26มี.ค.56 16.07น. ร้านบุฟเฟต์ชาบูสายพานชื่อดังสาขาเมกะบางนา
หิวมาก เลือกร้านนี้เพราะอิ่มอร่อยคุ้มค่าแน่ แต่ได้พบกับไอ้แมงวันทั้งหก

ตัวแรก เกาะมากับจานข้าวโพดอ่อนบนสายพาน ผมรีบเรียกพนง.ใกล้ๆ พนง.เก็บไป แปลกที่แมลงวันไม่บินหนี  เกาะติดตามจานที่ยกไปด้วยดีจนถึงครัว พนง.เดินกลับมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตัวสอง หลังจากนั้นไม่นานแมลงวันหัวเขียวเกาะมากับลูกชิ้นปูอัดก้อนสี่เหลี่ยมผมรีบเรียกพนง. ยกไป แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตัวสาม เกาะมาอีกหลังเว้นช่วงสักพัก ผมรีบชี้จานให้พนง.อีกคนที่อยู่ใกล้ พนง.เข้าใจว่าให้หยิบจานนั่นให้ แต่ผมบอกว่าแมลงวันเกาะ น่าตกใจที่พนง.ชายนั้นโบกมือปัดจนแมลงวันบินหนีแล้วถอยออกไป แต่มีพนง.ชุดแดงผู้หญิงที่น่าจะเป็นผู้มีประสบการณ์บอกให้ไปหยิบออก แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตัวสี่ ตัวห้า ก็เกาะมากับอาหารอีกสองจานต่างชนิดและต่างเวลาไล่เลี่ยกันมาบนสายพาน ทุกครั้งผมก็จะเรียกพนักงาน พนง.ก็หยิบกลับเข้าครัวไป
จนถึงตัวที่หก ไม่ได้เกาะมาบนอาหารตามสายพาน แต่เกาะที่แก้วของที่นั่งด้านตรงข้ามที่ยังไม่มีลูกค้า แต่จัดวางถ้วยและแก้วเตรียมรอรับไว้ หลังจากเกาะ มันก็ค่อยๆไต่ไปรอบปากขอบแก้ว จากนั้นบินไปเกาะหลอดของน้องนศ.สาวคนนึงข้างๆ เธอเห็นก็ร้องว้ายยกมือปัดแล้วดูดน้ำ.ต่อ ครั้งนี้ผมไม่เรียกพนง. พราะตัวนี้ไม่ได้มาเกาะอาหาร แต่ผมแค่แปลกใจที่น้องๆทุกคนในร้าน ไม่รู้สึกอะไรและเห็นเป็นเรื่องแสนธรรมดา หรือนี่คือมาตรฐานร้านอาหารในเมืองไทย ที่ต้องยอมรับและทำใจ เป็นคุณจะคิดและทำอย่างไร
สำหรับผมใช้วิธีต้มทุกอย่างให้สุกก่อน และทำใจ ก้มหน้ากินไปจนอิ่ม ตอนเห็นแมลงวัน ก็อยากถ่ายรูปตั้งแต่ตัวที่สอง แต่ก็ไม่ได้ทำ นั่งคิดขำๆว่าเอาสิ จะลองนับดูว่าจะเจอกี่ตัว และทางร้านจะว่าอย่างไร ผลคือเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ
สุดท้ายผมจึงเขียนคอมเม้น์ให้ร้านตามใบที่แนบมากับคลิปบิลเก็บเงิน น้องที่เก็บเงินไม่สังเกตเห็นว่าผมเขียนคอมเม้นท์ให้ด้วยตามแบบฟอร์มของร้าน ผมต้องเตือน เธอง งๆ แต่ก็ดึงออกวางไว้ ผมจึงกำชับว่าให้ผจก.ร้านอ่านด้วยนะ แล้วก็เดินออกไป ขณะเดียวกันก็คิดว่าใครน้า จะเป็นผู้โชคดีกินแก้วน้ำที่แมลงวันไต่ไปรอบขอบปากแก้วนั้น

แล้วก็บอกตัวเองว่าทำใจเถอะ ช่างมัน แล้วก็ทำเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น แต่ต้องมาโพสต์ ถ้าเป็นคุณ จะคิด หรือจะทำอย่างไรกับเรื่องแบบนี้