้หล่ะเป็นวันของเค้าซักที ยินดีด้วยนะโป๊บ ส่วนน้องมิวมึน อันนี้สมชื่อจริงๆ แรกๆน้องมึนๆมาก แต่ความมึนก็น่ารัก โป๊บเคยให้สัมภาษณ์ในทูไนท์โชว์อย่างนั้น (อิน) แต่น้องสวยเหลือเกิน สง่าสมกับเป็นท่านหญิงแต้วจริงๆ การแสดงนี่พอกลับมาถ่ายในไทย ฉากดราม่าเยอะกว่า น้องแสดงได้เหมือนหนังคนละม้วนทีเดียว เปลี่ยนจากมิวมีนเป็นมืออาชีพ แจ้งเกิดได้สมบูรณ์มาก นักแสดงท่านอื่นๆก็เก่งมาก รักหม่อมย่า ย่าอ่อน ชอบวาดดาว (เธอสวย) ขำคุณอิ่ม เกลียดพี่ชายทัศน์ กรี๊ดกะสองคู่แฝดและอีกสองหนุ่ม อั๋นกับปกรณ์ อ้อ วรัทแล้วก็ทุกคนที่ทำงานสถานฑูตด้วยนะคะ  เฮ้อ นี่เขียนระบายความในใจให้ละครในดวงใจมากมายขนาดนี้เลยเหรอเรา อยากให้พี่คิง ทีมงาน โป๊บ มิว และนักแสดงทุกคนได้อ่านจังว่ามีตนชื่นชมพวกคุณมากมายแค่ไหน ไม่เฉพาะกระทู้เรานะอ่านทุกกระทู้เลยยิ่งดี  
                            ปล.รักคุณชายปวรรุจค่ะ