ทำใจเถอะ....สังคมมันดัดจริตครับ

ห้ามเล่นการพนัน
แต่เรามีโรงงานผลิตไพ่
มีร้านที่เปิดขายอุปกรณ์ไฮโลแบบโจ่งแจ้ง

ห้ามมีบ่อน
แต่นักการเมืองย่านเตาปูนเป็นเจ้าของบ่อน
พอตำรวจบุกไปจับ ชาวบ้านแถวนั้นด่าตำรวจ และ ช่วยนักพนันเฉยเลย
แถมคนที่เสนอหน้ามารับสมอ้างเป็นเจ้าของบ่อน ก็คือ "คนขายอาหารตามสั่ง"

คนจับอย่าง "วินัย ทองสอง" วางแผนแทบตาย แต่ทำอะไรบ่อนไม่ได้

ต่อต้านคาสิโน
แต่มีทัวร์ออกเดินทางไปบ่อนเขมรทุกวัน

ไม่สนับสนุนอบายมุข
แต่มีโรงหวยที่เล่นกันครึ่งค่อนประเทศ

ห้ามมีซ่อง
แต่คนอย่างชูวิทย์คือเจ้าของ ออน.
(หรือจะดัดจริตปฏิเสธกันอีกว่า ออน.ไม่ใช่ซ่อง)

อ้างความเป็นเมืองพุทธ
แต่มีแหล่งอโคจรอย่างพัฒน์พงษ์ , ซ.คาวบอย
บาร์เบียร์แบบมีโชว์สด ทั้งที่พัทยา และ ภูเก็ต
มีซ่องที่เป็น "ภาพจำ" ของหนุ่มๆ เช่น "ศรีทอง" , "ภักดี" , "ศรีสุข" ที่ ซ.พญานาค

หรือแม้กระทั่งโรงน้ำชาสุดคลาสสิคอย่าง "นิว กิมซัว" แยกลำสาลี นี่ก็ซ่องดีๆนี่เอง

สนามมวยก็เป็นแหล่งพนัน
สนามม้านี่จะมีซักกี่คนที่ไปดูความสง่างามของม้า
ตีกอลฟ์ก็เผลอๆมีติดปลายนวม ตามประสาคนมีเงิน

ขนาดทำหนังออกมา
พระนเรศวรของเรายัง "ตีไก่" พนันเอาบ้านเอาเมืองเลยครับ

ดัดจริตกันจนเป็นปกติของ "สารขัณฑ์แลนด์" แล้ว