นิอทานชาวสวน ๑๓ เม.ย.๕๖
ชื่อ...อย่าคิดว่าไม่สำคัญ
เมื่อครั้งเป็นเจ้าหน้าที่ประจำกองบรรณาธิการ นิตยสารทหารสื่อสาร ได้เคยเขียนสารคดีเรื่อง ชื่อ....ใครคิดว่าไม่สำคัญ เล่าถึงการตั้งชื่อของคนไทยว่ามีความเป็นมาอย่างไร และกฎหมายเกี่ยวกับการจดทะเบียนชื่อ และนามสกุลบุคคล ว่ามีรายละเอียดอย่างไรบ้าง เท่าที่จำได้ เช่นชื่อตัวต้องมีคำไม่เกินห้าพยางค์ มีความหมายที่เป็นมงคล ไม่ใช่คำหยาบคาย ไม่ซ้ำกับพระนามของพระราชวงศ์ เป็นต้น นามสกุลก็ทำนองเดียวกัน ที่สำคัญคือไม่ซ้ำกับของผู้อื่นที่ไม่ใช่ วงศ์วานหว่านเครือของตน เป็นต้น
สมัยมาลานำไทยเป็นมหาอำนาจนั้น ชื่อตัวจะต้องแสดงบุคลิกว่าเป็นชายหญิงชัดเจน เช่น สมศักดิ์ เป็นชื่อผู้ชาย สมศรี เป็นชื่อผู้หญิง ถ้าใช้มาจนถึงบัดนี้ เจ้าหน้าที่คงปวดหัวพิลึก เพราะมั่วกันไปหมดไม่รู้หญิงชาย แถมยังมีพวกหญิงก็ไม่ใช่ ชายก็ไม่เชิงอีกด้วย ส่วนนามสกุลไม่ค่อยสำคัญเสียแล้ว สมัยโบราณส่วนมากรักษาชื่อสกุล ไม่ให้ตกต่ำหรือด่างพร้อย เรียกว่ารักษาวงศ์ตระกูลไว้ เดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่เรียกชื่อเล่นกันไปหมด แล้วตามด้วยชื่อจริง นามสกุลอะไรก็ไม่รู้ โดยเฉพาะพวกดารา เขาจะไม่ค่อยเอ่ยถึงนามสกุลกันเลย และมีการแก้ไขกฎหมายให้อิสระในการใช้นามสกุลอีกด้วย เช่น นางสาวที่แต่งงานแล้ว จะไม่ใช้นามสกุลของสามีก็ได้ ยิ่งกว่านั้นยังไม่ต้องเปลี่ยนคำนำหน้าเป็นนางก็ยังได้
ในสมัยเมื่อสักสี่สิบปีที่แล้ว มีคอลัมน์ตอบปัญหาชีวิต ในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง ซึ่งมักจะมีคำถามเกี่ยวกับครอบครัว และเรื่องเพศสัมพันธ์ เป็นส่วนมาก ได้บัญญัติคำแทนอวัยวะเพศหญิงว่า จิ๋ม และมีผู้นิยมใช้กันเกร่อไปหมด ผู้หญิงที่มีชื่อเล่นมาแต่เดิมว่าจิ๋ม ต้องเปลี่ยนชื่อกันใหญ่ มาจนถึงสมัยนี้ ดูเหมือนที่ใช้เรียกกันมากคือ น้องสาว เราอ่านปัญหาสุขภาพในห้องสวนลุมพินี ของพันทิป ใหม่ ๆ ก็ยังงงว่าน้องสาวมีปัญหาทำไมไม่เขียนถามเอง ให้พี่สาวเป็นคนถามทุกราย
เรื่องพันธ์หยั่งงี้ อ่านพบข่าวว่าในต่างประเทศก็มี และเป็นเรื่องใหญ่เสียด้วย คือนิตยสารเก่าแก่ฉบับหนึ่งของประเทศแคนาดา ชื่อ The Beaver ซึ่งเป็นชื่อของตัวบีเวอร์นั่นแหละ เพราะเมื่อเริ่มก่อตั้ง ๙๐ ปีก่อน ธุรกิจขนสัตว์เฟื่องฟูอยู่ในประเทศแคนาดา แต่สมัยนี้ได้เสื่อมความนิยมลง เพราะมีการคัดค้านต่อต้าน การใช้ขนสัตว์มาทำเป็นเครื่องแต่งกาย แต่ก็ไม่ใช่เหตุสำคัญที่ทำให้ต้องเปลี่ยนชื่อหนังสือพิมพ์ ที่มีกำเนิดมาเกือบศตวรรษแล้ว เรื่องของเรื่องก็คือคำว่า Beaver ได้กลายเป็นคำสะแลงที่หมายถึงอวัยวะเพศของสตรี ทำให้ผู้อ่านไม่อยากซื้อ และถูกระบบคัดกรองของอินเตอร์เนตคอยคัดออก
นายมาร์ค รีด บรรณาธิการบริหารเปิดเผยว่า นิตยสารเก่าแก่ฉบับนี้จะเปลี่ยนชื่อเป็น Cnada’s History ตั้งแต่เดือน เมษายน ๒๕๕๓ เป็นต้นไป เหตุเกิดเพราะคำว่า บีเวอร์ ได้กลายเป็นคำสะแลงของคำว่า ช่องคลอด นั่นเอง จบข่าว
เรื่องการคัดกรองคำของอินเตอร์เนต นี้ เราก็โดนมามากแล้ว เพราะเราเอาเรื่องต่าง ๆ มาวางให้เพื่อนสมาชิกอ่านกันแทบทุกวัน เป็นเวลาห้าปีมาแล้ว คำบางคำที่ไม่น่าจะหยาบคาย เจ้าเครื่องนี้ก็จะแยกออกให้หยาบจนได้ เช่น หมอ - ยา ,แม่ – งาน, เห้ยนเต้, เอ้ห น่าแปลกที่คำว่า กู ไม่เป็นไร แต่ นี่ไม่ได้เลย ก็คำมันคู่กันแท้ ๆ ส่วนคำที่ต้องห้ามเพราะเป็นคำที่เกี่ยวกับการเมืองนั้น ขอยกไว้ไม่กล่าวถึง
การคัดกรองของพันทิปมีหลายแบบ บางแห่งเอาตัวยึกยือมาแทนคำนั้น บางครั้งทำตัวนั้นเป็นสีแดงให้แก้ไขได้ง่าย บางคราวหายไปเฉย ๆ ทั้งเรื่องเลย อันนี้เมื่อมาใหม่ ๆ ต้องเอามาวางที่ละย่อหน้า เพื่อหาคำต้องห้าม เสียเวลาชะมัด บางทีวางเช้าสายหาย แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้มีอีกแบบหนึ่งคือ หัวข้อกระทู้ยังอยู่ แต่เปิดดูแล้ว มีแต่สีฟ้าว่างเปล่า หรือบางทีก็มีภาษาต่างประเทศเต็มหน้า ซึ่งพอจะอ่านออกแต่แปลไม่ได้ เพราะวิชานี้เรียนมาน้อยเต็มที
แต่ถึงอย่างไรก็ยังไม่หนักหนาเกินกว่าที่จะแก้ไข เพราะการได้อาศัยเวปพันทิปเป็นที่ติดต่อคบหาสมาคมกับเพื่อน ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ได้เอาเรื่อง(ที่คิดว่า)ดี ๆ มาแบ่งกันอ่าน ไม่ให้เหี่ยวเฉาอยู่คนเดียว ก็เป็นพระคุณยิ่งแล้ว พระพุทธเจ้าท่านก็สอนไว้ว่า แก้ไขที่ตนนั่นแหละ ดีกว่าไปเที่ยวแก้ไขคนอื่น หรือภาษิต(จีน) ที่ว่า ลงเรือแป๊ะต้องตามใจแป๊ะ นั่นแล.
##########
วางเมื่อก่อนเวลา ๑๐.๐๐
นิทานชาวสวน ๑๓ เม.ย.๕๖
ชื่อ...อย่าคิดว่าไม่สำคัญ
เมื่อครั้งเป็นเจ้าหน้าที่ประจำกองบรรณาธิการ นิตยสารทหารสื่อสาร ได้เคยเขียนสารคดีเรื่อง ชื่อ....ใครคิดว่าไม่สำคัญ เล่าถึงการตั้งชื่อของคนไทยว่ามีความเป็นมาอย่างไร และกฎหมายเกี่ยวกับการจดทะเบียนชื่อ และนามสกุลบุคคล ว่ามีรายละเอียดอย่างไรบ้าง เท่าที่จำได้ เช่นชื่อตัวต้องมีคำไม่เกินห้าพยางค์ มีความหมายที่เป็นมงคล ไม่ใช่คำหยาบคาย ไม่ซ้ำกับพระนามของพระราชวงศ์ เป็นต้น นามสกุลก็ทำนองเดียวกัน ที่สำคัญคือไม่ซ้ำกับของผู้อื่นที่ไม่ใช่ วงศ์วานหว่านเครือของตน เป็นต้น
สมัยมาลานำไทยเป็นมหาอำนาจนั้น ชื่อตัวจะต้องแสดงบุคลิกว่าเป็นชายหญิงชัดเจน เช่น สมศักดิ์ เป็นชื่อผู้ชาย สมศรี เป็นชื่อผู้หญิง ถ้าใช้มาจนถึงบัดนี้ เจ้าหน้าที่คงปวดหัวพิลึก เพราะมั่วกันไปหมดไม่รู้หญิงชาย แถมยังมีพวกหญิงก็ไม่ใช่ ชายก็ไม่เชิงอีกด้วย ส่วนนามสกุลไม่ค่อยสำคัญเสียแล้ว สมัยโบราณส่วนมากรักษาชื่อสกุล ไม่ให้ตกต่ำหรือด่างพร้อย เรียกว่ารักษาวงศ์ตระกูลไว้ เดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่เรียกชื่อเล่นกันไปหมด แล้วตามด้วยชื่อจริง นามสกุลอะไรก็ไม่รู้ โดยเฉพาะพวกดารา เขาจะไม่ค่อยเอ่ยถึงนามสกุลกันเลย และมีการแก้ไขกฎหมายให้อิสระในการใช้นามสกุลอีกด้วย เช่น นางสาวที่แต่งงานแล้ว จะไม่ใช้นามสกุลของสามีก็ได้ ยิ่งกว่านั้นยังไม่ต้องเปลี่ยนคำนำหน้าเป็นนางก็ยังได้
ในสมัยเมื่อสักสี่สิบปีที่แล้ว มีคอลัมน์ตอบปัญหาชีวิต ในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง ซึ่งมักจะมีคำถามเกี่ยวกับครอบครัว และเรื่องเพศสัมพันธ์ เป็นส่วนมาก ได้บัญญัติคำแทนอวัยวะเพศหญิงว่า จิ๋ม และมีผู้นิยมใช้กันเกร่อไปหมด ผู้หญิงที่มีชื่อเล่นมาแต่เดิมว่าจิ๋ม ต้องเปลี่ยนชื่อกันใหญ่ มาจนถึงสมัยนี้ ดูเหมือนที่ใช้เรียกกันมากคือ น้องสาว เราอ่านปัญหาสุขภาพในห้องสวนลุมพินี ของพันทิป ใหม่ ๆ ก็ยังงงว่าน้องสาวมีปัญหาทำไมไม่เขียนถามเอง ให้พี่สาวเป็นคนถามทุกราย
เรื่องพันธ์หยั่งงี้ อ่านพบข่าวว่าในต่างประเทศก็มี และเป็นเรื่องใหญ่เสียด้วย คือนิตยสารเก่าแก่ฉบับหนึ่งของประเทศแคนาดา ชื่อ The Beaver ซึ่งเป็นชื่อของตัวบีเวอร์นั่นแหละ เพราะเมื่อเริ่มก่อตั้ง ๙๐ ปีก่อน ธุรกิจขนสัตว์เฟื่องฟูอยู่ในประเทศแคนาดา แต่สมัยนี้ได้เสื่อมความนิยมลง เพราะมีการคัดค้านต่อต้าน การใช้ขนสัตว์มาทำเป็นเครื่องแต่งกาย แต่ก็ไม่ใช่เหตุสำคัญที่ทำให้ต้องเปลี่ยนชื่อหนังสือพิมพ์ ที่มีกำเนิดมาเกือบศตวรรษแล้ว เรื่องของเรื่องก็คือคำว่า Beaver ได้กลายเป็นคำสะแลงที่หมายถึงอวัยวะเพศของสตรี ทำให้ผู้อ่านไม่อยากซื้อ และถูกระบบคัดกรองของอินเตอร์เนตคอยคัดออก
นายมาร์ค รีด บรรณาธิการบริหารเปิดเผยว่า นิตยสารเก่าแก่ฉบับนี้จะเปลี่ยนชื่อเป็น Cnada’s History ตั้งแต่เดือน เมษายน ๒๕๕๓ เป็นต้นไป เหตุเกิดเพราะคำว่า บีเวอร์ ได้กลายเป็นคำสะแลงของคำว่า ช่องคลอด นั่นเอง จบข่าว
เรื่องการคัดกรองคำของอินเตอร์เนต นี้ เราก็โดนมามากแล้ว เพราะเราเอาเรื่องต่าง ๆ มาวางให้เพื่อนสมาชิกอ่านกันแทบทุกวัน เป็นเวลาห้าปีมาแล้ว คำบางคำที่ไม่น่าจะหยาบคาย เจ้าเครื่องนี้ก็จะแยกออกให้หยาบจนได้ เช่น หมอ - ยา ,แม่ – งาน, เห้ยนเต้, เอ้ห น่าแปลกที่คำว่า กู ไม่เป็นไร แต่ นี่ไม่ได้เลย ก็คำมันคู่กันแท้ ๆ ส่วนคำที่ต้องห้ามเพราะเป็นคำที่เกี่ยวกับการเมืองนั้น ขอยกไว้ไม่กล่าวถึง
การคัดกรองของพันทิปมีหลายแบบ บางแห่งเอาตัวยึกยือมาแทนคำนั้น บางครั้งทำตัวนั้นเป็นสีแดงให้แก้ไขได้ง่าย บางคราวหายไปเฉย ๆ ทั้งเรื่องเลย อันนี้เมื่อมาใหม่ ๆ ต้องเอามาวางที่ละย่อหน้า เพื่อหาคำต้องห้าม เสียเวลาชะมัด บางทีวางเช้าสายหาย แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้มีอีกแบบหนึ่งคือ หัวข้อกระทู้ยังอยู่ แต่เปิดดูแล้ว มีแต่สีฟ้าว่างเปล่า หรือบางทีก็มีภาษาต่างประเทศเต็มหน้า ซึ่งพอจะอ่านออกแต่แปลไม่ได้ เพราะวิชานี้เรียนมาน้อยเต็มที
แต่ถึงอย่างไรก็ยังไม่หนักหนาเกินกว่าที่จะแก้ไข เพราะการได้อาศัยเวปพันทิปเป็นที่ติดต่อคบหาสมาคมกับเพื่อน ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ได้เอาเรื่อง(ที่คิดว่า)ดี ๆ มาแบ่งกันอ่าน ไม่ให้เหี่ยวเฉาอยู่คนเดียว ก็เป็นพระคุณยิ่งแล้ว พระพุทธเจ้าท่านก็สอนไว้ว่า แก้ไขที่ตนนั่นแหละ ดีกว่าไปเที่ยวแก้ไขคนอื่น หรือภาษิต(จีน) ที่ว่า ลงเรือแป๊ะต้องตามใจแป๊ะ นั่นแล.
##########
วางเมื่อก่อนเวลา ๑๐.๐๐