ขี่มอเตอร์ไซด์ ไปซื้อของกับแม่ ระหว่างทางกลับมา ทางมันก็มืดๆ พอดีสายตาไปเห็น ลุงคนนึง มอเตอร์ไซด์คว่ำ ทับตัวอยู่ ร่างแกเลยมาบนถนน ผมกับแม่เลยต้องจอด เพราะว่า ถ้าไม่หยุดโบกรถให้ รถเหยียบแกแน่ๆ เพราะแต่ละคันขับเร็วมาก แต่ดีว่า ผม กับ พี่คนนึง รู้สึกจะขับฟอร์จูนเนอร์สีขาว รีบจอดรถลงมาดู แล้วช่วยกันโบกรถให้ สักพักมีพี่วิน มีแม่ค้า มาช่วยกันโบก ช่วยกันโทร จังหวะนั้นไม่กล้าขยับลุง เพราะพอมีความรู้มาบ้าง ว่าห้ามขยับเผื่อแกกระดูกเคลื่อน ก็ได้แต่เอามอไซด์มากัน เปิดไฟกระพริบ( พี่วินทำให้ ) โบกรถกันอุตลุต เพราะแกนอนขวางถนนอยู่ สักพัก พี่คนที่ขับฟอร์จูนเนอร์ก็โทรติดกู้ภัย พวกพี่กู้ภัยมาเร็วมาก รู้สึกจะเป็น มูลนิธิร่มไทรนะครับ  พวกพี่เค้าก็มาปฐมพยาบาล เหมือนลุงแกจะเมาด้วย บ้านแกอยู่แถวนั้น มาเล่าสู่กันฟังครับ การช่วยคน แม้จะเล็กน้อย แต่มันรู้สึกดีจริงๆนะครับ ยิ่งเห็นคนไทยมีน้ำใจ มาจอดรถช่วยกันเพียบเลย ไม่รวมพวกขับรถเร็ว รีบจนเกือบจะชนพวกเรานะครับ ปลื้มใจครับ เคยแต่อ่านกระทู้ที่เพื่อนๆเล่ากัน ไม่คิดว่าจะเจอเอง ยังคิดว่า ถ้าเราละเลย ไม่สนใจ ลุงแก  ลุงเค้าคงต้องตายจริงๆ เพราะรถเหยียบ ดีใจที่คนไทยมีน้ำใจยังมีอยู่จริงครับ
ปล . เหตุเกิดที่ ถนนพระองค์เจ้าสาย ต.บึงยี่โถ คลอง 4 ธัญบุรี ปทุมธานี เลยหมู่บ้านบุรีรมย์มานิดเดียว