"กรุณาสอนในเรื่องที่ต้องใช้ในอนาคต ไม่ใช่สอนเอาไปแค่สอบแข่งขัน"

เด็กไทยเรียนหนักที่สุดในโลก
แต่แต่มาตการศึกษาไทยแย่ติดอันดับโลก

         ทุกวันนี้ความรู้จากโรงเรียนเราแถบไม่ได้ใช้เลย นอกจากทักษะอ่านออกเขียนภาษาไทยได้(แค่ภาษาไทยได้) กับบวกเลขนิดหน่อย อย่างอื่นก็ไม่ได้ใช้เลย โดยเฉพาะกับอาชีพที่เราไม่เข้าไปเกี่ยวข้องกับวิชานั้น เช่นหมอจะรู้ไปทำไมแต่งโคลงสี่สุภาพ? ผู้สื่อข่าวจะรู้เรื่องตรีโกณไปทำไมนักธุรกิจเรื่องความรู้ฟิสิกษ์ต่างๆดูยังไงก็เอาไปหากำไรมิได้ หลายวิชาจัดว่าเอาไปทำอะไรไม่ได้เลยเช่น ประวัติพระพุทธเจ้า ประวัศาสตร์ไทยสมัยโบราณ แต่งโคลงฉันต์ กาพ กลอนต่างๆ หรือเรียนแต่เรียนเรื่องไม่จำเป็นหลายๆรอบเช่นแกรมม่าในภาษาอังกฤษ ซึ่งใช้จริงๆพบว่าฝรั่งมันก็มั่วกันเยอะ แสลงเยอะ คำย่ออีก บางวิชาก็สอนผิดถูกเช่นเรื่องระบบรัฐชาติซึ่งสร้างความเข้าใจผิดให้กับนักเรียนมากมายเกี่ยวกับอานาเขตประเทศไทยสมัยก่อน หรือสอนแบบปล่อยผ่านๆทั้งๆที่เป็นเรื่องสำคัญเช่นสงครามโลก หรือ14&6ตุลา

          ไม่ใช้แค่ประถมหรือมัธยม หลายคณะในมหาลัยอาทิรัฐศาสตร์ ก็สอนแต่สิ่งที่เป็นทฤษฎี ซึ่งขัดต่อหลักความเป็นจริงและเอาไปทำอะไรไม่ได้จัดว่า พวกวิชาเหล่านี้เป็นขยะที่เรียนไปรู้ไปก็ไร้ค่า เรียนไปเพื่อสอบสอบเสร็จก็ลืมคือคติประจำใจนักเรียนไทยในสมัยนี้ 4ปีที่แล้วผมก็เป็นนักเรียนมัธยมคนหนึ่งซึ่งพบในสิ่งที่น่าตั้งคำถามทำไมถึงเป็นแบบนั้น

1.เพื่อนโดดเรียนไปเรียนพิเศษ
2.เสาร์อาทิตย์โรงเรียนให้นักเรียนมาโรงเรียนเพื่อมาเรียนพิเศษเพิ่มเติมเพื่อไปสอบโอเน็ต
3.ตอนม.ต้นครูสอนภาษาอังกฤษเปิดคลาสเรียนภาษาอังกฤษเพื่อการพูดฟรีตอนเช้าเพิ่ม

          ทุกวันนี้การไปโรงเรียนมันก็แค่การไปพบเพื่อน เท่านั้นเรียนจริงๆก็ือโรงเรียนพิเศษ ส่วนเรียนเสร็จสอบเสร็จก็ทิ้งลงถังทันที สุดท้ายพอจบออกไปก็ไม่ต่างจากตอนเข้ามาเท่าไร การศึกษาไทยล้มเหลวอย่างมาก นักเรียนไปเรียนก็ใช้จะมีความสุขเพราะต้องโดนบังคับเรียนในสิ่งที่ไม่ชอบบางคนไม่ชอบเลขแต่มหาลัยก็ยังมีวิชาบังคับเลขเลย มัธยมไม่ต้องพูดถึงสายศิลป์ภาษาก็เจอเลขนรกเหมือนกัน เพราะสุดท้ายโอเน็ตไม่ว่าสายไหนก็ต้องสอบเหมือนกันหมด7วิชา

          เราไม่มีวันรู้ไปซะทุกอย่างบนโลกหรอกคับ แต่การศึกษาไทยบังคับให้เรารู้ทุกอย่าง แต่สิ่งที่รู้นั้นเป็นแค่วิชาเกิน เรียนไปก็เอาไปทำอะไรไม่ได้อาจจะได้บางที่บางคนใช้ความน่าจะเป็นกับสถิติไปแทงหวยแต่อันนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง
          เด็กสมัยนี้น่าสงสารมากนะเรียนตั้งแต่8โมงบางโรงเรียนเลิก4โมงเย็นก็มี แถมต้องเรียนพิเศษต่อยัน3ทุ่ม เสาร์อาทิตย์ก็เรียนอีกเช้ายันเย็น เพราะการแข่งขันสูงด้วยส่วนหนึ่งแข่งกันเข้าโรงเรียนรัฐบาล มหาลัยรัฐบาลซึ่งนอกจากชื่อเสียงแล้วก็ไม่มีดีอะไรเลย พ่อแม่นี้ก็ส่วนหนึ่งคับชอบกดดันเด็กและบังคับให้ไปเรียนโน้นนั้นนี้ ซึ่งหลายคนไม่เคยถามชอบไหม ไหวไหมซักแต่บังคับ

         ทุกวันนี้เด็กนักเรียนไทยเหมือนขิ่งแข่งกันบนสายพาน สายพานที่ไม่มีวันไปถึง แข่งกันเพื่ออะไร จบมาก็ตกงานซะส่วนใหญ่ยกเว้นที่เก่งจริงๆแต่คนเก่งหรือเด็กกิฟจะเรียนอะไร ที่ไหนก็มีคนต้อนรับไม่ว่าเอกชนหรือม.รัฐ กะอีกพวกที่บ้านรวยหรือมีเส้นมีสายจบมายังไงก็มีงานทำหรือไม่ต้องทำก็มีกิน ยิ่งประเทศไทยเป็นระบบอุปถัมเส้นสายสำคัญกว่าความรู้คับความสามารถคับ ที่มีปัญหาหนักคือพวกหัวกลางๆที่บ้านไม่รวยพวกนี้คือเด็กส่วนใหญ่ของประเทศ จบมาโอกาศตกงานสูงมากเพราะการศึกษาไทยไม่ได้สอนอะไรที่ไประกอบอาชีพหรือช่วยให้ทำงานเป็นเลย โดยเฉพาะคณะที่เน้นวิชาการจ๋าอย่างวิทยาศาสตร์หรือรัฐศาสตร์ทั้งหลาย

          แต่ก็นะสอนอะไรถึงทำงานเป็นเรียนอะไรแล้วมีงานทำ มันก็ยังหาคำตอบยากยิ่งคนมีอคติกับสายวิชาชีพที่หลายคนมองว่ามีแต่อันตพาลกับสก้อยเรียนกันจบมาก็เงินน้อยกว่าปริญญาตรีเยอะ แต่สายวิชาชีพนี้หละที่ ประเทศต้องการ หลายคณะในมหาลัยอย่างสายศิลปกรรม วิศวะ แพทย์หรืออีกหลายๆสายจบมาก็พอมองเห็นช่องทางทำมาหากินได้บ้าง และก็เรื่องการสอบต่างๆก็ควรลดวามสำคัญลงไปเยอะๆเลย
เกรดมันก็แค่ตัวเลข ปริญญามันก็แค่กระดาษเช็ดก้น จบมาก็เริ่ม15000เหมือนกันหมดถ้าโชคดี บางบริษัทจบปริญญาตรีแต่จ้างเท่าปวชก็มี
เราเรียนเพื่อรู้คับไม่ใช่เรียนเพื่อสอบ เราเรียนเพราะอยากรู้ เรื่องไม่อยากรู้เราไม่อยากเรียน