จะร้อนทำไม เจอแบบนี้ก็เอาคืนบ้างสิคะ

ไหนว่ารับรู้ทั้งสองฝ่ายไง แต่พอปัญหาเกิดก็โยนให้ฝ่ายชายหรือ คุณเองก็ไม่ต้องไปกู้นอกระบบมาให้หรอกค่ะ ช่วยกรุณาถามฝ่ายหญิงเขาสิว่าขายลูกกินเหรอ ..ขอแสดงความเห็นแบบไม่เกรงใจหน่อยแล้วกันนะคะ อย่าโกรธล่ะ


คือเราเองก็จำไม่ได้หรอกนะว่ากฏหมายไทยนี่บรรลุนิติภาวะอายุเท่าไหร่ เมื่อก่อนโน้นก็ต้องยี่สิบปีบริบูรณ์ แต่บ้านเมืองที่เราอยู่นี่แค่สิบแปด
กรณีนี้คิดว่าเด็กสองคนอายุต่างกันแค่สองปีไม่เกินสามปี สติปัญญาก็คงไม่พ้นความเป็นเด็กด้วยกันทั้งคู่ไม่เรียกว่าพรากผู้เยาว์ เอาผิดไม่ได้ แต่ถ้าอายุต่างกันมาก ๆ เกินกว่าสามปีเช่นชายยี่สิบ หญิงสิบหกก็คงเป็นการพรากผู้เยาว์ได้ (อันนี้ของที่นี่นะ)

แล้วเหตุผลอีกอย่างคือไอ้เด็กสองคนนี่ ต่อให้เป็นเด็กดีแค่ไหน พ่อแม่สอนจนปากจะฉีกแค่ไหน แต่เวลาก่อนหน้าที่มันจะจิ๊จ๊ะกัน ก็คงไม่ได้บอกพ่อแม่ล่วงหน้าหรอกนะ ฝ่ายหลานชายก็ไม่ได้ใช้การข่มขืนด้วยแต่เป็นการ"สมยอม" จากฝ่ายหญิงเอง ด้วยเหตุนี้ถ้าจะเรียกเอาผิดเอาชอบก็ต้องเอามันทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ




อยากให้ลองไปคุยดูอีกทีเอาหลานชายและแฟนไปด้วย  คราวนี้คุณฝ่ายชายต้องแข็ง อย่าไปยอมให้เขาขู่ ถ้าคุยกันดี ๆ ไม่ได้ก็บอกไปเลยว่าเราไม่มี และไม่ตกลงด้วย

ก่อนไป...ก็เตี้ยมกันกับเด็กสองคนว่าถ้าแม่ฝ่ายหญิงไม่ยอม  ให้คุณ(ฝ่ายชาย)บอกไปเลยว่าถ้าอยากจะเอาหลานชายเข้าคุกก็เอาเถอะ เด็กมันจะได้หมดอนาคตไปซะ ถึงออกมาเรียนจบมาก็หางานไม่ได้เพราะประวัติไม่ดี  ก็ให้อยู่บ้านไปวัน ๆ สบายดีจะได้ไม่ต้องหาเลี้ยงลูกเมีย..ไซโคไปแรง ๆ ประชดไปแรง ๆ แบบคล้ายๆ  เหมือนทำให้หลานหมดความเป็นคนเลยค่ะ

แล้วบอกให้ฝ่ายหญิงไปว่า ไหน ๆ หลานชายก็ไม่มีอนาคตแล้ว ก็ให้เอาลูกสาวเขาไปซะ จะไปทำแท้ง จะต้มยำทำแกง คิดว่าลูกสาวเป็นผักเป็นปลาอะไรก็เรื่องของพ่อแม่เธอ แต่กักเธอไว้ให้ดีแล้วกัน(คือเสมือนว่าสองฝ่ายหายกันเพราะชายเข้าคุกรับผิดชอบแล้วนี่)

เพราะถ้าวันใดฝ่ายหญิงมาหาฝ่ายชายเอง เกิดอะไรขึ้นอีกทางฝ่ายคุณจะไม่รับผิดชอบ แล้วสะบัดก้นกลับบ้านไปรอดูผล เชื่อสิว่าฝ่ายหญิงน่ะมันกลับมาหาหลานชายคุณเองอีกแน่นอน...ให้ย้อนศรไปบ้างค่ะ
  
...อ้อก่อนไปก็ซักซ้อมกันให้ดีล่ะ บอกเด็กสองคนซะก่อนว่าคุณจะพูดรับและแรงแบบไหน  เด็กมันจะได้ไม่ตกใจ ไม่เข้าใจผิด




เราเองมีลูกสาวที่เคยเป็นเด็กดีมาก ร่าเริง ใจดี มารยาทงามเรียกว่าไม่ว่าใครเห็นนี่ชมเปาะว่าเราเลี้ยงลูกได้ดี เอาเป็นว่าเรียบร้อยในสายตาฝรั่งเลยล่ะ ไม่ใช่เด็กใจแตก(คนไทยนี่ ถ้าลองใครบอกว่าลูกสาววัยรุ่นท้อง นี่คือใจแตก ๑๑รด)
แต่ถึงพ่อแม่จะใจดี มีเหตุผลแบบสุด ๆจะเลี้ยงดูดียังไง สั่งสอนให้มีสามัญสำนึกแค่ไหน  แต่ก็ยังพลาดได้ ...ที่พลาดเพราะมันมีความอยากลอง มีสมอง มีชีวิต มีร่างกาย และมีเท้าเป็นของตัวมันเองอีกด้วย  

เราเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าลูกสาวที่น่ารัก พอสิบสี่ย่างสิบห้าหล่อนจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า ..คุณเธอลองยาทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันไม่ดี เข้าแก็งค์เด็กพังค์ มีแฟนเป็นเด็กพังค์ มีปัญหากับตำรวจ ฯลฯ...เรียกว่าแรงงงค์ทำเอาพ่อแม่ปวดหัว ปวดใจ ไม่ต้องทำมาหากินอะไรกันเลย

คราวนี้เริ่มมีสำนึกมากขึ้นเพราะไอ้ตัวหล่อนเองก็ได้เห็น ได้รู้สึกเองล่ะนะว่าผลที่หล่อนทำน่ะมันเป็นยังไง เราพ่อแม่เองก็ตั้งสติไม่ว่าไม่ด่า แต่คุยดีๆ เช่นให้ลูกพาแฟนมาบ้านทำความรู้จัก แฟนมันอายุมากกว่า ๒ ปีเป็นเด็กบ้านแตกน่าสงสารนะ แม่ก็ไม่สน ไม่พอใจแม่ก็ตบหน้าเอา ความจริงเด็กนี่ไม่กระด้าง รู้จักเด็กผู้ใหญ่ มีมารยาท ไม่ ไม่ได้ดูร้ายอย่างที่พวกมันแต่งตัวหลอกตา เป็นเด็กอ่อนโยน รักสัตว์ ใจกว้างใจดีด้วยซ้ำ

เราก็ให้ความเป็นกันเองทำตัวเหมือนเป็นพ่อแม่ เหมือนเพื่อนเขาคนหนึ่งรับเป็นสมาชิกของครอบครัว กินเหมือนกัน เที่ยวด้วยกัน ถึงจะใจดีแต่ถ้าพวกมันทำอะไรไม่ถูกเช่นซกมกเราว่าได้ จี้ให้มาเก็บเลย พวกมันมีปัญหาก็ปรึกษาเราได้ แต่เรามีกฏว่าไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ร้ายแรงแค่ไหนก็ขอให้เล่าแบบตรงไปตรงมาที่สุด ไม่ต้องใส่ไข่ ..เด็กสองคนนี่พอเรายอมรับพวกมันก็อยู่ติดบ้าน ไปไหนมาไหนก็บอกไม่มีความลับ เมื่อก่อนแฟนมันกินเหล้าเป็นน้ำพอมาอยู่ด้วยกันก็เลิก นังลูกสาวก็เลิกยาหักดิบเองเลย

ต่อมานังลูกสาวมันท้องแบบไม่รู้ตัวก็มาบอกแม่ (ตอนนั้นหล่อนอายุ ๑๕ ปี คุณเธอแพ้ยาคุม ชายใช้ถุง และหล่อนป่วยเพราะไวรัสหลายหนติดกันต้องกินยาฆ่าเชื้อโรคบ่อยมาก) แม่ไม่ตกใจแต่พูดเล่นไปว่าจริงอ่ะ มันบอกว่าเรื่องจริงแม่ก็บอกว่าถ้าจริงก็เอาไว้ลูก แม่อยากได้หลาน เชื่อไหมว่าไอ้ผู้ชายแฟนมันน่ะ พอได้ยินเราพูดจบมันเอามือจับที่หัวใจแล้วถอนใจดังเฮือกแบบโล่งเลย

ตอนนี้มันสองคนเป็นพ่อแม่คน ไม่เกเร รับผิดชอบดีขึ้นมาก มันสองคนก็เรียนต่อด้วยทำงานด้วยตามระบบที่นี่ พ่อมันมีเงินเดือนนิดหน่อยก็ให้ลูกทุกเดือนไม่เคยขาด กลับมาตอนเย็นมันสองคนก็มาเล่นกับลูก รับภาระต่อจากเรา

เราว่าเรื่องนี้ผู้ใหญ่ควรช่วยเด็กแก้ไขปัญหา ถ้าเด็กของเราเคยเป็นเด็กดีก็ให้โอกาสเขาอีกครั้ง ไม่ใช่ว่าเอะอะอะไรก็เงิน ๆ ๆ คุก ๆ ๆ ..เราว่ามันแก้ปัญหาไม่ได้และไม่แฟร์ด้วยค่ะ

รูปหลานชายค่ะ ขวบกับเดือนกว่า ๆ