เพราะคนอินเดียผูกพันกับถั่วมาก ในฐานะที่เป็นธัญพืชประเภทมังสวิรัติ และการประกอบอาหารจากถั่ว ยังถือเป็นเรื่องถนัด เมื่อมาอยู่เมืองไทยเห็นว่า คนไทยมีนิสัยกินจุกกินจิก ถั่วจึงกลายเป็นอาหารว่างของคนไทย โดยมีคนอินเดียเป็นผู้ขาย

ในสมัยก่อนมีถั่วหลากชนิดมากกว่าสมัยนี้ นอกเหนือจากถั่วปากอ้า ถั่วเหลือง ถั่วดิน ซึ่งคุ้นเคยกันอย่างดีแล้ว เมื่อก่อนยังมีถั่วบาเยียคือถั่วบดทอดเป็นก้อนๆ ถั่วม้า ซึ่งปัจจุบันหาได้ยากนัก จะมีบ้างแถวพาหุรัด

คนอินเดียเข้ามาทำมาหากินในประเทศไทยมากว่า 70 ปีแล้ว ตั้งแต่รัชกาลที่ 5 โดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่

กลุ่ม แรกมาจากทางใต้ของอินเดีย เรียกว่ากลุ่ม ทามิล มาเพื่อประกอบสัมมาชีพหลายแบบ เช่น เลี้ยงวัว ค้าขาย รวมไปถึงการขายถั่ว กลุ่มนี้เริ่มต้นจากภาคใต้ของไทย แล้วทยอยเข้าสู่กรุงเทพฯ แยกเป็น 2 กลุ่ม คือ อยู่แถวสีลม และถนนตก

กลุ่มที่สองจากอุตระประเทศ หรือเรียกสั้นๆ ว่า ยูพี ซึ่งอยู่ทางด้านเหนือของอินเดีย กลุ่มนี้ส่วนใหญ่มาเฝ้ายาม บางส่วนค้าขายเล็กๆ น้อยๆ เช่น ขายถั่ว ส่งหนังสือพิมพ์ ส่งนม หรือเป็นทั้งแขกยามและขายของไปพร้อมๆ

ในปัจจุบันพบว่ามีคนอินเดียเข้ามาทำมาหากินมากขึ้น โดยเฉพาะกลุ่มยูพี และเข้ามาเพื่อค้าขายในหลายอาชีพมากขึ้น เช่น ขายสินค้าเงินผ่อน เช่น มุ้ง ของตกแต่งบ้าน เป็นต้น ขายผ้า ซึ่งพบเห็นได้ไม่ยากตามแหล่งขายผ้ามีชื่อ และกลุ่มสุดท้ายเข้ามาขายถั่วและโรตี