ไปจ.กาญบังสกุลให้ญาติผู้ใหญ่ที่ล่วงลับ เสร็จตอนบ่ายโมงกว่า ๆ วันที่ 15 เมษายน ก็เลยแวะไปทำบุญด้วยการซื้อโลงศพเพื่อสะเดาะห์เคราะห์และทำทานด้วย ที่สี่แยกพนมทวน เป็นมูลนิธิขุนรัตนาวุธ ถ้าผ่านไปแถวนั้นจะต้องแวะทำบุญตลอด เสร็จแล้วแล้วขับรถกลับบ้านแถวบางใหญ่ ผ่านร้านอาหารป่าชื่อครัวลุงรัตน์ อยู่ริมถนนใหญ่เห็นรถจอดเยอะ และเคยเห็นรีวิวในพันทิป ว่าอร่อยใช้ได้ก็เลยชวนพี่สาวว่าลงไปซื้ออาหารกลับบ้านไปกินมื้อเย็นดีกว่า จอดรถลงไปมีรถจอดอยู่ไม่ถึง 10 คัน เพราะบ่ายโมงกว่าแล้ว เดินเข้าไปในร้านเจอเจ้าของร้านเป็นผู้หญิงวัยกลางคน ตะโกนบอกให้นั่งรอสั่งอาหารแป๊บนึง เราก็เลยบอกไปว่าจะขอสั่งอาหารกลับไปกินที่บ้าน ขอกระดาษจดหน่อย แกก็ตะโกนบอกว่าวันนี้อาหารเข้าน้อยไม่สามารถห่อได้ ต้องเก็บไว้ขายที่ร้าน แต่ก่อนที่เราจะพูดอะไรกลับเราก็ได้ยินเสียงผู้ชายตะโกนออกมาอีกว่า "อาหารมีเยอะแต่ไม่ห่อ"พอเราได้ยินก็เสียความรู้สึกทันทีมองหน้ากับพี่สาวแล้วเดินออกมาเลยคนที่นั่งรอสั่งอาหารก็คงได้ยินเหมือนที่เราได้ยินเพราะเสียงแกดังพอสมควร เรากับพี่สาวพูดพร้อมกันเลยว่าจะไม่มาอีกแล้ว ต่อให้อร่อยซักแค่ไหนก็จะไม่มา ถ้าแกตอบเหมือนป้าผู้หญิงยังดีเสียกว่า ตอบอย่างนี้ก็คงไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว ไปหาร้านอื่นกินก็ได้ สุดท้ายเลยต้องมาแวะร้านลุงลอยป่าลั่นแถวนครปฐม คนก็เยอะเหมือนกันจะมากกว่าร้านนั้นซะอีกด้วย และก็ขอสั่งกลับบ้านเหมือนกัน ไม่เห็นจะเล่นตัวเหมือนร้านนั้นเลย   สาปส่งเลยร้านครัวลุงรัตน์เมืองกาญ บริการห่วยแตก ไม่กินก็ได้ว่ะ.......