เอ่อ ... คือว่า ถึงคุณพี่ผู้ชายใส่แว่น เสื้อลายสก็อตกางเกงยีนส์ ที่นั่งโต๊ะ F-11 โรง1เมเจอร์บิ๊กซี นครสวรรค์ 15 เมษา ที่ผ่านมา                ไม่รู้เลยว่าคุณจะเล่นพันทิปบ้างไหม? ไม่รู้คุณจะอ่านเจอ หรือปู่เกิ้ลจะสะกิดให้การเสิร์ซอาจบังเอิญเจอบ้างหรือเปล่า?
แต่คิดว่าคงเป็นทางเดียวที่จะมาบอกคุณได้ว่า "ดิฉันซาบซึ้งในน้ำใจที่คุณหยิบยื่นให้จังเลยค่ะ "

เรื่องของเรื่องคือวันนั้น(15-04-13) ดิฉันไปดูหนัง " พี่มาก พระขโนง " ครั่นเนื้อตัว+เจ็บคอมา2-3วันละ
เพราะไม่ได้ออกไปเที่ยวเล่นสาดน้ำในวันสงกรานต์ และด้วยอากาศที่ร้อนอบอ้าวและส่วนตัวรู้สึกสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงด้วย สงกรานต์ปีนี้จึงหนีการโดนสาดน้ำ ไปตากแอร์เย็นๆในโรงหนังแทน (คงจะหายป่วยอยู่หรอกท่าน --"
ถ้าเลือกได้ คงไป เมเจอร์ฯ พระราม 3 เพราะแอร์ที่นั่นคงไม่ค่อยเย็นมากเท่าไร น่าจะดีสำหรับดิฉัน อันนี้ลองปรึกษาผู้จัดการหญิงคนนั้นดูอีกที

ดิฉันจองไว้2ที่ค่ะ F-12/13 ได้ยินมาว่ากระแสหนังเรื่องนี้มาแรงมาก วันนั้นจึงตัดสินใจจูงมือกันไปนั่งดูหนังด้วยกันสองคนแม่-ลูก

พอเข้าโรงไปก็พบปรากฎการณ์คนแน่นโรงเลยทีเดียว ในใจแอบคิดว่า ห่ะ? หนังผีไทยตลกๆเรื่องนึงแล้วรีเมคกันมาไม่รู้ต่อกี่ครั้งแล้วเนี่ยนะ ทำไมครั้งนี้กระแสความนิยม "ท่วมท้น"มากกกกกก แปลกใจเล็กๆแต่ก็ไม่ได้อะไร

คนนั่งเต็มแถว F ที่ดิฉันนั่ง ข้างขวาก็ลูกสาวนั่ง F-13 ต่อจากดิฉัน

** ด้านซ้ายมือดิฉัน เป็นผู้ชายแต่งตัวดูเป็นผู้ใหญ่บุคลิกดูเข้มขรึม มาคนเดียว (สาเหตุของการตั้งกระทู้ค่ะ ไว้เล่าต่อช่วงท้าย) **


เพราะดิฉันตั้งใจมาคลายเครียดไงคะ  มาหัวเราะกับสารพัดมุขที่เค้าว่ากันว่า จัดมาเต็มเลยทีเดียว

แต่ระหว่างที่ดูเนี่ยแหละ นหักมุมมากมายค่ะ ช่วงท้ายๆเรื่อง ซาบซึ้งมากกับฉากๆนึง (ขอซ่อนการสปอยไว้นิดนึงนะคะ เผื่อหลายท่านยังไม่ได้ดู)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากที่พี่มากขุดศพนาค เอามากอดแล้วคร่ำครวญร้องไห้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากนึงที่มากบอกประมาณว่า"ถึงพี่จะเป็นคนที่ดูไม่ฉลาด แต่พี่ก็ไม่ได้โง่นะ ที่จะไม่รู้ว่าเมียตัวเองตายไปแล้ว"


บ่อน้ำตาแตก T_T

ปกติดิฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยเซนซิทีฟ อะไรนัก แต่สำหรับหนังเรื่อง "พี่มาก พระโขนง" ยอมรับเลย
น้ำตาไหล โดยเฉพาะฉากไคลแมกซ์ ตอนท้ายเรื่อง

ทำให้ดิฉันประทับใจมากกับอารมณ์ของหนัง น้ำตางี้ ไหลพรากๆ จนไม่กล้าหันหน้าไปซ้ายหรือขวาเลยทีเดียว
(หันข้างขวาก็อายลูกสาวดิ )
หันซ้ายนี่ยิ่งไม่กล้าไปใหญ่ พี่ชายหนุ่มคนนั้นทำให้ดิฉันไม่กล้าน้ำตาไหลให้เห็นค่ะ กลัวโดนเหยียดด้วยสายตาจากคนข้างๆ

ทั้งๆที่รู้ว่า ไม่เกี่ยวกัน คนไม่รู้จักกันมาก่อนจะมาแคร์อะไรกันนักกันหนา (ว่ะ)