ต่อเนื่องค่ะ จากกระทู้ http://ppantip.com/topic/30313802
วันนี้แม่เรามาเอาทะเบียนบ้านจากเราไปแล้ว(ทะเบียนบ้านอยู่กับเราเพราะเตรียมไว้โอนชื่อลูกเราเข้า)
ตอนสายๆของวันนี้ เค้าจะไปรับเด็กคนนั้นเข้ามาในทะเบียนบ้านเรา
ก่อนออกไปอาม่าเราก็ถามว่าจะไปไหนพอแม่เราเปิดปากพูดเท่านั้นแหละ
เราแทรกพูดทันใด"เค้าจะไปหาเรื่องให้บ้านเราเดือดร้อนมากกว่าเดิม"
ปกติอาม่าจะถามเราว่าแม่เราไปไหนวันละหลายๆรอบ เพราะแกเป็นอัลไซเมอร์
วันนี้ไม่ถามเราเลยเจอคำตอบเมื่อตอนสายเข้าไป
แล้วอีกอย่างวันนี้เราร้องไห้โทรไปคุยกับแฟนเรา(แฟนเราไปทำงานเราอยู่บ้าน)อาม่าก็นั่งฟังแล้วก็ให้เล่าให้เค้าฟัง
แม่เราทิ้งให้คนแก่อย่างอาม่ากับเราท้องแก่ใกล้คลอดอยู๋ด้วยกันโดยเห็นความเดือดร้อนของคนอื่นมากกว่าความเดือดร้อนของบ้านตัวเอง
เราไม่มีอะไรกินเราอยู่ได้เพราะแฟนเราเงินเดือนออกเค้าก็จะซื้อข้าวแช่แข็ง นม ขนม มาไว้ให้เรากินอยู่ทุกเดือน
แต่อาม่าเราสิ เค้ากินอย่างเราไม่ได้หรอก แม่เราไปตั้งแต่สายๆ เที่ยงก็ยังไม่กลับ เย็นก็ยังไม่กลับ เราก็ต้องหากับข้าวที่มีอยู่ในตู้เย็น
ใส่ไมโครเวฟให้อาม่ากินไปก่อน

บอกตรงๆเราเป็นคนใจแคบ เราเกลียดแม่ของเด็กคนนี้เราก็เกลียดเด็กคนนี้ เราตะโกนบอกแม่ไปว่าเราจะไม่ให้ลูกเราอยู่ทะเบียนบ้านนี้
(แม่เราไม่อยากให้เราเอาลูกเราไปเข้าทะเบียนบ้านแฟนเพราะแม่กลัวฝั่งนู้นจะเอาลูกเราไป ฝั่งนู้นไม่ลูกหลานเป็น ผช มีแต่แฟนเรากับลูกเรา)
ตอนนี้เราโกรธแม่มาก เพราะแม่ไม่มาดูอาม่า แม่ใจแคบกับเรา(แต่ใจกว้างกับชาวบ้าน)เราได้แต่ร้องไห้
ทั้งน้อยใจ ทั้งเสียใจ นั่งพิมไปร้องไห้ไป แฟนเราก็ได้แต่ปลอบว่าอย่าร้องๆๆสงสารลูกในท้อง

แฟนเราเอาแต่พูดว่าลูกคลอดเมื่อไหร่ตัวเค้าจะเอาลูกหนี เรารู้ว่าแฟนเราก็ไม่พอใจแม่เรา เพราะแม่เราทำเราเสียใจบ่อยมาก ตั้งแต่เด็ก
เราเป็นคนกลางเราไม่รู้จะทำยังไง ทำไมเรื่องต้องมาประดังตอนนี้ด้วย