บางทีผมเห็นพี่ๆ ที่ติวเตอร์ด้วยกัน ผู้ปกครองเค้าเตือนมานะครับ คือ ผมเป็นคุณครูใจดี ใจดีมากๆด้วย เวลาสอนเด็กจะพยายามไม่ใช่อารมณ์สอน สอนด้วยความใจเย็นนะครับ ประเด็นมันอยู่ที่ผมละ ดุเด็กแล้วไม่ค่อยเชื่อฟังกันเลย อยากจะทำอะไรก็ทำ ถามว่าผมดุไหม ผมก็ดุ ใช้time out ด้วยแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเอาเสียเลย เด็กก็ยังไม่เชื่อฟังอยู่เหมือนเดิม มันดูเหมือนว่าผมเป็นครูที่อ่อนแอ ไม่สามารถคุมเด็กอยู่ได้ แต่ก็เรื่องสอนแบบฝึกหัดหรือเรื่องต่างๆ เด็กก็ฟังอยู่บ้าง ยกเว้นบางคนที่ พูดให้ตายก็ไม่ไม่ฟังเลย วันนี้คือเจอมา คือ ผมสั่งให้เด็กเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเอง ซึ่งผมจะดูความเรียงแต่ละคน ทันทีที่พูดจบ เด็กค้านมาทันทีว่า ครูไม่เอาละ หนูไม่ทำ หนูไม่ทำ ครูอย่างผมก็ยืนยันว่าต้องทำ และแจบกระดาษคนละหนึ่งแผ่น เขียนเล่ามา เด็กหลายคนก็พร้อมที่จะเริ่มทำ กับอีกส่วนนึ่ง บอกว่าทำไม่ได้
บางทีเด็กพิเศษอย่างผมอาจจะเป็นครูไม่ได้จริงๆ ก็ได้ เพราะแค่เด็ก 15 คนยังเอาเกือบไม่อยู่เลย ถ้าเด็ก 40-50 คนละ คงจะไม่เหลือแน่ ผมถามตัวเองนะ ต้องพยายามมากกว่านี้ ผมทำทุกอย่างที่จะเรียนรู้การเป็นครูจากประสบการณ์จริงทั้งหมด ทั้งเยี่ยมบ้านเด็ก คุยกับผู้ปกครอง ดูแลเด็ก ทำวิจัย ทุกอย่างจริงๆ อย่างเยี่ยมบ้านเด็กๆ ก็ได้ไปสัมผัสคลุกคลีกับครอบครัวเค้าจริงๆ เค้าเลี้ยงลูกอย่างไร เค้าสอนลูกเค้าอย่างไร ครอบครัวมีปัญหามั่ย ผมลองทำ บางทีผมก็โดนว่ากล่าว ว่าอย่าสอนแบบนี้นะ เด็กจะเคยตัวนะค่ะ บางทีผมก็ไม่เข้าใจ ผมก็เกรงใจครอบครัวเค้า ก็ซื้อขนมฝากเด็กๆ เค้าบอกว่าแม่ผู้ปกครองก็เกรงใจเหมือนกัน ที่สำคัญเหมือนปลูกฝังเด็กว่า ถ้าเกรงใจก็ต้องให้ของ บางทีมันเข้าใจยากเหมือนกันนะครับ แต่ปัญหาก็เกิดขึ้นเรื่อยๆ จากความอ่อนแอของผม และประสบการณ์อันเลวร้ายของผม ที่โดนต่อว่ามากมายจนเด็กอย่างผมเสียใจสุดๆ และไม่อยากทำกับเด็กๆเลย เพราะผมรับไม่ได้เวลาที่เห็นคนมีความทุกข์ เสียใจ โกรธ เศร้าเพราะสิ่งที่ผมทำ โดนเฉพาะกับเด็ก ผมรับไม่ได้ ผมเริ่มหาวิธีสอนที่ไม่ทำให้เด็กเสียใจมากๆ พยายามคุมพฤติกรรม โดยไม่ใช้อารมณ์ การขมขู่ หรือการบังคับแต่ก็ยังทำไม่ได้สักที
มีแม่เด็กคนนึ่งเค้าพอเข้าใจความบกพร่องของผม เค้าบอกว่า ครูเชาว์ต้องดุเด็กนะค่ะ ทำโทษได้เต็มที่เลย อย่างกลัวค่ะ ผมก็พยายามดุนะ ในสิ่งที่เด็กทำไม่ถูกต้อง แต่ยังไม่สามารถทำให้เด็กเข้าใจสิ่งที่ผมสอนได้ ก็ได้รับฟัง ตอนนี้ผมอาจจะเข้าถึงนิสัยเด็กแต่ละคนได้แล้ว เหลือแค่การเปลี่ยนครับ เปลี่ยนเค้าอย่างไร นี่อาจจะมองว่าเป็นแค่ครูสอนพิเศษที่ติวเตอร์ทำไมต้องทุมสุดตัวขนาดนี้ เพราะว่า ต่อไปผมจะต้องเป็นครูอยู่ในโรงเรียนจริงๆสิครับ ในสังคมนี่ รอบข้าง ก็ไม่มีใครรับผมเข้าโรงเรียนเพื่อสอนเด็กๆหรอก เพราะผมบกพร่อง ผมพยายามบอกกับทุกคนว่าถึงบกพร่องก็ทำได้เหมือนกันนะครับ
ผมอยากรู้ว่าทำอย่างไร ผมถึงจะเข้มแข็งขึ้น แต่ไม่แข็งจนเกินไป เค้าใจจิตใจเด็กๆ เมตตา อ่อนโยนกับเค้า แต่เค้าก็๋ต้องเชื่อผมบ้าง ช่วยบอกหน่อยสิ
ทำอย่างไรดี เด็กๆถึงจะเชื่อฟังครูแบบผมครับ......
บางทีเด็กพิเศษอย่างผมอาจจะเป็นครูไม่ได้จริงๆ ก็ได้ เพราะแค่เด็ก 15 คนยังเอาเกือบไม่อยู่เลย ถ้าเด็ก 40-50 คนละ คงจะไม่เหลือแน่ ผมถามตัวเองนะ ต้องพยายามมากกว่านี้ ผมทำทุกอย่างที่จะเรียนรู้การเป็นครูจากประสบการณ์จริงทั้งหมด ทั้งเยี่ยมบ้านเด็ก คุยกับผู้ปกครอง ดูแลเด็ก ทำวิจัย ทุกอย่างจริงๆ อย่างเยี่ยมบ้านเด็กๆ ก็ได้ไปสัมผัสคลุกคลีกับครอบครัวเค้าจริงๆ เค้าเลี้ยงลูกอย่างไร เค้าสอนลูกเค้าอย่างไร ครอบครัวมีปัญหามั่ย ผมลองทำ บางทีผมก็โดนว่ากล่าว ว่าอย่าสอนแบบนี้นะ เด็กจะเคยตัวนะค่ะ บางทีผมก็ไม่เข้าใจ ผมก็เกรงใจครอบครัวเค้า ก็ซื้อขนมฝากเด็กๆ เค้าบอกว่าแม่ผู้ปกครองก็เกรงใจเหมือนกัน ที่สำคัญเหมือนปลูกฝังเด็กว่า ถ้าเกรงใจก็ต้องให้ของ บางทีมันเข้าใจยากเหมือนกันนะครับ แต่ปัญหาก็เกิดขึ้นเรื่อยๆ จากความอ่อนแอของผม และประสบการณ์อันเลวร้ายของผม ที่โดนต่อว่ามากมายจนเด็กอย่างผมเสียใจสุดๆ และไม่อยากทำกับเด็กๆเลย เพราะผมรับไม่ได้เวลาที่เห็นคนมีความทุกข์ เสียใจ โกรธ เศร้าเพราะสิ่งที่ผมทำ โดนเฉพาะกับเด็ก ผมรับไม่ได้ ผมเริ่มหาวิธีสอนที่ไม่ทำให้เด็กเสียใจมากๆ พยายามคุมพฤติกรรม โดยไม่ใช้อารมณ์ การขมขู่ หรือการบังคับแต่ก็ยังทำไม่ได้สักที
มีแม่เด็กคนนึ่งเค้าพอเข้าใจความบกพร่องของผม เค้าบอกว่า ครูเชาว์ต้องดุเด็กนะค่ะ ทำโทษได้เต็มที่เลย อย่างกลัวค่ะ ผมก็พยายามดุนะ ในสิ่งที่เด็กทำไม่ถูกต้อง แต่ยังไม่สามารถทำให้เด็กเข้าใจสิ่งที่ผมสอนได้ ก็ได้รับฟัง ตอนนี้ผมอาจจะเข้าถึงนิสัยเด็กแต่ละคนได้แล้ว เหลือแค่การเปลี่ยนครับ เปลี่ยนเค้าอย่างไร นี่อาจจะมองว่าเป็นแค่ครูสอนพิเศษที่ติวเตอร์ทำไมต้องทุมสุดตัวขนาดนี้ เพราะว่า ต่อไปผมจะต้องเป็นครูอยู่ในโรงเรียนจริงๆสิครับ ในสังคมนี่ รอบข้าง ก็ไม่มีใครรับผมเข้าโรงเรียนเพื่อสอนเด็กๆหรอก เพราะผมบกพร่อง ผมพยายามบอกกับทุกคนว่าถึงบกพร่องก็ทำได้เหมือนกันนะครับ
ผมอยากรู้ว่าทำอย่างไร ผมถึงจะเข้มแข็งขึ้น แต่ไม่แข็งจนเกินไป เค้าใจจิตใจเด็กๆ เมตตา อ่อนโยนกับเค้า แต่เค้าก็๋ต้องเชื่อผมบ้าง ช่วยบอกหน่อยสิ