เป็นรูปทรง สิงห์โต โอ่สถาน
คือภูพาน ตระหง่านฟ้า น่าเกรงขาม
ธรรมชาติ ฉลาดปั้น สรรค์สร้างงาม
สิงห์คะนอง ก้องคำราม ยามยินยล

พญาสิงห์ อิงชื่อ คือภูเขา
โบราณเก่า ยาวนาน สะท้านฝน
สะท้านแดด แผดพายุ ระอุทน
ยังพ่ายแพ้ แก่คน จนน่ากลัว

ถูกขย้ำ สัมปทาน บันดาลดิ่ง
พญาสิงห์ นิ่งเงียบ ถูกเหยียบหัว
พญาคน ปล้นบุก เข้ารุกตัว
ระเบิดแตก แหลกระรัว ตัวสิงห์โต

เพราะฟ้าเปิด ระเบิดลั่น สนั่นไหว
ทั้งฝุ่นฟุ้ง พุ่งกระจาย หลายมากโข
ให้ชาวบ้าน รับประทาน กันปอดโต
ถูกโรงโม่ โผล่กด บดหัวใจ

ทั้งลูกเล็ก เด็กแดง ต่างแห้งล้า
เมื่อแหงนหน้า หาภู ดูสั่นไหว
ระเบิดยัง ดังสนั่น สั่นทรวงใน
แม้ลาไกล ไม่รู้ สู้ขาดแคลน

จำต้องดู ภูสิงห์ นิ่งสลาย
ถูกละลาย กลายเป็นผง ปลงเหลือแสน
ส่งไปสรรค์ ปั้นเป็นเมือง รุ่งเรืองแดน
มาทดแทน แค่นข้น จนจองจำ

สง่างาม ล้ำเมลือง นะเมืองฟ้า
แต่ภูผา ถูกถีบ บีบขยำ
สิงห์ถล่ม ล่มลำเค็ญ เป็นทองคำ
มาครอบงำ นำกิเลศ สู่เพทภัย

เห็นผู้คน ปล้นเอาเปรียบ เหยียบหัวสิงห์
สรรพสิ่ง จริงแท้ แน่ไฉน
คนค่าล้น มิพ้นหมอง ต้องเสื่อมไป
ที่ยิ่งใหญ่ จะถูกเหยียบ เสียบเอาคืน

...................................................................