หลังจากมานั่งคิดตรีงตรองดู รู้สึกว่า รัฐธรรมนูญ มาตรา 68  กําลังจะพานักกฏหมายหลงทิศหลงทาง ออกทะเลกันไปทุกที
ทั้งที่มาตรานี้ แทบไม่ต้องตีความอะไรให้มันยุ่งยากเลย
...ก็เลยขออนุญาติ มาต่ออีกนิด(นุง)
เริ่มเรย


ตามมาตรา 68 (บางส่วน...ที่เป็นประเด็นถกเถียงกันมาก) บัญญัติไว้
ผู้ทราบการกระทําดังกล่าวย่อมมีสิทธิเสนอเรื่องให้อัยการสูงสุดตรวจสอบข้อเท็จจริง
และยื่นคําร้องขอให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยสั่งการให้เลิกการกระทําดังกล่าว

มาตรานี้
ให้ทําความเข้าใจ"คําร้อง"ให้ดี ในที่นี่ไม่ใช่เป็นคําร้องที่ประชาชนยื่นเข้ามาน่ะครับ อย่าสับสน
แต่เป็นคําร้องที่เป็นเหมือนเอกสารทางราชการที่อัยการสูงสุดต้องทําขึ้นหากเรื่องที่ร้องมามีมูล
เพื่อนําไปยื่นให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยสั่งการ
แปลความก็คือ
เมื่อประชาชนยื่นเรื่องมายังอัยการสูงสุด...หากอัยการสูงสุดตรวจสอบข้อเท็จจริงแล้วมีมูล....อัยการสูงสุดก็ทําคําร้อง
ส่งไปยังศาลรัฐธรรมนูญเพื่อวินิจฉัยสั่งการ
คําถาม หากคดีมีมูลถ้าไม่ผ่านอัยการสูงสุดก่อน  แล้วใครจะเป็นผู้ทําคําร้องไปยังศาลรัฐธรรมนูญหล่ะครับ
....ทั้งหมดก็เท่านี้

จะเห็นว่า มาตรา 68 บัญญัติไว้ค่อนข้างชัดเจน ทําไมต้องไปตีความกันให้มากมายก็ไม่รู้

ถ้าเข้าใจว่าทุกอย่างเป็นขั้นตอนทางกฏหมาย
  ไม่ว่า "และ" " หรือ" ก็ไม่ใช่เรื่องสําคัญอะไรแล้วครับ

----------------------------