วันนี้ลูกร้องอยากกินขนมปังป้าแอนเราก็เลยพาลูกแวะซื้อก่อนเรียนพิเศษ  พอไปถึงร้านมีคนยืนต่อคิวอยู่ลูกเราไปยืนข้างๆเขาใกล้เคาท์เตอร์ (ยืนดูขนม)  เราก็เรียกลูกบอกว่าหนูต้องมาต่อแถวตรงนี้ก่อนลูก  เขาก็มาต่อกะเราพอคนข้างหน้าสั่งเสร็จก็ถึงคิวเรากะลูกระหว่างดูเมนูอยู่ก็มีผู้ชายอายุประมาณสามสิบกว่าใส่ชุดทำงานเดินมาถึงสั่งน้ำแก้วหนึ่งพร้อมจ่ายเงิน  เราก็หันไปมองนะแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร( เราเคยลงรถไปทะเลาะกับผุ้ชายและลูกเห็นเหตุการ์ณทั้งหมด  เขาบอกเขาไม่อยากให้แม่ไปทะเลาะกับคนนิสัยไม่ดี  เราก็สัญญากับลูก )  นี่ถ้าไม่ติดว่าลูกอยู่ด้วยและมาแทรงคิวเรารับลองเป็นเรื่อง  ถ้าจะรีบก็ช่วยถามสักคำว่าผมขอสั่งน้ำแค่แก้วเดียวนะครับเราก็ไม่ว่าอะไรนะ  แต่คนที่ไม่ปลื้มและใช้สายตามองแบบจิกก็น่าจะคนก่อนหน้าเรานะที่มองคนนั้นแบบรับไม่ได้  เด็กยังรู้จักมารยาทเวลาแม่สอนแต่นี่เป็นผู้ใหญ่ซะป่าว  เราว่าสังคมเดี๋ยวนี้คนก็การศึกษาสูงก็เยอะนะแต่กลับเจอคนที่มารยาทแย่ๆเยอะเหลือเกิน  นี่เท่ากับว่าบางครั้งการศึกษามันไม่ได้ช่วยอะไรบ้างเลยหรือไง


ไหนๆก็เล่าแล้วขออีกเรื่องเลย  อีกเรื่องไปเดินเดอะวอลลค์เพื่อหาร้านอร่อยๆกิน  และต้องจอดรถแบบขวางให้เข็นเพราะช่วงเที่ยงคนเยอะ  จอดรถเสร็จกำลังลงจากรถได้ยินแฟนพูดว่าทำไมไม่เอาท้ายเข้าล่ะครับ  เลยรีบลงไปดูเห็นเขาคุยกะคนขับรถตู้ H1 เราก็ถามว่ามีอะไรแฟนบอกเขาให้ฉันไปเข็นรถให้เขา  เราขึ้นเลยทันทีเพราะแฟนอุ้มลูกอยู่แต่ดันใช้แฟนเราเข็นรถ  ซึ่งจริงๆแฟนเราก็ตั้งใจจะช่วยเข็นให้นะถ้าเรียกกันดีๆ  แต่นี่บีบแตร์เรียกและใช้ประโยคคำสั่ง  ถ้าพูดว่ารบกวนช่วยขยับรถให้ผมหน่อยได้มั๊ยครับก็โอเคนะ  แต่พอเจอคนไม่มีมารยาทแบบนี้ก็โดนนะซิ  เราเลยบอกว่าช่องมันกว้างมากถ้าคุณเอาท้ายเข้าก็จบ  และช่องที่เหลือก็ไม่ใช่ว่าแคบนะแต่ขับรถเอาแบบมักง่ายมันก็เลยยากหน่อย  คนก็นั่งในรถตั้งหลายคนไม่คิดจะลงมาสักคนนั่งกันหัวแหลมซะอย่างงั้น  สรุปคือไม่เข็นก็รอ รปภ มาเข็นให้ละกันพ่อเทวดา