Spoil : Assassination Classroom - 33 "คาบเรียนแมตช์เบสบอล"
หลังเลิกเรียน ในเรื่องน่าจะเป็นช่วงพฤษภาหรือมิถุนา เพราะฝนฤดูร้อนมาแล้ว
สุกิโนะก็นึกว่าจะไปเที่ยวเล่นไหนดี
พ่อกรรมแนะนำว่า "ไปตกปลามะ"
นางิสะสงสัยว่าจะมาตกอะไรแถวนี้
พ่อกรรมบอกว่า ไม่ใช่ปลาหรอก ตกนักเลง ใช้นางิสะเป็นเหยื่อล่อให้พวกช่างกลโรงเรียนปทุมถวายมา เท่านี้เราก็ได้เล่นไปด้วยได้ตังค์ไปด้วย
ทันใดอิสุกิโนะก็เห็นคนฝึกเบสบอลอยู่
คนๆ นั้นคือกัปตันชมรมเบสบอลโรงเรียนคุนุกิกะโอกะ ชินโต คาสุทากะ
กัปตันเห็นสุกิโนะก็ทักทายกันอย่างหนิดหนม
คุยไปคุยมา สมาชิกคนึนงก็บอกสุกิโนะว่า อาทิตย์หน้าจะมีแข่ง
แล้วก็แขวะว่า สุกิโนะนี่ดีจังน้า อยู่ห้อง E เนี่ย คงไม่ต้องเรียนเลยสิท่า คงได้เล่นทั้งวันเลย
อีกคนก็เสริมว่า นั่นสินะ พวกเราต้องเรียนไปด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลาซ้อมเท่าไหร่เลยน่ะ
ชินโต : อย่าพูดยังงั้นสิ
ชินโต : พวกเราเป็นนักเรียน เราก็ต้องทำทั้งสองอย่าง ถึงจะไม่ใช่คนที่ถูกเลือกก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่
ทว่า พ่อกรรม ก็โพล่งขึ้นมาว่า
พ่อกรรม : เห---- ยอดไปเลยน้าาาา
พ่อกรรม : ท่าทางจะคิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกเลือกซะเต็มประดาเลยนะ
ชินโต : อื้ม !! ก็ตามนั้นล่ะ
ชินโต : ไม่รู้สึกกันเลยรึไง
ชินโต : ไม่เป็นไร งั้นพวกเราจะแสดงให้พวกนายดูในการแข่งเอง
ชินโต : ความต่างชั้นระหว่าง ผู้ที่ถูกเลือก กับคนที่ไม่ได้รับเลือกไงล่ะ
การแข่งนี่ก็แบ่งเป็นห้องๆมาเจอกัน แต่ในโบรชัวร์จารย์ ดันไม่มีห้อง E....
ความจริงมีแหละ แต่เขียนไว้ว่าเป็นแมตช์ก่อนแข่งจริง คล้ายๆ จะพามาเชือดให้คนดู
พวกนักเรียนก็พูดเหมือนรู้กันว่า ผู้ชายจะเจอกับชมรมเบสบอล ผู้หญิงจะเจอกับชมรมบาส
ก็เดิมๆ เล่นเอาจริงเอาจัง เล่นหนักๆ อัดห้อง E ให้ร่วง คนดูก็เฮ
จารย์ก็บอก "อ๋อ อย่างเคยๆสินะครับ"
นักเรียนก็บอก แม่นแบ้ว
แต่ไม่ต้องเป็นห่วง พลังกายพวกเราเยี่ยมยุทธ์อยู่แล้ว
เราก็มาฝึกกันดีว่า เนอะ พวกเรา
น้องริทสึบอกว่า "ไว้ใจได้เลยค่ะ คาตาโอกะซัง ฉันมีโปรแกรมขว้างลูกลง 100% อยู่ในตัวค่ะ"
คาตาโอกะ : จ้ะ อย่าเลยจ้ะแม่คุณ...
แล้วก็พูดถึงความสามารถในการเป็นผู้นำของคาตาโอกะ
เพราะพูดนำให้เพื่อนๆไปฝึกกันได้ แล้วคิดแผนการเล่นให้เพื่อนๆด้วย
ในกล่องก็บอกว่า "มันไม่ใช่แค่เรื่องแพ้ในการแข่งขัน แต่ช่วงเวลาที่รู้ตัวว่าแพ้มันเป็นสิ่งสำคัญ"
"คุณคาตาโอกะมีทั้งความรับผิดชอบและความเป็นผู้นำสูง จึงสามารถเป็นต้นแบบของเพื่อนๆได้ดี" ประมาณนี้
อิเทระซากะเห็นทุกคนวางแผนกันก็ทำบอกว่า "ไอ้เรื่องเสอนหน้าพวกข้าไม่เอาด้วยล่ะ พวกเอ็งทำตามใจไปเหอะ" แล้วก็เดินออกจากห้องไป
มาเอฮาระก็ถามอิสุกิโนะว่า "ไง พ่อคนเก่งเบสบอล คิดแผนโต้กลับได้ยัง"
สุกิโนะก็พูดแนวๆว่า "กับไอ้พวกที่เล่นเบสบอลมาตลอดสามปี กับคนที่ตลอดเวลาที่อยู่ห้อง E ไม่เคยเล่นเลย มันต่างกันกันนะ"
"ยิ่งกว่านั้น พวกชมรมเบสบอลมันก็เก่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว"
"โดยเฉพาะตัวหัวหน้า ชินโต"
"สปีดการขว้างลูกของเจ้านั่น เป็นที่หมายตาในระดับม.ปลายเลยล่ะ"
"ชั้นน่ะ หมายตาตำแหน่งเอสของเจ้านั่นอยู่นะ"
"แต่เจ้านั่นทั้งเรียนดีกีฬาเด่น เป็นคนประเภทเก่งแบบหาตัวจับยากเลยล่ะ"
"เรียนก็ที่หนึ่ง กีฬาก็ไม่เป็นรองเนี่ยนะ
"แต่ว่านะ อาจารย์โคโระ...."
"ผมน่ะ อยากจะชนะน่ะครับ อาจารย์โคโระ"
"ไม่ใช่แค่อยากสู้อย่างสมศักดิ์ศรี แต่อยากชนะครับ"
"ผมไม่อยากแพ้ในเกมเบสบอลที่ผมชอบ"
"พอคิดขึ้นมาว่าพวกชมรมเบสบอลจะมาถล่มเรา ไอ้ความคิดนั้นมันก็แรงกล้าขึ้นมา"
"ความคิดที่ว่า อยากจะชนะในนามทีมห้อง E น่ะ"
"แหะๆ แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ล่ะมั้งครับ อาจารย์โคโระ"
พอได้ยินดังนั้น จารย์แก็แปลงร่างเป็นโคตรโค้ชเบสบอลให้เฉย
จารย์บอกว่า "อยากจะเป็นโค้ชกีฬาให้นักเรียนมานานแล้วครับ"
"อยากจะแบบ อยากทะเลาะกัน ไม่ก็พลิกโต๊ะใส่กันเงี้ย"
นักเรียน : มันใช่มั้ยเฮ้ย !!!
อาจารย์ก็ออกแนวตอบรับเต็มที่ หลังจากนี้จะเป็นการฝึกพิเศษเพื่อเอาชนะในเกมนี้ให้ได้
จากนั้นก็ถึงวันแข่งขันเป็นทัวร์นาเม้นต์คัดเลือก ชนะสามต่อหนึ่งเกม เป็นผู้ชนะในทัวร์นาเม้นต์
เป็นแมตช์สุดท้ายแฮะ ทีมห้อง E เจอชมรมเบสบอลทีมชมรมก็ขยันใหญ่
ตัดมาจะแข่งกันแล้ว
ชินโตก็ข่มใหญ่ ว่า "ความสามารถทั้งการเรียนและการกีฬาที่เป็นเลิศของผู้ที่ถูกเลือก"
"นั่นเค้าเรียกว่า "เก่งทั้งบู๊ทั้งบุ๋น" ไงล่ะ สุกิโนะ"
"นายเป็นคนที่ไม่ได้ถูกเลือกจากด้านไหนเลย"
"การที่มายืนอยู่ร่วมกับผู้ที่ถูกเลือก เป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้"
"ชั้นจะทำให้การแข่งครั้งนี้ เป้นการแข่งที่ทำให้ห้อง E ไม่กล้าเสนอหน้าออกมาอีกเป็นครั้งที่สอง"
ส่วนจารย์ก็....ไปแฝงตัวตามกองลูกเบสบอล คอยให้สัญญาณด้วยสีของหน้า
ที่ไปซ่อนแบบนั้นเพราะเดี๋ยวคาราสุมะหาว่าเด่นเกินอีก
จากนั้นอาจารย์ก็ทำสีหน้าส่งสัญญาณบางอย่าง
นางิสะเปิดคู่มือเพื่อแปลสัญญาณจากอาจารย์
จารย์ให้สัญญาณว่า "จงคิดเอาชนะ ให้เหมือนตอนคิดจะฆ่าอาจารย์"
ประโยคปิดท้าย
"อิคคิวนิวโคโระ" (ใส่จิตสังหารในบอล)
มาจาก "อิคคิวนิวคง" (ใส่จิตวิญญาณในบอล)
โธ่ ยังไม่ทันเก็บคุณน้องอิโตนะเข้าฮาเร็มเลย โดนตัดบทซะแล้ว
ตอนหน้าคงจะแสดงพลังจากการฝึกของพวกห้อง E แหล่ะ
[Spoil] Assassination Classroom - 33
หลังเลิกเรียน ในเรื่องน่าจะเป็นช่วงพฤษภาหรือมิถุนา เพราะฝนฤดูร้อนมาแล้ว
สุกิโนะก็นึกว่าจะไปเที่ยวเล่นไหนดี
พ่อกรรมแนะนำว่า "ไปตกปลามะ"
นางิสะสงสัยว่าจะมาตกอะไรแถวนี้
พ่อกรรมบอกว่า ไม่ใช่ปลาหรอก ตกนักเลง ใช้นางิสะเป็นเหยื่อล่อให้พวกช่างกลโรงเรียนปทุมถวายมา เท่านี้เราก็ได้เล่นไปด้วยได้ตังค์ไปด้วย
ทันใดอิสุกิโนะก็เห็นคนฝึกเบสบอลอยู่
คนๆ นั้นคือกัปตันชมรมเบสบอลโรงเรียนคุนุกิกะโอกะ ชินโต คาสุทากะ
กัปตันเห็นสุกิโนะก็ทักทายกันอย่างหนิดหนม
คุยไปคุยมา สมาชิกคนึนงก็บอกสุกิโนะว่า อาทิตย์หน้าจะมีแข่ง
แล้วก็แขวะว่า สุกิโนะนี่ดีจังน้า อยู่ห้อง E เนี่ย คงไม่ต้องเรียนเลยสิท่า คงได้เล่นทั้งวันเลย
อีกคนก็เสริมว่า นั่นสินะ พวกเราต้องเรียนไปด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลาซ้อมเท่าไหร่เลยน่ะ
ชินโต : อย่าพูดยังงั้นสิ
ชินโต : พวกเราเป็นนักเรียน เราก็ต้องทำทั้งสองอย่าง ถึงจะไม่ใช่คนที่ถูกเลือกก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่
ทว่า พ่อกรรม ก็โพล่งขึ้นมาว่า
พ่อกรรม : เห---- ยอดไปเลยน้าาาา
พ่อกรรม : ท่าทางจะคิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกเลือกซะเต็มประดาเลยนะ
ชินโต : อื้ม !! ก็ตามนั้นล่ะ
ชินโต : ไม่รู้สึกกันเลยรึไง
ชินโต : ไม่เป็นไร งั้นพวกเราจะแสดงให้พวกนายดูในการแข่งเอง
ชินโต : ความต่างชั้นระหว่าง ผู้ที่ถูกเลือก กับคนที่ไม่ได้รับเลือกไงล่ะ
การแข่งนี่ก็แบ่งเป็นห้องๆมาเจอกัน แต่ในโบรชัวร์จารย์ ดันไม่มีห้อง E....
ความจริงมีแหละ แต่เขียนไว้ว่าเป็นแมตช์ก่อนแข่งจริง คล้ายๆ จะพามาเชือดให้คนดู
พวกนักเรียนก็พูดเหมือนรู้กันว่า ผู้ชายจะเจอกับชมรมเบสบอล ผู้หญิงจะเจอกับชมรมบาส
ก็เดิมๆ เล่นเอาจริงเอาจัง เล่นหนักๆ อัดห้อง E ให้ร่วง คนดูก็เฮ
จารย์ก็บอก "อ๋อ อย่างเคยๆสินะครับ"
นักเรียนก็บอก แม่นแบ้ว
แต่ไม่ต้องเป็นห่วง พลังกายพวกเราเยี่ยมยุทธ์อยู่แล้ว
เราก็มาฝึกกันดีว่า เนอะ พวกเรา
น้องริทสึบอกว่า "ไว้ใจได้เลยค่ะ คาตาโอกะซัง ฉันมีโปรแกรมขว้างลูกลง 100% อยู่ในตัวค่ะ"
คาตาโอกะ : จ้ะ อย่าเลยจ้ะแม่คุณ...
แล้วก็พูดถึงความสามารถในการเป็นผู้นำของคาตาโอกะ
เพราะพูดนำให้เพื่อนๆไปฝึกกันได้ แล้วคิดแผนการเล่นให้เพื่อนๆด้วย
ในกล่องก็บอกว่า "มันไม่ใช่แค่เรื่องแพ้ในการแข่งขัน แต่ช่วงเวลาที่รู้ตัวว่าแพ้มันเป็นสิ่งสำคัญ"
"คุณคาตาโอกะมีทั้งความรับผิดชอบและความเป็นผู้นำสูง จึงสามารถเป็นต้นแบบของเพื่อนๆได้ดี" ประมาณนี้
อิเทระซากะเห็นทุกคนวางแผนกันก็ทำบอกว่า "ไอ้เรื่องเสอนหน้าพวกข้าไม่เอาด้วยล่ะ พวกเอ็งทำตามใจไปเหอะ" แล้วก็เดินออกจากห้องไป
มาเอฮาระก็ถามอิสุกิโนะว่า "ไง พ่อคนเก่งเบสบอล คิดแผนโต้กลับได้ยัง"
สุกิโนะก็พูดแนวๆว่า "กับไอ้พวกที่เล่นเบสบอลมาตลอดสามปี กับคนที่ตลอดเวลาที่อยู่ห้อง E ไม่เคยเล่นเลย มันต่างกันกันนะ"
"ยิ่งกว่านั้น พวกชมรมเบสบอลมันก็เก่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว"
"โดยเฉพาะตัวหัวหน้า ชินโต"
"สปีดการขว้างลูกของเจ้านั่น เป็นที่หมายตาในระดับม.ปลายเลยล่ะ"
"ชั้นน่ะ หมายตาตำแหน่งเอสของเจ้านั่นอยู่นะ"
"แต่เจ้านั่นทั้งเรียนดีกีฬาเด่น เป็นคนประเภทเก่งแบบหาตัวจับยากเลยล่ะ"
"เรียนก็ที่หนึ่ง กีฬาก็ไม่เป็นรองเนี่ยนะ
"แต่ว่านะ อาจารย์โคโระ...."
"ผมน่ะ อยากจะชนะน่ะครับ อาจารย์โคโระ"
"ไม่ใช่แค่อยากสู้อย่างสมศักดิ์ศรี แต่อยากชนะครับ"
"ผมไม่อยากแพ้ในเกมเบสบอลที่ผมชอบ"
"พอคิดขึ้นมาว่าพวกชมรมเบสบอลจะมาถล่มเรา ไอ้ความคิดนั้นมันก็แรงกล้าขึ้นมา"
"ความคิดที่ว่า อยากจะชนะในนามทีมห้อง E น่ะ"
"แหะๆ แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ล่ะมั้งครับ อาจารย์โคโระ"
พอได้ยินดังนั้น จารย์แก็แปลงร่างเป็นโคตรโค้ชเบสบอลให้เฉย
จารย์บอกว่า "อยากจะเป็นโค้ชกีฬาให้นักเรียนมานานแล้วครับ"
"อยากจะแบบ อยากทะเลาะกัน ไม่ก็พลิกโต๊ะใส่กันเงี้ย"
นักเรียน : มันใช่มั้ยเฮ้ย !!!
อาจารย์ก็ออกแนวตอบรับเต็มที่ หลังจากนี้จะเป็นการฝึกพิเศษเพื่อเอาชนะในเกมนี้ให้ได้
จากนั้นก็ถึงวันแข่งขันเป็นทัวร์นาเม้นต์คัดเลือก ชนะสามต่อหนึ่งเกม เป็นผู้ชนะในทัวร์นาเม้นต์
เป็นแมตช์สุดท้ายแฮะ ทีมห้อง E เจอชมรมเบสบอลทีมชมรมก็ขยันใหญ่
ตัดมาจะแข่งกันแล้ว
ชินโตก็ข่มใหญ่ ว่า "ความสามารถทั้งการเรียนและการกีฬาที่เป็นเลิศของผู้ที่ถูกเลือก"
"นั่นเค้าเรียกว่า "เก่งทั้งบู๊ทั้งบุ๋น" ไงล่ะ สุกิโนะ"
"นายเป็นคนที่ไม่ได้ถูกเลือกจากด้านไหนเลย"
"การที่มายืนอยู่ร่วมกับผู้ที่ถูกเลือก เป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้"
"ชั้นจะทำให้การแข่งครั้งนี้ เป้นการแข่งที่ทำให้ห้อง E ไม่กล้าเสนอหน้าออกมาอีกเป็นครั้งที่สอง"
ส่วนจารย์ก็....ไปแฝงตัวตามกองลูกเบสบอล คอยให้สัญญาณด้วยสีของหน้า
ที่ไปซ่อนแบบนั้นเพราะเดี๋ยวคาราสุมะหาว่าเด่นเกินอีก
จากนั้นอาจารย์ก็ทำสีหน้าส่งสัญญาณบางอย่าง
นางิสะเปิดคู่มือเพื่อแปลสัญญาณจากอาจารย์
จารย์ให้สัญญาณว่า "จงคิดเอาชนะ ให้เหมือนตอนคิดจะฆ่าอาจารย์"
ประโยคปิดท้าย
"อิคคิวนิวโคโระ" (ใส่จิตสังหารในบอล)
มาจาก "อิคคิวนิวคง" (ใส่จิตวิญญาณในบอล)
โธ่ ยังไม่ทันเก็บคุณน้องอิโตนะเข้าฮาเร็มเลย โดนตัดบทซะแล้ว
ตอนหน้าคงจะแสดงพลังจากการฝึกของพวกห้อง E แหล่ะ