ได้ยิน ฯพณฯ นายกยิ่งลักษณ์  พูดถึง การขนส่งผัก ทางรถไฟความเร็วสูง  รู้สึกดีใจ ที่ ท่านนายกรัฐมนตรีคนสวย ( ไม่แต่รูป )   ในส่วนลึกของหัวใจ ยังมีแก่ใจรำลึกถึง เกษตรกร    ประชากร ระดับรากหญ้า ที่เป็นคนส่วนใหญ่ของไทย     และกล่าวว่า  ในการกู้เงินมาสร้างโครงการพื้นฐานในครั้งนี้  จะ ทำให้ประเทศเพิ่ม PDP. ได้ถึง 1 %  และจะมีการจ้างแรงงาน ถึง 1.5 แสนอัตรา
    เกิดความสงสัยว่า นโยบาย ให้ ไทยเป็นครัวโลก ถูกลืมไปหมดแล้วหรืออย่างไร ? ?   ประชากรไทยระดับรากหญ้า ที่ เป็นเกษตรกรส่วนใหญ่  ลบหายไปจาก หัวใจของ บรรดา ผู้บริหารประเทศไปได้อย่างไร  ในเมื่อ บัตรเลือกตั้ง ที่ถูกกานั้น ด้วยฝีมือ ของ คนรากหญ้าเป็นส่วนใหญ่   ทำไม กตเวทิตาคุณ จึงหมดไปจาก หัวใจของ ผู้ที่รับปาก  และกล่าวรับรองขัน อาสา  ไปเสียแล้ว    !  !  !    
    แทนการลงทุนรถไฟความเร็วสูง   ทำไมจึง    ไม่ใช้เงินจำนวนไม่มากนัก  มาพัฒนา รถไฟธรรมดา  ให้มีรางคู่เพิ่มขึ้น  ปรับเปลี่ยน อุปกรณ์บางอย่าง  เพื่อให้ รถไฟ  วิ่งเร็วขึ้น จาก 80 –  90 กิโลเมตร  /  ชั่วโมง   มาเป็น 100 – 120 กิโลเมตร / ชั่วโมง   และ ไม่ต้องรอหลีก เป็นเวลานาน ๆอีกด้วย   ก้อจะสามารถ บริการได้ทั้ง การโดยสาร และ การขนส่งสินค้า และ พืชผลเกษตร
                 และ อีกประการ  การพัฒนา ผู้บริหาร และพนักงาน  ลดการทุจริต คอร์รัปชั่นลง     ก็จะลดความสูญเสีย   และเพิ่มประสิทธิภาพ ของรถไฟปัจจุบัน   ให้ได้งานให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น  โดยใช้เงิน น้อยกว่า การสร้าง รถไฟไฮเทคสายใหม่ขึ้น และละเลยทอดทิ้ง สายเก่า ๆแก่ ๆ  
    เงินที่จะใช้ ในโครงสร้างพื้นฐาน  ทำไมจึงลืมไปว่า ประเทศไทย มีโครงสร้างพื้นฐาน สำคัญที่สุด คือ “ การเกษตร “  มิใช่แต่เป็นอาชีพสำคัญ    ของ ประชากรส่วนใหญ่เท่านั้น  แต่เป็นแหล่งเงิน  แหล่งรายได้  สิค้าส่งออกที่ สำคัญของประเทศ  และ เป็นความต้องการยิ่งยวด ของ ประชากร ทุกประเทศทั่วโลก
    ทำไม รัฐบาลไทย  สส.ไทย จึง ไม่สนับสนุน “ การชลประทาน “   ไม่สนใจ ไม่ทุ่มเทการส่งน้ำ ให้ เกษตรกร  เสามารถเพิ่มพื้นที่   เพิ่ม คุณภาพ  และเพิ่มปริมาณของ ผลผลิต เป็นการรยกระดับชีวิต ความเป็นอยู่ของประชากรส่วนใหญ่ของประเทศขึ้น    เพิ่ม  GDP. ได้ แน่นอน ( แน่นอนกว่า รถไฟความเร็วสูง  ที่อาจ ขาดทุนได้ )  เพิ่ม อัตราการจ้างงานด้วยในเวลาเดียวกัน   และด้วยเงิน  จำนวนเดียวกัน