คือตอนที่ดูเนี่ย ก็รู้สึกว่าวันนี้ไม่น่าจะมีบทโศกอะไรมากค่ะ
แต่พอมาเจอฉากที่โกโบริยืนซองเงินเดือนให้ แถมตัดพ้ออยู่ตลอดเวลา

"พ่อคู๊ณณณณณณณ จะน่ารักไปไหนคร๊าพ่อโกโบริ"

พอมาถึงฉากตรงนี้...

แม่อังจัดเก็บเสื้อผ้า แล้วก็เหลือบไปเห็นกระเป๋าสตางค์ที่มีเงินไม่กี่บาท
เพราะเงินเดือนทั้งหมด โกโบริยกให้อังศุมาลินหมด


และไม่รอช้าด้วยความเป็นห่วงสามี เธอก็เลยเดินไปหยิบเงินในซองมาใส่กระเป๋าสตางค์โกโบริ...
เรานั่งดูแล้วอยู่ๆมันก็ตื้อในความรู้สึกเลยทั้นที น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว
คือมันรู้สึกตื้นตันมากๆ กับความรักของทั้ง2คน เค้าเรียกว่า

" More Than Words"

เราก็ยังๆงงๆว่า ทำไมเราถึงต้องร้องไห้กับฉากนี้
มันน่ารักมาก แอบใส่ใจดูแลกัน แล้วก็ห่วงใยกันตลอดเวลา แต่แค่ไม่พูดกันเท่านั้น

เป็นความรักที่ลึกซึ้ง ตรึงใจมากจริงๆ...พอคิดว่าช่วงเวลาแห่งความสุขของทั้ง2คน ช่างแสนสั้นนัก
มันก็ยิ่งตื้อ ในอก น้ำตาจะไหลทุกที....เห้อ เป็นละครที่ทรมานหัวใจจริงๆ
โอ๊ยยยยยย....ฉันกำลังจะตายเพราะละครคู่กรรม เห้อ มันใกล้แล้วใช่มั้ย ใกล้แล้ว
คู่กรรมเหมือนระเบิดเวลา...รอวันที่จะระเบิดหัวใจให้คนดูแตกสลายไปพร้อมกับอังศุมาลิน

ทำใจ ทำใจ ทำใจ ทำใจ ฮืออออออออออออออออออออออออ