ตัวเราเองเป็นคนไม่ดูละครมากนัก  นอกจากมีละครเรื่องไหนที่ทำให้เราสนใจและชอบได้เราถึงจะยอมเสียเวลาดู
                  ตอนน้ำท่วมปี 2554 บ้านเราน้ำท่วมเราต้องอพยพตัวเองไปอยู่ต่างจังหวัด 2 เดือน ระหว่างนั้นมีโอกาสได้ดูซีรีย์เกาหลี
                  Secret Garden (Sub. ไทย )   ซีรีย์เรื่องนั้นถือเป็นซีรีย์ขึ้นหิ้งสำหรับเรา ทำให้คนเฉยๆอย่างเราเสียน้ำตาได้  
                  เราดูซ้ำ 2 - 3 รอบ ดูจบยังฟังเพลงประกอบและยังรู้สึกว่าเรื่องราวใน  Secret Garden  วนเวียนในหัวเราเป็นเดือนเลย  
                  สำหรับเราแล้วเป็นซีรีย์ที่เราประทับใจที่สุด      
                      
                                             

                     สำหรับละครชุดสุภาพบุรุษจุฑาเทพ  เราตัดสินใจดูเพราะชอบการแต่งกายของตัวแสดงในยุคนั้นไม่ชอบใครเป็นพิเศษ
                ดูเพราะความสวยงามของ Production ไม่ได้คาดหวังอะไรมาก  สำหรับเรื่องแรกคุณชายธราธรเราก็ชอบนะ
                แต่ชอบแบบเบาๆเรารู้สึกว่า เป็นแบบอย่างที่ดีใน เรื่องความรักและการเสียสละ  ทุกคนพยายามเสียสละเพื่อคนอื่น
                แต่สุดท้ายจิตใจที่ดีงามย่อมตอบแทนด้วยความงดงาม  ทำให้เรื่องลงเอยในแบบที่ทุกคนมีความสุข


                                 

                   "คุณชายปวรรุจ"  เรื่องนี้เราไม่คาดหวังอะไรเช่นกัน  ไม่เคยชอบโป๊บมาก่อน  ไม่ได้ติดตามผลงานใดๆของโป๊บ
            ไม่ว่าจะเป็นดอกส้มสีทอง,บ่วง,ตะวันเดือน,เกมร้ายเกมรัก ทุกเรื่องที่กล่าวมานี้ เราไม่ได้ดูเลย ตอนที่ใครๆพากันชื่นชม
             อยากให้เป็นพระเอกเรากลับรู้สึกเฉยๆมาก  
                      แต่เมื่อติดตามดูละครแค่เพียง 3 ตอนเท่านั้น โป๊บ+มิว และละครคุณชายปวรรุจก็มาสถิตย์อยู่ในใจเราตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
            เราเพ้อมากขนาดไปซื้อนิยายมาอ่านในทันที และอ่านจบ 3 รอบอย่างละเอียด และอ่านใน manager online อีก 3 รอบ
            แทบทุกซีนละครตั้งแต่ตอนที่7 เป็นต้นไปเรารู้เนื้อเรื่องและคำพูดว่าจะเป็นไงต่อไป  แต่เรายังเฝ้ารอดู  และก็ไม่ทำให้ผิดหวัง  
            เพราะเมื่อดูแล้วทำให้รู้สึกว่า  ละครทำได้สนุกและซาบซึ้งกว่าที่อ่านมา ผู้กำกับมีความละเอียดลออในการสร้างสรรค์ผลงาน
            นักแสดงถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีกว่าที่ตัวหนังสือจะบรรยายได้   ตอนท้ายๆของเรื่องมีหลายแากที่ทำเราน้ำตาซึม    
            และมีที่ทำให้ไหลจากเบ้าตาได้คือตอนคุณชายรุจ และย่าอ่อน  การแสดงของทุกคนรับส่งกันได้ดี

                       ละครเรื่องนี้มีฉากที่เราประทับใจหลายฉากด้วยกัน เช่นตอนท่านหญิงบอกความจริง,ตอนคุณชายไปช่วยท่านหญิง
          จากเหตุการณ์ประท้วง  และที่ชอบมากๆคือฉากที่คุณชายคุยกับพระองค์ฉัตร ขอมาเฝ้าท่านหญิง โดยไม่แสดงตัว
          การแสดงของโป๊บในฉากนี้ทำให้รู้สึกว่าคุณชายรักท่านหญิงมาก  ขอเพียงได้อยู่ใกล้ๆคอยดูแล ไม่ได้เจอหน้าก็ยอมแล้ว
                      
                  
                       วันศุกร์นี้ละครที่เรารักก็จะจบแล้ว   รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก   ตอนนี้เข้าทุกกระทู้ที่เกี่ยวข้องกับละคร  เปิดฟังเพลง

             ละครซ้ำไปซ้ำมา เราคงติดตามเรื่องอื่นๆต่อ  เพื่อขอแค่มีโป๊บ+มิวโผล่ให้เห็นซักนิดก็ยังดีให้หายคิดถึง

                         สำหรับคู่ "โป๊บ+มิว"   เรารู้สึกว่าเป็นคู่ที่ โคตรจะเคมีเลย  ไม่ต้องแสดงอะไร  แค่ยืนข้างๆกันก็ทำให้รู้สึกฟินได้  เราอยาก

        ให้มีงานเข้ามาเยอะๆ  และมีงานคู่ให้หายคิดถึง  http://ppantip.com/topic/30380102

                          สุดท้าย  เราขอขอบคุณ พี่คิงและ Good feeling ที่สร้างสรรค์ผลงานดีให้เรารัก  ขอบคุณทีมงานที่ตั้งใจทำงานกันอย่าง
        
         เต็มที่    ขอบคุณนักแสดงที่ตั้งใจแสดงฝีมือจนทำให้เรารักทุกอย่างที่เป็นละครเรื่องนี้  ขอบคุณคุณหนึ่ง ณรงวิทย์ที่แต่งเพลงไพเราะ

         และแทนความรู้สึกตัวละครได้ดี

         "ละครเรื่องนี้จากที่เป็นเรื่องนอกสายตาสำหรับเรา  แต่วิ่งเข้ามาอยู่ในหัวใจเราตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้  และยังไม่อาจที่จะลืมได้"