ได้อ่านบทความชิ้นหนึ่งของ ดร. สุเมธ  องกิติกุล นักวิชาการขนส่งสาธารณะ   สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย  
         ได้พิเคราะห์ไว้ ถึงความฝันเรื่อง รถไฟความเร็วสูง ว่า เป็นความฝันที่มองโลกในแง่ดีเกินไป  ไม่คิดถึงความล้มเหลวไว้บ้างเลย   จากโครงการที่มี 200 กว่าหน้า มีทั้งหมดถึง 100โครงการ   แบ่งอธิบาย โครงการละ  2 แผ่น  ทำให้ นักวิชาการ ไม่สามารถ วิเคราะห์ ในเชิงลึกได้
          ดร.สุเมธ ตั้งข้อสังเกตว่า  หากโครงการรถไฟขาดทุน  หรือ  ไม่ประสบความสำเร็จ  ในแง่จำนวนผู้ใช้บริการ   จะมีวิธีแก้ปัญหาอย่าไร    ตัวอย่างรถสายแอร์พอร์ท ลิงค์ ที่ขาดทุนจนต้องลดเที่ยววิ่งลงครึ่งหนึ่ง หรือรถ เอ็นอาร์ที ที่มีผู้โดยสาร ไม่ตามเป้าหมาย
            ปัญหาที่น่าห่วงสำคัญอีกเรื่อง ก็คือ   การจัดทำ   EIA.   ( รายงานวิเคราะห์ ผลกระทบสิ่งแวดล้อม )  เพราะการสร้างระบบขนส่งทางรถไฟเป็นโครงการใหญ่  หลายฝ่ายได้รับผลกระทบ   โดยเฉพาะชุมชนที่อาศัยอยู่รอบ หรือใกล้เส้นทาง  หรือ พื้นที่อนุรักษ์ ธรรมชาติ   การทำประชาพิจารณ์ หลายขั้นตอน  หากการก่อสร้าง ไปกระทบต่อปัญหาการเวนคืนที่ดิน  การรุกล้ำป่าสงวน หรือ สัตว์ป่า  ปัญหาการทำลายสิ่งแวดล้อม   ทำให้ไม่ผ่านประชาพิจารณ์   จะทำให้ การก่อสร้างต้องล่าช้าออกไปหลาย ปี

              ดร.สุเมธ แนะนำให้ ดำเนินการทำ   อีไอเอ ตั้แต่เนิ่น ๆ   ประชาชนจะได้รู้ว่า คุ้มค่า   หรือ  มีความเป็นไปได้ในการที่จะก่อสร้างรถไฟสายไหนอย่างไร