แต่เจอแบบที่ใช่ก็เจอนะคับ แต่โอกาสในการทำความรู้จักไม่มีเลย   ประมาณว่า เดินห้างแล้วผมไปเจอเค้า  เค้ามากับพ่อแม่
ไม่รู้จะเข้าไปทำความรู้จักยังไง   หรือเจอเค้าแล้วเข้าไปคุยขอเบอร์เค้าก็บอกมีแฟนแล้ว  

ผมไม่เคยมีโอกาสได้รู้จักผู้หญิงผ่านเพื่อนของเพื่อน  หรือ ตอนเรียนมหาลัยเลยคับ   เพราะถ้าเจอก็แบบไม่ใช่ที่ตัวเองชอบ

ผมชอบแนวเด็กเรียนแบบสาวจุฬาไรงี้  ขาวๆหมวยๆ แต่ผมกลับเรียนมหาลัยเอกชน         ซึ่งมหาลัยเอกชนไม่ค่อยมีเดกเรียนซักเท่าไร

นี่ก็เรื่องนึงผมคงผิดเองที่ไม่ได้ตั้งใจเรียนช่วงม.ปลาย    ทำให้แอดเข้า รัฐบาลไม่ได้

เมื่อก่อนผมไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองด้วย  มีปมด้อย  โดนล้อโดนแกล้วงตลอด ตอนเรียนก็เลยไม่เคยมีแฟนมาก่อน  ไม่กล้าจีบ ญ

แต่บังเอิญผมได้อ่านหนังสือเล่นนึง มันเปลี่ยนความคิดผมทำให้ผมชอบที่พํฒนาตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเดิมเสมอ

จากเมื่อก่อนผมเคยผอมแห้ง  โดนล้อ  ผมได้มาเริ่มเล่นเวทช่วงมหาลัย  ทำให้ตอนนี้ผมตัวใหญ่กว่าเดิม  ไม่ผอมเหมือนก่อนแล้ว

ส่วนหน้าตาผมก็ดีขึ้นประมาณนึง  จากเหมื่อก่อนเดินห้างไม่เคยมีสาวเหลียวมอง  แต่ตอนนี้สาวจะมีมองผมบ้าง

แล้วเรื่องเงินผมก็มั่นใจว่าผมหาได้พอที่จะดูแลผู้หญิงคนนึงได้    รายได้ของผมไม่ค่อยแน่นอนคับ  ผมเปนนักเก็งกำไร

ผมจบมหาลัยมาก็ไปเปนทหาร6เดือน เข้าไปเปนเพราะผมกลัว  ผมก็เลยเผชิญหน้ากับมันสมัครเข้าไปเลย 555 ก็ได้อะไรเยอะเหมือนกัน

ตอนนี้ผมไม่ได้ทำงานคับ  เพราะผมได้ทุนจากพ่อผมมา นิดหน่อยอะคับ  แบบว่าถ้าผมนั่งเกร็งกำไรหุ้นทั้งวัน  ทุกวัน

ถ้าผมได้กำไรทีนึงผมก็ได้เงินมากกว่าทำงานอะคับ   ผมก็เลยไม่ทำงาน  


ผมเลยคิดว่า  ทำไมจะหาผู้หญิงคนนึงที่ใช่มาเปนแฟนมันยากกว่า หาเงินอีกอะคับ
ผมคิดว่าเป้นเพราะผมไม่มีโอกาสได้เจอและทำความรู้จักอะคับ  หรือเจอก็ไม่มีโอกาสทำความรู้จัก

ผมเป็นคนไม่ค่อยเที่ยวด้วยอะคับ  ไม่ค่อยกินเหล้าและไม่สูบบุหรี่อะคับ


ตอนนี้ผมยังไม่รวยนะคับ  แค่พอมี  แต่ในอนาคตผมมั่นใจว่าผมไปไกลคับ


แต่ผมเสียดายเวลาที่จะได้ใช้ชีวิตแบบมีแฟน  ผมอยากไปดูหนังเปนคู่บ้าง  ปกติผมดูคนเดียวตลอดเลยอะคับ  อยากไปเที่ยวทะเลเปนคู่บ้าง

ผมก็ไม่รู้จะทำไงจิงๆคับ   ช่วยแนะนำทีนะคับ   

(อาจจะเขียนไม่ค่อยรู้เรื่องหน่อยนะคับ  แต่เขียนจากความจิงใจจิงๆคับ)