เริ่มจาก มีชีวิตคู่ที่มีความสุขลงตัวทุกอย่างค่ะ เรารู้สึกมีความสุขเวลาอยู่กับสามี ไม่รู้สึกขาดอะไรเลย
สามีก็มีความสุข แต่เค้าก็อยากมีลูก ส่วนตัวเรา อยากและไม่อยากพอๆกัน เพราะไม่มีก็มีความสุขในแบบที่เป็นอยู่ดี
แต่ถ้ามีก็คงมีความสุขไปอีกแบบ

แต่สรุปว่า เราตกลงมีลูกค่ะ ตอนนี้ท้องได้ 4 เดือนกว่าๆ ก็ราบรื่นค่ะ เราก็ดีใจ สามีก็ดีใจ ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็ยินดี

แต่ตั้งแต่ท้องมา ก็รู้สึกว่าทรมานจัง ทั้งแพ้ท้อง ร่างกายเปลี่ยนแปลง เหมือนไม่ใช่ตัวเอง ทำอะไรก็ไม่คล่องตัว ไม่สบายตัว
ห่วง กังวล วิตก กลัวนั่นนี่ไปหมด และบ่อยครั้งที่จะรู้สึกเหงาๆ เศร้าๆ เคว้งคว้าง หดหู่ รู้สึกเหมือนตัวเองไม่พร้อมจะดูแลใคร

รู้สึกเหมือนไม่มีคุณสมบัติความเป็นแม่ รู้สึกว่า ตัวเองความอดทนน่าจะต่ำ ไม่เข้มแข็ง นึกไปถึงตอนคลอด ก็ยิ่งกลัว ว่าจะเป็นอย่างไร ราบรื่นไหม เจ็บแค่ไหน แล้วต้องเลี้ยงลูกอีก จะเหนื่อยอีกแค่ไหน จะต้องดูแลฟูมฟักอีกชีวิต รู้สึกว่า ยิ่งใหญ่เกินไป กลัวทำไม่ไ่ด้ค่ะ

อาจเป็นเพราะชีวิตราบเรียบมาตลอด ไม่ค่อยมีอะไรหวือหวา ใช้ชีวิตแบบเรียบๆ มีแต่คนดูแล ไม่ค่อยได้ดูแลใคร
พอจะมีลูก มันเหมือนเป็นจุดปลี่ยนครั้งใหญ่

ยิ่งคิดก็ยิ่งเหงาๆ คว้างๆ ไงบอกไม่ถูก