(เปิดโหมด : แปลนรก ระดับ 1)
เริ่มมาตอนนี้ กลายเป็นว่าเข้าเดือนกรกฏาคมเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งก็เข้าหน้าร้อนญี่ปุ่นแล้วนั่นเอง และนั่นหมายถึงว่า ทุกคนก็ต้องเปลี่ยนชุดเป็นชุดหน้าร้อนนั่นเอง โดยเฉพาะสาวๆ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทว่า สิ่งที่เปลี่ยนไปไม่ใช่เพียงฤดูกาลหรือเครื่องแต่งกายเท่านั้น สิ่งที่เปลี่ยนไปอีกอย่างก็คือ !!!!
สึกายะ : หึ ก็ไม่อยากจะเผยให้เห็นเท่าไหร่หรอกนะ....
สึกายะ : แขนซ้าย ที่เหล่าทวยเทพผนึกเอาไว้น่ะ
เพื่อนๆ : อะร๊ายยยยยยย
ตอนที่ 37 คาบเรียนอาร์ท (นางิสะเอ๊ย ยังไง๊ยังไงก็ผู้หญิงว่ะ....)
ในความเป็นจริง แขนซ้ายของสึกายะไม่ได้ถูกเหล่าทวยเทพ โพธิ์งามผนึกไว้ หรือไปผนึกอสูรมาล่าปิศาจเหมือนคุณครูคิ้วเข้มที่ไหน หรือเอาไว้แปรธาตุเหมือนตาเตี้ยตะแมะแคะตบแปะมหัศจรรย์แต่ประการใด เพราะว่ามันคือ
ฮินาโนะ : เห เพ้นต์เอาหรอเนี่ย
สึกายะ : อืม เค้าเรียกว่า "เฮนน่า" น่ะ (ในเรื่องใช้คำว่า "เมเฮนดี้" แต่จะขอใช้คำว่า "เฮนน่า" เพื่อความเข้าใจของคนอ่านนะฮะ)
อิกรรม : อ้อ ไปทำที่อินเดียมาใช่มะ
สึกายะ : โอ้ รู้ดีนี่นา
อิกรรม : ก็เมื่อก่อนพ่อกับแม่เราเค้าไปทำมาอ่ะ
ส่วนอาจารย์
จารย์ : ขะ....แค่นี้ จะ...จารย์รู้หรอกน่า โด่ว
จุดอ่อนของอาจารย์โคโระ ข้อที่ 10 : แคร์สายตาสังคม (ในที่นี้คือการกลัวว่า นักเรียนจะมองยังไงถ้ายังไม่รู้ในสิ่งที่นักเรียนรู้...จารย์เอ๊ย...)
แล้วนางิสะก็เล่าว่า
"สึกายะเนี่ย ถือว่าเป็นเทพศิลปะของห้อง E เลยนะ เพราะจะงานวาดงานปั้น พี่แกทำได้หมด ทำหน้ากากโดยดูแบบจากโปสเตอร์ก็ยังเคยมาแล้วด้วยนา"
แหม่ เมพขริงเบยนะฮะ
ซึ่งคนที่ตื่นเต้นกับหน้าร้อนนี้ไม่ได้มีพวกนักเรียนและจารย์โคโระเท่านั้น ยังมีคนที่ตื่นเต้นจนอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้มันวับๆแวมๆจนล่อตาล่อใจหนุ่มๆอยู่ นั่นคือ เจ๊บิทช์นั่นเอง !!!
และเมื่อเจ๊เข้ามาในห้อง หมายจะใช้ชุดไฟหน้าผ่าหมอกออกล่าเหยื่อเต็มที่ ทว่า !!!!
อิเจ๊ : ยะโฮ อรุณสะแว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!
อิเจ๊ : ไหงแต่ละคนมีรอยยังก๊ะแขนอินักเลงพ่อเลี้ยงจอมมารยังงั้นล่ะเฮ้ย !!!!
สึกายะ : แหม เจ๊ ผมโชว์แขนผมหน่อยเดียว ไปๆมาๆมันก็เป็นยังงี้อ่ะฮะ
จารย์ : เห็นว่ามันน่าสนุกน่ะฮัฟ เก๊าะเลยปล่อยเลยตามเลยไปเลย ไม่รงไม่เรียนม่างละ
อิเจ๊ : เอ็งเป็นอาจารย์ประเภทไหนว้าาาาาาา !!!!
และในเมื่อพื้นที่ในการวาดหมดแล้ว แต่ความอยากวาดของอาจารย์โคโระยังคงอยู่ ทีนี้จะทำไงดี ก็เลยเหลือบไปเห็น
จารย์ : ฮื่ดฮ่าดๆ แหม ก็ยังมีอยู่ไม่ใช่หรอครับ แคนวาสขาวบริสุทธิ์ที่จะละเลงอะไรลงไปก็ได้ตามใจชอบน่ะ ฮื่ดฮ่าดๆ (//ตรงนี้ใส่ความหื่นของเสียงได้ตามใจชอบเช่นกัน....)
อิเจ๊ : อย่านะว้อย !!! เข้ามาเจอดีแน่ !!!
ทว่า อิเจ๊กลับลื่นหอกอะไรซักอย่างล้ม จนกระทั่ง
สลบไปแล้วฮะ...
ถ้าเป็นเวลาอื่น อาจารย์โคโระคงพาการ์ตูนเรื่องนี้เข้าเขตมืดแน่ๆ แต่พี่แกยังอยากวาดรูปอยู่ เลยยังลงจั๊มป์ได้
จารย์ : โฮ่ ถ้าเช่นนี้แบ่งกันวาดคนละข้างมั้ยครับ อาจารย์วาดทางนี้ คุณวาดทางนั้น
สึกายะ : โฮ่ มีไฟอยากจะไฝ้ว์กับผมแล้วเรอะ (มันใช่เวลามั้ยวะ สึกายะเอ๊ย...)
ตัดไปที่อดีตของสึกายะ
สึกายะที่เมพขนาดเขียนภาพ "คลื่นนอกฝั่งคานางาวะ" อันโด่งดังของปรมาจารย์โฮคุไซบนกระดานดำได้ แต่กลับมีผู้ใหญ่มาคอยตัดสินชะตา
ครูอ้วน : แต่เธอน่ะ คะแนนแย่กว่าคนอื่นเค้าแบบนี้มันไม่ดีนะ
ครูอ้วน : รู้ใช่มั้ย ว่าคนที่คะแนนดีกับคนที่คะแนนแย่ สังคมจะประเมินคนแบบไหนว่าเป็นคนดี
ครูอ้วน : และนี่ล่ะ คือเหตุผลที่เธอต้องไปห้อง E ล่ะ
ตัดมาที่ปัจจุบัน
เหยดดดด สวยอ่ะ นี่คือผลงานของสึกายะฮะ ลวดลายวิจิตรเมพขริง
ส่วนด้านอาจารย์โคโระ
นักเรียน : จิวาดการ์ตูนทำมายยยยยยย
จารย์ : แหม่ครับ จารย์ก็จะว่าเก่งก็ไม่ แต่กระจอกมั้ย ก็ไม่เช่นกันนะครับ แหม่
จุดอ่อนอาจารย์โคโระ ข้อที่ 20 : วาดรูปได้แค่รูปง่ายๆ
และเมื่อเวลาผ่านไป นักเรียนคนอื่นก็ร่วมสังฆกรรมด้วย จนกระทั่ง
ใครมันไอเดียบรรเจิด เอาชุดเกราะไปใส่ให้เจ๊วะ.....
ทันใดนั้น อิเจ๊ก็ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า ร่างกายของตัวเองเปลี่ยนไป....
เจ๊ไม่พูดอะไร ไม่แม้แต่แสดงท่าทีอะไรออกมา
แล้วเดินจากไป ไปเงียบๆ
ทว่า เจ๊ก็กลับมา กลับมา พร้อมกับ
นักเรียน A : เช็ดก๋ง !!! ปืนจริงนี่หว่า !!!!
นักเรียน B : เฮ้ย จิตสังหารมาเต็มงี้ หนีเร็วว้อยยยยยยยยยยยย !!!!!
อิเจ๊ : ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แม่จะฆ่ายกห้องเลยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!
ครับ ถ้าไม่มีอาจารย์โคโระ ตายห่านตายหงส์ยกห้องแน่นอนฮะ....
จู่ๆสึกายะก็พูดถึงห้องนี้ให้นางิสะฟัง
สึกายะ : ปกติแล้วอ่ะ เวลาวาดรูปเล่นหลังกระดาษคำตอบอ่ะ อาจารย์เค้าจะโกรธก็ไม่แปลกใช่มะ
สึกายะ : แต่ไอ้เจ้าหมึกนั่นไม่ใช่ เฉยๆไม่เฉยเปล่า วาดอะไรไม่รู้มาเพิ่มให้อีก
สึกายะ : นั่นก็หมายถึงว่า ไอ้เจ้าหมึกนั่นไม่ได้ตัดสินคนที่ตรงนั้นยังไงล่ะ
สึกายะ : เพี้ยนๆนี่ล่ะถึงจะเป็นปกติของห้อง E
สึกายะ : ก็ดีแล้วล่ะ ทั้งเรื่องการฆ่าอะไรนั่นด้วย
(คาราสุมะขโมยซีน โผล่แค่ช่องเดียวทำเอาหมีเงิบ)
เอ้า เวลาในเรื่องก็ดำเนินมาถึงหน้าร้อนแล้ว อีก 8 เดือนถึงจะถึง Deadline เรื่องราวจะเป้นไงต่อไป ติดตามได้เร็วๆนี้จ้ะ
//แอดมินหมีควาย
[Spoil] Assassination Classroom # 37
เริ่มมาตอนนี้ กลายเป็นว่าเข้าเดือนกรกฏาคมเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งก็เข้าหน้าร้อนญี่ปุ่นแล้วนั่นเอง และนั่นหมายถึงว่า ทุกคนก็ต้องเปลี่ยนชุดเป็นชุดหน้าร้อนนั่นเอง โดยเฉพาะสาวๆ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทว่า สิ่งที่เปลี่ยนไปไม่ใช่เพียงฤดูกาลหรือเครื่องแต่งกายเท่านั้น สิ่งที่เปลี่ยนไปอีกอย่างก็คือ !!!!
สึกายะ : หึ ก็ไม่อยากจะเผยให้เห็นเท่าไหร่หรอกนะ....
สึกายะ : แขนซ้าย ที่เหล่าทวยเทพผนึกเอาไว้น่ะ
เพื่อนๆ : อะร๊ายยยยยยย
ตอนที่ 37 คาบเรียนอาร์ท (นางิสะเอ๊ย ยังไง๊ยังไงก็ผู้หญิงว่ะ....)
ในความเป็นจริง แขนซ้ายของสึกายะไม่ได้ถูกเหล่าทวยเทพ โพธิ์งามผนึกไว้ หรือไปผนึกอสูรมาล่าปิศาจเหมือนคุณครูคิ้วเข้มที่ไหน หรือเอาไว้แปรธาตุเหมือนตาเตี้ยตะแมะแคะตบแปะมหัศจรรย์แต่ประการใด เพราะว่ามันคือ
ฮินาโนะ : เห เพ้นต์เอาหรอเนี่ย
สึกายะ : อืม เค้าเรียกว่า "เฮนน่า" น่ะ (ในเรื่องใช้คำว่า "เมเฮนดี้" แต่จะขอใช้คำว่า "เฮนน่า" เพื่อความเข้าใจของคนอ่านนะฮะ)
อิกรรม : อ้อ ไปทำที่อินเดียมาใช่มะ
สึกายะ : โอ้ รู้ดีนี่นา
อิกรรม : ก็เมื่อก่อนพ่อกับแม่เราเค้าไปทำมาอ่ะ
ส่วนอาจารย์
จารย์ : ขะ....แค่นี้ จะ...จารย์รู้หรอกน่า โด่ว
จุดอ่อนของอาจารย์โคโระ ข้อที่ 10 : แคร์สายตาสังคม (ในที่นี้คือการกลัวว่า นักเรียนจะมองยังไงถ้ายังไม่รู้ในสิ่งที่นักเรียนรู้...จารย์เอ๊ย...)
แล้วนางิสะก็เล่าว่า
"สึกายะเนี่ย ถือว่าเป็นเทพศิลปะของห้อง E เลยนะ เพราะจะงานวาดงานปั้น พี่แกทำได้หมด ทำหน้ากากโดยดูแบบจากโปสเตอร์ก็ยังเคยมาแล้วด้วยนา"
แหม่ เมพขริงเบยนะฮะ
ซึ่งคนที่ตื่นเต้นกับหน้าร้อนนี้ไม่ได้มีพวกนักเรียนและจารย์โคโระเท่านั้น ยังมีคนที่ตื่นเต้นจนอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้มันวับๆแวมๆจนล่อตาล่อใจหนุ่มๆอยู่ นั่นคือ เจ๊บิทช์นั่นเอง !!!
และเมื่อเจ๊เข้ามาในห้อง หมายจะใช้ชุดไฟหน้าผ่าหมอกออกล่าเหยื่อเต็มที่ ทว่า !!!!
อิเจ๊ : ยะโฮ อรุณสะแว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!
อิเจ๊ : ไหงแต่ละคนมีรอยยังก๊ะแขนอินักเลงพ่อเลี้ยงจอมมารยังงั้นล่ะเฮ้ย !!!!
สึกายะ : แหม เจ๊ ผมโชว์แขนผมหน่อยเดียว ไปๆมาๆมันก็เป็นยังงี้อ่ะฮะ
จารย์ : เห็นว่ามันน่าสนุกน่ะฮัฟ เก๊าะเลยปล่อยเลยตามเลยไปเลย ไม่รงไม่เรียนม่างละ
อิเจ๊ : เอ็งเป็นอาจารย์ประเภทไหนว้าาาาาาา !!!!
และในเมื่อพื้นที่ในการวาดหมดแล้ว แต่ความอยากวาดของอาจารย์โคโระยังคงอยู่ ทีนี้จะทำไงดี ก็เลยเหลือบไปเห็น
จารย์ : ฮื่ดฮ่าดๆ แหม ก็ยังมีอยู่ไม่ใช่หรอครับ แคนวาสขาวบริสุทธิ์ที่จะละเลงอะไรลงไปก็ได้ตามใจชอบน่ะ ฮื่ดฮ่าดๆ (//ตรงนี้ใส่ความหื่นของเสียงได้ตามใจชอบเช่นกัน....)
อิเจ๊ : อย่านะว้อย !!! เข้ามาเจอดีแน่ !!!
ทว่า อิเจ๊กลับลื่นหอกอะไรซักอย่างล้ม จนกระทั่ง
สลบไปแล้วฮะ...
ถ้าเป็นเวลาอื่น อาจารย์โคโระคงพาการ์ตูนเรื่องนี้เข้าเขตมืดแน่ๆ แต่พี่แกยังอยากวาดรูปอยู่ เลยยังลงจั๊มป์ได้
จารย์ : โฮ่ ถ้าเช่นนี้แบ่งกันวาดคนละข้างมั้ยครับ อาจารย์วาดทางนี้ คุณวาดทางนั้น
สึกายะ : โฮ่ มีไฟอยากจะไฝ้ว์กับผมแล้วเรอะ (มันใช่เวลามั้ยวะ สึกายะเอ๊ย...)
ตัดไปที่อดีตของสึกายะ
สึกายะที่เมพขนาดเขียนภาพ "คลื่นนอกฝั่งคานางาวะ" อันโด่งดังของปรมาจารย์โฮคุไซบนกระดานดำได้ แต่กลับมีผู้ใหญ่มาคอยตัดสินชะตา
ครูอ้วน : แต่เธอน่ะ คะแนนแย่กว่าคนอื่นเค้าแบบนี้มันไม่ดีนะ
ครูอ้วน : รู้ใช่มั้ย ว่าคนที่คะแนนดีกับคนที่คะแนนแย่ สังคมจะประเมินคนแบบไหนว่าเป็นคนดี
ครูอ้วน : และนี่ล่ะ คือเหตุผลที่เธอต้องไปห้อง E ล่ะ
ตัดมาที่ปัจจุบัน
เหยดดดด สวยอ่ะ นี่คือผลงานของสึกายะฮะ ลวดลายวิจิตรเมพขริง
ส่วนด้านอาจารย์โคโระ
นักเรียน : จิวาดการ์ตูนทำมายยยยยยย
จารย์ : แหม่ครับ จารย์ก็จะว่าเก่งก็ไม่ แต่กระจอกมั้ย ก็ไม่เช่นกันนะครับ แหม่
จุดอ่อนอาจารย์โคโระ ข้อที่ 20 : วาดรูปได้แค่รูปง่ายๆ
และเมื่อเวลาผ่านไป นักเรียนคนอื่นก็ร่วมสังฆกรรมด้วย จนกระทั่ง
ใครมันไอเดียบรรเจิด เอาชุดเกราะไปใส่ให้เจ๊วะ.....
ทันใดนั้น อิเจ๊ก็ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า ร่างกายของตัวเองเปลี่ยนไป....
เจ๊ไม่พูดอะไร ไม่แม้แต่แสดงท่าทีอะไรออกมา
แล้วเดินจากไป ไปเงียบๆ
ทว่า เจ๊ก็กลับมา กลับมา พร้อมกับ
นักเรียน A : เช็ดก๋ง !!! ปืนจริงนี่หว่า !!!!
นักเรียน B : เฮ้ย จิตสังหารมาเต็มงี้ หนีเร็วว้อยยยยยยยยยยยย !!!!!
อิเจ๊ : ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แม่จะฆ่ายกห้องเลยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!
ครับ ถ้าไม่มีอาจารย์โคโระ ตายห่านตายหงส์ยกห้องแน่นอนฮะ....
จู่ๆสึกายะก็พูดถึงห้องนี้ให้นางิสะฟัง
สึกายะ : ปกติแล้วอ่ะ เวลาวาดรูปเล่นหลังกระดาษคำตอบอ่ะ อาจารย์เค้าจะโกรธก็ไม่แปลกใช่มะ
สึกายะ : แต่ไอ้เจ้าหมึกนั่นไม่ใช่ เฉยๆไม่เฉยเปล่า วาดอะไรไม่รู้มาเพิ่มให้อีก
สึกายะ : นั่นก็หมายถึงว่า ไอ้เจ้าหมึกนั่นไม่ได้ตัดสินคนที่ตรงนั้นยังไงล่ะ
สึกายะ : เพี้ยนๆนี่ล่ะถึงจะเป็นปกติของห้อง E
สึกายะ : ก็ดีแล้วล่ะ ทั้งเรื่องการฆ่าอะไรนั่นด้วย
(คาราสุมะขโมยซีน โผล่แค่ช่องเดียวทำเอาหมีเงิบ)
เอ้า เวลาในเรื่องก็ดำเนินมาถึงหน้าร้อนแล้ว อีก 8 เดือนถึงจะถึง Deadline เรื่องราวจะเป้นไงต่อไป ติดตามได้เร็วๆนี้จ้ะ
//แอดมินหมีควาย