ตามดูคู่กรรมมา รู้สึกปวดใจหนึบๆตลอด ไม่เคยสุขได้เต็มที่เลยค่ะ มโนไปถึงตอนจบตลอด แม่อังก็ปากแข็ง ไม่ยอมพูดอะไรทั้งนั้น ที่พูดออกมาก็มีแต่วาจาเชือดเฉือนทำร้ายจิตใจพ่อโก


ในชีวิตนี้เคยดูละครที่จบเศร้าเรื่องเดียวก็คือเรื่องเลือดขัตติยา ตอนนั้นที่ดูก็คิดว่าเศร้าแล้ว แต่พอมาเทียบกับคู่กรรมแล้ว เรารู้สึกว่าอย่างน้อยอโนทัยก็ได้รักและได้รับรักตอบจากดารา ยังมีเวลาดีๆที่ทั้งคู่ได้เคยใช้ร่วมกันด้วยหัวใจที่อิ่มเอมด้วยความรัก
ส่วนพ่อโกนี่สิ ได้แต่คิดมาตลอดว่ารักที่ตนมีให้กับแม่อังนั้น จะไม่มีวันได้รับนั้นกลับคืน ถึงช่วงเวลาสุขก็ยังเจ็บ (ถึงพ่อโกจะทำเป็นลืมไปบ้าง...แต่คนดูเจ็บจี๊ดตลอด )
เพื่อนๆเห็นว่าอย่างไรกันบ้างคะ? แล้วก็จขกท.อยากถามคนที่ได้อ่านนิยายว่า เรื่องไหนที่พออ่านแล้วเพื่อนๆชอบ/ตรึงใจมากกว่ากันคะ? เพราะอะไรเอ่ย? จขกท.ยังไม่เคยอ่านสองเรื่องนี้ในแบบฉบับนิยายน่ะค่ะ กลัวจริงๆ กลัวจิตตกหลังอ่านจบ


คู่กรรมจะจบอาทิตย์หน้า ยังไม่ทันหายโศก เดือนหน้าเรื่องรักนี้ชั่วนิจนิรันดร์ก็จะเริ่มฉาย มาเรียกน้ำตาคนดูตาดำๆอย่างเราอีกแล้ว ช่วงนี้ต่อมน้ำตาทำงานหนักมาก ตาบวมเป่ง


มีละครเรื่องไหนอีกมั้ยคะที่เพื่อนๆดูแล้วร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่าหรือซาบซึ้งมากๆน่ะค่ะ เชิญมาร่วมแชร์กันนะค้า