** (ผมไม่ เกย์ นะ)

เอ่อ ... คือว่า ถึงคุณพี่ผู้ชายใส่แว่น เสื้อลายสก็อตกางเกงยีนส์ ที่นั่งโต๊ะ F-11 โรง1เมเจอร์บิ๊กซี นครสวรรค์ 15 เมษา ที่ผ่านมา                ไม่รู้เลยว่าคุณจะเล่นพันทิปบ้างไหม? ไม่รู้คุณจะอ่านเจอ หรือปู่เกิ้ลจะสะกิดให้การเสิร์ซอาจบังเอิญเจอบ้างหรือเปล่า?
แต่คิดว่าคงเป็นทางเดียวที่จะมาบอกคุณได้ว่า "ผมซาบซึ้งในน้ำใจที่คุณหยิบยื่นให้จังเลยค่ะ "

เรื่องของเรื่องคือวันนั้น(15-04-13) ผมไปดูหนัง " พี่มาก พระขโนง "  หลังจากก่อนหน้านั้นครั่นเนื้อตัว+เจ็บคอมา2-3วันละ
เพราะไม่ได้ออกไปเที่ยวเล่นสาดน้ำในวันสงกรานต์ และด้วยอากาศที่ร้อนอบอ้าวและส่วนตัวรู้สึกสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงด้วย สงกรานต์ปีนี้จึงหนีการโดนสาดน้ำ ไปตากแอร์เย็นๆในโรงหนังแทน (คงจะหายป่วยอยู่หรอกท่าน --"
ถ้าเลือกได้ คงไป เมเจอร์ฯ พระราม 3 เพราะแอร์ที่นั่นคงไม่ค่อยเย็นมากเท่าไร น่าจะดีสำหรับผม อันนี้ลองปรึกษาผู้จัดการหญิงคนนั้นดูอีกทีว่าจะปิดแอร์กลางๆเรื่องหรือท้ายๆเรื่องดี (คงไม่ทันละ ล่าสุดเธอลาออกไปแล้ว)

จองไว้2ที่ครับ F-12/13 ได้ยินมาว่ากระแสหนังเรื่องนี้มาแรงมาก วันนั้นจึงตัดสินใจจูงมือกันไปนั่งดูหนังด้วยกันสองคนพ่อ-ลูก

พอเข้าโรงไปก็พบปรากฎการณ์คนแน่นโรงเลยทีเดียว ในใจแอบคิดว่า ห่ะ? หนังผีไทยตลกๆเรื่องนึงแล้วรีเมคกันมาไม่รู้ต่อกี่ครั้งแล้วเนี่ยนะ ทำไมครั้งนี้กระแสความนิยม "ท่วมท้น"มากกกกกก แปลกใจเล็กๆแต่ก็ไม่ได้อะไร

คนนั่งเต็มแถว F ที่ผมนั่ง ข้างขวาก็ลูกสาวนั่ง F-13 ต่อจากผม

** ด้านซ้ายมือผม เป็นผู้ชายแต่งตัวดูเป็นผู้ใหญ่บุคลิกดูเข้มขรึม มาคนเดียว (สาเหตุของการตั้งกระทู้ล่ะครับ ไว้เล่าต่อช่วงท้าย) **


เพราะผมตั้งใจมาคลายเครียดไงครับ  มาหัวเราะกับสารพัดมุขที่เค้าว่ากันว่า จัดมาเต็มเลยทีเดียว

แต่ระหว่างที่ดูเนี่ยแหละ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้บทหักมุมจากขำขัน มาซาบซึ้งเรียกน้ำตาเอาท้ายๆเรื่องมากมายครับ ช่วงท้ายๆเรื่อง ซาบซึ้งมากกับฉากๆนึง (ขอซ่อนการสปอยไว้นิดนึงนะครับ เผื่อหลายท่านยังไม่ได้ดู)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากที่พี่มากขุดศพนาคมากอดแล้วคร่ำครวญร้องไห้

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากนึงที่มากบอกประมาณว่า"ถึงพี่จะเป็นคนที่ดูไม่ฉลาด แต่พี่ก็ไม่ได้โง่นะ ที่จะไม่รู้ว่าเมียตัวเองตายไปแล้ว"


บ่อน้ำตาแตก T_T

ปกติผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเซนซิทีฟ อะไรนัก แต่สำหรับหนังเรื่อง "พี่มาก พระโขนง" ยอมรับเลย
น้ำตาไหล โดยเฉพาะฉากไคลแมกซ์ ตอนท้ายเรื่อง

ทำให้ผมประทับใจมากกับอารมณ์ของหนัง น้ำตางี้ ไหลพรากๆ จนไม่กล้าหันหน้าไปซ้ายหรือขวาเลยทีเดียว
(หันข้างขวาก็อายลูกสาวดิ กลัวลูกแอบคิดว่า ลูกผู้ชายแมนๆอะไรว่ะ เสียน้ำตากับดูหนังเนี่ยนะ)

ครั้นจะหันซ้ายนี่ยิ่งไม่กล้าไปใหญ่ พี่ชายหนุ่มคนนั้นทำให้ผมไม่กล้าน้ำตาไหลให้เห็นเลย
แกเล่นนั่งเงียบ สุขุม ยังกะมาฟังบรรยายวิชาการอะไรสักอย่าง
ผมร้องไห้โฮๆออกไป  กลัวโดนเหยียดด้วยสายตาจากคนข้างๆ ชัวร์

กระดาษซับ ผ้าเช็ดหน้าก็ไม่มีมาด้วย จะยกแขนเสื้อปาดน้ำตาก็อาย  ... เอาไงดี ๆๆๆ  ???

พวกคุณเคยไหมครับ ทั้งๆที่รู้ว่า ไม่เกี่ยวกัน คนไม่รู้จักกันมาก่อนจะมาแคร์อะไร(ว่ะ) กับใครก็ไม่รู้ที่มานั่งข้างๆ
ยิ่งเป็นผู้ชายด้วยกันด้วย

แต่ ... วันนั้น ผมกลับแคร์เค้า  ซะงั้น ....



..................



(แก้ไขครั้งที่1นิดนึงตรง สปอย ครับ)