คติธรรมวันสงกานต์:
เจ้ไฮ : หลวงลุงเจ้าขาพรุ่งนี้วันสงกานต์แล้วค่ะ...เป็นวันครอบครัวที่ทุกคนกลับมาเจอกันทำบุญกัน. หลวงลุงจะให้คติข้อคิดใดที่ให้คนที่เค้ามาเจอกันมีความสุขเจ้าค่ะ!
หลวงลุง : อาตมายังคงอยากจะให้ทุกคนยึดคำเดิมที่เคยสอนไว้คือ 'แล้วตัวเราละ! '
ดังนั้นก่อนที่จะพูดจะทำสิ่งใดกับผู้อื่นให้คิด...แล้วตัวเราละ! ชอบไหมที่จะได้ยิน?หรือ ถูกกระทำเช่นนั้น? ไหม!
เจ้ไฮ : แล้วตัวเราละ!
หลวงลุง : เจ้ไฮอย่า งง!คำสอนของอาตมาชิ! เช่นเจ้ไฮกลับไปเจอเพื่อนๆที่ต่างจังหวัด
เจ้จะไปพูดอวดรวย..อวดสวยกับเพื่อนๆไม่ได้นะ!ว่าเจ้เล่นหุ้นได้แต่กำไรเป็นล้านๆไม่เคยขาดทุน จะไปว่าพวกเพื่อนๆโง่..เล่นหุ้นมีแต่ขาดทุนไม่ได้นะสีกา! สีกาคิดชิ!ว่าสีีกาอยากได้ยินคำพูดนั้นๆไหม?
เจ้ไฮ : ขอบพระคุณหลวงลุงค่ะ..เจ้เจอเพื่อนเจ้จะพูดคุยแต่สิ่งดีๆค่ะ เจ้จะบอกว่าเจ้เล่นหุ้นได้บ้างเสียบ้างค่ะ และจะให้กำลังใจเพื่อนที่ขาดทุนหุ้นว่าให้ค่อยเรียนรู้แล้วจะเก่งเอง
หลวงลุง : ถ้าสีกากลับไปเจอพี่น้อง ไม่ใช่เอาแต่บ่นด่าว่าไม่รู้จักทำมาหากิน! พ่อแม่ไม่ดูแล ไม่ได้นะ!
เจ้ไฮ : ค่ะ หลวงลุง! เจ้จะไม่พูดไม่ทำเช่นนั้นค่ะ เพราะเจ้ก็ไม่ชอบให้ใครมาบ่นด่าเช่นกัน เจ้จะพูดว่าเจ้รักพี่รักน้องทุกคนแต่ตอนนี้เจ้ต้องมาทำงานต่างประเทศเลยไม่มีเวลากลับมาดูแลพ่อแม่ เจ้กลัวพ่อแม่จะเหงาถ้ามีเวลาว่างก็มาแวะเยี่ยมท่านบ้างนะ! เจ้ขอบคุณจริงๆทีดูแลท่านแทนเจ้
หลวงลุง : ดีมากสีกาไฮ จำไว้คิดและทำแต่สิ่งดี สีกาก็มีแต่ความสุข
เจ้ไฮ : หลวงลุงเจ้าค่ะ! เจ้ไฮยังรู้สึกผิดไม่หายเลยค่ะ ที่ปีที่แล้วพาคุณพ่อคุณแม่ไปทำบุญ เห็นท่านเดินชักช้าเจ้ก็เลยตวาดว่าท่านไป!ว่าเดินช้าอย่างนี้จะไปถึงวัดพระคงนอนกันหมดแล้ว!พาไปทานอะไรท่านก็กินได้นิดเดียว อะไร!แพงๆอร่อยที่เจ้อุตส่าห์สั่งให้ท่านทานก็จะให้แต่น้องๆเจ้ทาน เจ้รู้สึกรำคราญหงุดหงิดท่านมากจนเพลอตะคอกท่านไปหลายที. ปีนี้เจ้จะขัดเกลาจิตชั่วของเจ้ให้สิ้นไป เจ้เข้าใจแล้วถึงสังขารที่เสื่อมไปของพ่อแม่แล้วค่ะ เจ้จะพูดกับท่านดีๆจะใจเย็นกับท่านเหมือนที่ท่านอดทนเลี้ยงเจ้มา
ปีนี้ถ้าท่านเดินช้าเวลาไปทำบุญหรือไปเที่ยว
เจ้จะไม่หงุดหงิดค่ะ! จะค่อยๆประคองท่านเดิน เที่ยวได้แค่ไหนก็แค่นั้นค่ะ ท่านอยากจะตักอาหารอะไร?ให้น้องๆกิน เจ้จะไม่ว่าท่านเพราะเจ้รู้แล้วว่ามันคือความสุขของท่าน เจ้จะสั่งอาหารนั้นมาเพิ่มเจ้าค่ะ
หลวงลุง : อาตมาดีใจที่สีกาเค้าใจและปรับปรุงตัว...อย่าลืมนะ...แล้วตัวเราละ!
ท่องให้ขึ้นใจ
เจ้ไฮ : สาธุเจ้าค่ะ
คติธรรมวันสงกานต์ เจ้ไฮ และ หลวงลุง
เจ้ไฮ : หลวงลุงเจ้าขาพรุ่งนี้วันสงกานต์แล้วค่ะ...เป็นวันครอบครัวที่ทุกคนกลับมาเจอกันทำบุญกัน. หลวงลุงจะให้คติข้อคิดใดที่ให้คนที่เค้ามาเจอกันมีความสุขเจ้าค่ะ!
หลวงลุง : อาตมายังคงอยากจะให้ทุกคนยึดคำเดิมที่เคยสอนไว้คือ 'แล้วตัวเราละ! '
ดังนั้นก่อนที่จะพูดจะทำสิ่งใดกับผู้อื่นให้คิด...แล้วตัวเราละ! ชอบไหมที่จะได้ยิน?หรือ ถูกกระทำเช่นนั้น? ไหม!
เจ้ไฮ : แล้วตัวเราละ!
หลวงลุง : เจ้ไฮอย่า งง!คำสอนของอาตมาชิ! เช่นเจ้ไฮกลับไปเจอเพื่อนๆที่ต่างจังหวัด
เจ้จะไปพูดอวดรวย..อวดสวยกับเพื่อนๆไม่ได้นะ!ว่าเจ้เล่นหุ้นได้แต่กำไรเป็นล้านๆไม่เคยขาดทุน จะไปว่าพวกเพื่อนๆโง่..เล่นหุ้นมีแต่ขาดทุนไม่ได้นะสีกา! สีกาคิดชิ!ว่าสีีกาอยากได้ยินคำพูดนั้นๆไหม?
เจ้ไฮ : ขอบพระคุณหลวงลุงค่ะ..เจ้เจอเพื่อนเจ้จะพูดคุยแต่สิ่งดีๆค่ะ เจ้จะบอกว่าเจ้เล่นหุ้นได้บ้างเสียบ้างค่ะ และจะให้กำลังใจเพื่อนที่ขาดทุนหุ้นว่าให้ค่อยเรียนรู้แล้วจะเก่งเอง
หลวงลุง : ถ้าสีกากลับไปเจอพี่น้อง ไม่ใช่เอาแต่บ่นด่าว่าไม่รู้จักทำมาหากิน! พ่อแม่ไม่ดูแล ไม่ได้นะ!
เจ้ไฮ : ค่ะ หลวงลุง! เจ้จะไม่พูดไม่ทำเช่นนั้นค่ะ เพราะเจ้ก็ไม่ชอบให้ใครมาบ่นด่าเช่นกัน เจ้จะพูดว่าเจ้รักพี่รักน้องทุกคนแต่ตอนนี้เจ้ต้องมาทำงานต่างประเทศเลยไม่มีเวลากลับมาดูแลพ่อแม่ เจ้กลัวพ่อแม่จะเหงาถ้ามีเวลาว่างก็มาแวะเยี่ยมท่านบ้างนะ! เจ้ขอบคุณจริงๆทีดูแลท่านแทนเจ้
หลวงลุง : ดีมากสีกาไฮ จำไว้คิดและทำแต่สิ่งดี สีกาก็มีแต่ความสุข
เจ้ไฮ : หลวงลุงเจ้าค่ะ! เจ้ไฮยังรู้สึกผิดไม่หายเลยค่ะ ที่ปีที่แล้วพาคุณพ่อคุณแม่ไปทำบุญ เห็นท่านเดินชักช้าเจ้ก็เลยตวาดว่าท่านไป!ว่าเดินช้าอย่างนี้จะไปถึงวัดพระคงนอนกันหมดแล้ว!พาไปทานอะไรท่านก็กินได้นิดเดียว อะไร!แพงๆอร่อยที่เจ้อุตส่าห์สั่งให้ท่านทานก็จะให้แต่น้องๆเจ้ทาน เจ้รู้สึกรำคราญหงุดหงิดท่านมากจนเพลอตะคอกท่านไปหลายที. ปีนี้เจ้จะขัดเกลาจิตชั่วของเจ้ให้สิ้นไป เจ้เข้าใจแล้วถึงสังขารที่เสื่อมไปของพ่อแม่แล้วค่ะ เจ้จะพูดกับท่านดีๆจะใจเย็นกับท่านเหมือนที่ท่านอดทนเลี้ยงเจ้มา
ปีนี้ถ้าท่านเดินช้าเวลาไปทำบุญหรือไปเที่ยว
เจ้จะไม่หงุดหงิดค่ะ! จะค่อยๆประคองท่านเดิน เที่ยวได้แค่ไหนก็แค่นั้นค่ะ ท่านอยากจะตักอาหารอะไร?ให้น้องๆกิน เจ้จะไม่ว่าท่านเพราะเจ้รู้แล้วว่ามันคือความสุขของท่าน เจ้จะสั่งอาหารนั้นมาเพิ่มเจ้าค่ะ
หลวงลุง : อาตมาดีใจที่สีกาเค้าใจและปรับปรุงตัว...อย่าลืมนะ...แล้วตัวเราละ!
ท่องให้ขึ้นใจ
เจ้ไฮ : สาธุเจ้าค่ะ