กราบสวัสดีครับพี่ป้าน้าอาคุณลุงคุณป้าเพื่อนๆน้องๆห้องก้นครัวทุกๆท่าน

หลังจากที่กระผมได้ตั้งกระทู้ล่าสุดเรื่อง "คำตอบสุดท้ายของร้านหมูกระทะของผม"   (กระทู้เดิม http://ppantip.com/topic/30257010) ซึ่งในสภาวะนั้นเป็นสภาวะของคนที่ขาดกำลังใจ หันหน้าไปพึ่งใครไม่ได้ หนทางมันมืดมนจนยากที่จะหาทางออก  กระผมก็ได้รับกำลังใจจากพี่ป้าน้าอาคุณลุงคุณป้า เพื่อนๆพี่ๆ น้องๆ ในห้องก้นครัว ต่างก็ให้กำลังใจและให้คำชี้แนะต่างๆเกี่ยวกับการทำร้าน ซึ่งกระผมและน้องๆก็ได้นำคำพูดของทุกๆท่านมานั่งคิดและพิจารณา เพื่อหาหนทางที่จะเดินไปข้างหน้า ให้ถึงเป้าหมายที่ได้ตั้งใจไว้ นอกจากนี้กระผมยังได้รับกำลังใจจากหลายๆท่านที่ส่งแรงใจมาให้ทางหลังบ้าน  กระผมและน้องๆใคร่ขอกราบขอบพระคุณทุกๆท่านมา  ณ   โอกาสนี้ด้วยนะครับ


สิ่งหนึ่งที่ผมได้รับ อย่างคาดไม่ถึงเลยก็คือ เพื่อนในห้องก้นครัวได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือกระผมในเรื่องเงินทุนเพื่อเปิดร้านในช่วงการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ ซึ่งมีนักกีฬาจาก 76 จังหวัดทั่วประเทศเข้าร่วมแข่งขัน ซึ่งถือเป็นโอกาสทองของการกอบโกยของคนในพื้นที่ กระผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่มีความคิดที่อยากจะเปิดร้านในช่วงการแข่งขันกีฬา หลังจากที่ปิดร้านมาระยะหนึ่งและตัดสินใจประกาศขายร้านเพื่อที่จะปิดร้านในสิ้นเดือนนี้

ความระส่ำระสายของร้านหมูกระทะของผมเริ่มจากการที่หุ้นส่วน 4 คนถอนตัวและหอบเงินหนีไป (หุ้นส่วน 7 คน) เหลือผมกับน้องๆที่ต้องแบบรับภาระหนี้สินที่ยืมมาทำร้านหมูกระทะ กระผมและน้องๆช่วยกันหาเงินมาชำระหนี้สินซึ่งจะหมดลงในสิ้นเดือนนี้แล้ว  แต่ก่อนหากวันไหนเปิดร้านเงินที่จะชำระหนี้ก็ไม่มีปัญหาแต่วันไหนไม่เปิดร้านก็ต้องวิ่งหาเงินมาชำระหนี้ซึ่งต้องจ่ายเป็นรายวันๆละ 2000 บาท ความทุกข์ใจเริ่มขึ้นเพื่อถึงทางตันที่จะวิ่งหาเงินมาใช้หนี้ บวกกับวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากใครก็ไม่ได้ แม้แต่เพื่อนพ้องน้องพี่ที่เคยอยู่เคยกินด้วยกัน และกระผมเคยช่วยเหลือ ต่างก็หลีกหนีหายหน้าไปกันหมด

มาวันหนึ่งในวันที่กระผมถึงทางตัน กระผมก็ได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนในห้องก้นครัว เพื่อนที่กระผมเองนั้นไม่เคยเห็นหน้า เพื่อนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ก็ได้หยิบยื่นน้ำใจและมิตรไมตรีมาให้ผมพร้อมกับทุนสำหรับเปิดร้านจำนวนหนึ่ง ซึ่งสามารถให้กระผมมีทุนเปิดร้านได้ในช่วงการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ ตอนนั้นกระผมคิดเพียงแค่ว่า ขอได้เปิดร้าน มีรายได้เข้ามาเพื่อที่จะไม่มีปัญหาในการหาเงินมาจ่ายหนี้ และหากรายได้ดีมีลูกค้าเยอะเงินที่ได้หลังจากหักค่าใช้จ่ายต่างๆแล้วคงเหลืออักสักก้อนพอที่จะใช้เป็นทุนในการย้ายบ้านตอนสิ้นเดือน มาวันนี้กระผมก็ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งสำหรับน้ำใจที่หยิบยื่นให้กับกระผมในครั้งนี้ กระผมใคร่ขอขอบพระคุณมา  ณ  โอกาสนี้ด้วยนะครับ


การต่อลมหายใจของผมโดยเพื่อนคนหนึ่งในห้องก้นครัวก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง หนทางที่มืดมิดกลับมีแสงสว่างสาดส่องเข้ามา กระผมเตรียมตัวเปิดร้านอีกครั้ง หลังจากปิดร้านมาสักระยะหนึ่ง มันตื่นเต้นอย่างไรไม่รู้ บอกไม่ถูก การลงทุนครั้งนี้ใช้เงิน 7,300  บาท สำหรับการซื้อของสำหรับหมุกระทะ ส่วนไอติมเจ้าของเขาใจดีลงไอติมให้ก่อนแล้วค่อยจ่ายทีหลัง ส่วนเครื่องดื่มนั้นก่อนหน้านั้นผมได้ลงไว้แล้ว จึงไม่มีปัญหาในส่วนนี้

ผมเปิดร้านวันแรก 17 มีนาคม ก่อนพิธีเปิดการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ หนึ่งวัน ซึ่งในวันแรกนั้นมีลูกค้าเก่าที่แวะเข้ามาอุดหนุนกันอยู่พอสมควร ลูกค้าหลายคนได้ถามไถ่ผมว่าทำไมปิดร้านหลายวันจัง เขาแวะมาหลายครั้งก็เห็นปิดร้านอยู่ นึกว่าจะไม่เปิดอีกแล้ว ผมก็ได้แต่บอกไปว่าพอดีที่ผ่านมาน้องๆสอบกันครับ ผมตอบแบบนี้ไปหลายรอบเลยเพราะลูกค้าต่างก็ถามว่าทำไมไม่เปิดร้าน

บุญมีแต่กรรมบัง ประโยคนี้คงยังใช้ได้ เพราะในวันพิธีเปิดการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติซึ่งคนเยอะมาก บวิเวณริมถนนหน้าร้านเต็มไปด้วยรถยนต์ที่จอดกันเต็มพรึบ คนเดินผ่านหน้าร้านกันมากมาย ผมคิดในใจว่า "วันนี้คงได้ลูกค้าเต็มร้านแน่นอน" เฮ้อ! ที่ไหนได้หลังพิธีเปิดการแข่งขันกีฬาเยาวชนแห่งชาติ พระพิรุณก็ได้เทกระหน่ำลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตากันเลยทีเดียวแถมลมก็แรงอีกต่างหาก  พระพิรุณหนอพระพิรุณไล่ลุกค้าผมไปหมดเลย มีลูกค้าที่เข้าร้านก่อนฝนจะตกอยู่ 2 โต๊ะ เอาว่ะได้แค่นี้ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย

ตลอดช่วงระยะเวลาของการแข่งขันที่ผ่านมา บรรดานักกีฬาจากจังหวัดต่างๆก้แวะเวียนกันเข้ามาอุดหนุนรวมถึงบรรดาลูกค้าเก่าของร้านที่แวะเวียนกันมาอุดหนุน บางวันมีกลุ่มนักกีฬาจองโต๊ะมาเลย ในบรรดาลุกค้ามีกลุ่มนักกีฬามวยสากลของจังหวัดร้อยเอ็ดมาอุดหนุนที่ร้านตั้งแต่วันที่ 18 มีนาคม -วันที่ 27 มีนาคม รวมแล้ว 10 วันของการกินหมูกระทะ จนชนะคู่ต่อสู้ได้เหรีญทองไปครอง