ผมรักคนๆนึงมากๆแต่เค้าไม่เคยเห็นใจผมเลย
ผมไม่รู้ผมไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจนักหนา
ผมจะลืมเค้าได้แล้ว แต่เค้ามาคุยกับผมปกติเหมือนเดิมเป็นพี่น้อง
มาให้ความหวังผม พูดดีกับผม ทำให้ผมลืมเค้าไม่ได้ซักที
ตอนคบกันเค้าทำร้ายผมไว้มาก เค้านอกใจผม
แล้วผมจับได้ ผมโกรธ เสียใจ โดนคนที่เรารักทำร้าย
ทำไมเค้าไม่เห็นใจผมเลย ผมทำอะไรผิด
แต่ผมก็พร้อมให้อภัยเสมอ แต่เค้าบอกผมว่าเค้าจะไม่มาคบกับผมแล้ว
เป็นพี่น้องกันก็พอ ผมทุกข์มากเลยครับ วันๆฟุ้งซ่านนึกถึงแต่เขา
เขาชอบดาราคนนึง ตามไปเชียร์ที่สตูดิโอ ผมก็หวงเค้ามาก แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว
ผมควรทำยังไงดี ผมอยากรักตัวเอง  ไม่อยากคิดถึงเขา แต่อยากรู้จักเค้าไปตลอดชีวิต
อยากเป็นพี่น้องกันที่คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ผมยังหวงเขาอยุ่เลย
ผมอยากปล่อยวางว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน อยากเป็นพี่น้อง ไม่อยากเสียใจเมื่อเค้ามีแฟนใหม่
ผมควรจะทำตัวยังไงดีครับ เพราะผมรักเค้ามาก เค้าเป็นแฟนคนแรกของผม

ตอนนี้ผมอายุ 18ปี เค้า20ปี พ่อแม่ผมเลิกกัน ผมเป็นเด็กขาดความอบอุ่น
เวลาได้คุยกับเค้าผมรู้สึกอบอุ่นหัวใจมากๆครับ